My BOSS from the STAR (Season1)

★STAR-22★

***************LIAN's POV***************

Agad namang pumasok sa opisina ko si Marion. Tss.. Chichika na naman itong baklang to.

"Good Morning, gaga~!"

Inirapan ko lang sya. "Walang mabuti sa umaga ko, bakla. Kailangan mo?"

"Ikaw naman. Ilang ampalaya ba nakain mo? Nandyan na si Director.."

"So?"

"Ay! Bitter much. Kung magtapat ka na kaya, noh? Baka unahan kita...este ni Secretary Aldeo, sige ka! O gusto mong ako ng magsabi sa kanya?"

Nakatunganga lang ako dito sa opisina ko. Ayokong lumabas lalo na mugto pa ang mga mata ko kakaiyak sa kanya kagabi. Leche!!

"Pwede ba? Lamabas ka na lang! I just want to be alone. Ikaw magsasabi? Go~ As if he would believed you."

"Don't tell me...sumusuko ka na?"

My mind said, let him go. But my heart said, I can't.. I felt my tears fell down again. Bago pa ko ulit makapagsalita ay biglang may kumatok.

Nagprisinta naman si Bakla na sya na daw magbukas ng pinto.

"Gaga, si Sir Simon. Sige iwan ko muna kayo..I think you'll need a private to talk. Ciao~"

Agad kong pinusan ang luha sa cheek ko.

"Lian.."

"Why are you here?" I said coldly.

Lumapit sya sa akin.

"I don't know kung anong tumatakbo dyan sa utak mo at nagkakaganyan ka. Anong bang problema mo para sabihan ako ng manhid?"

Tumayo ako at hinirap sya.

"Alam mo? Ayoko ng magpakatanga pa. Walang pakealam kung litong-lito ka, bahala ka ng umalam nun kung bakit ako nagkakaganito sayo."

I suddenly get my bag and my key car on my table and grabbed myself get out of my office.

Bahala na kung saan ako mapadpad. Gusto kong makapag-isa para makapagisip-isip.

***********SHONE GRAY's POV***********

-Province-

Nagpasama ako kay Bernard na puntahan itong huling probinsyang pinuntahan ko.

May alam din sya pagkakaligtas ko sa batang babae dahil nandoon din sya nung araw na yun.

"Desedido ka ba na mahahanap mo sya? Alam mo namang matagal ng panahon iyon."

"I think I can find her."

"Haist! Baliw ka na. Ganyan ba kagrabre ang tama mo sa kanya."

I smiled a bit. "Yeah.. I guess.." May nilabas akong papel mula sa bag ko. Then inabot ko to kay Bernard. "Take a look of this."

"Aba! Akalain mong magaling ka din pala sa pagguhit? Ganda ng sketch mo, kuhang-kuha ang mukha nya!"

I draw her face in a peace of paper. And I'm glad that I still remember her angelic face.

"So, can we start looking for her?"

"Eh natural. Tara na."

A few hours had passed. We are failed to search her from everywhere. But one woman said to us that she still remembered girl in my sketch but she already forgot the name of this girl.

"Oh? Ano na?"

Nakakalungkot man pero wala. It so disappointing.

"You're already look tired. Let's go home."

"Kalimutan mo na yung batang yun. Atsaka hindi ka rin naman pwedeng umibig ng tao, ano?"

At yun ang dapat kong tanggapin kahit masakit ang umibig ng tao.

Sya kaya? Naalala na kaya nya ko?

- - -

Dedicated to: alwayssmile2714