I'm Done Being Your Best Friend (Çeviri)

4. SEYAHATE ÇIKMAK

Keyifli okumalar 😊
Oy vermeyi unutmayıın.

~~~~~

Daisy ile ilk tanıştığımızda 15 yaşındaydık. Markiz topraklarından yeni çıkmış, başkente yeni gelmiştim kimseyi tanımıyordum.

Bu yüzden annem beni arkadaş edinmek için çay partilerine götürdüğünde bile benim yaşımdaki gençlerle kolay kolay takılamıyordum.

Köşede tek başıma otururken Daisy yanıma ilk o zaman geldi.

"Merhaba, siz Marquis Nelson'ın kızı mısınız? Ben Daisy, Kont Moore'un kızı. Sakıncası yoksa neden birlikte sohbet etmiyoruz?"

Yabancıların yanında çok utangaç olan benim için bir ışık huzmesi gibiydi. Bana gülümsedikten sonra kalbim nasıl da atmaya başladı. O çay partisindeki genç hanımlar arasında güzelliği rakipsizdi.

Daisy, kendimi garip hissetmeyeyim diye bana önemsiz şeylerden bahsetti. Nasıl bu kadar zarif ve tatlı konuşabiliyor? Aklımda ona birkaç kez hayran olmuştum.

Daisy o gün ayrılmadan önce söyledi.

"Seninle arkadaş olmak istiyorum. Bence oldukça iyi anlaşacağız." Ama bunların hepsi ana karakterin mükemmel en iyi arkadaşını bulması için bir numaraydı. Hiçbir  şey bilmeden, onun sözlerine sevinçle başımı salladım. Sienna'nın hayatı çocuk oyuncağı olarak başladı.

* * *

Daisy'nin beni her toplantıya, her çay partisine ve hatta kendini daha fazla parlatmak için sokak kenarlarında saçma sapan bir gezintiye çıkardığı açıktı.

Daisy, gür sarı saçları, kalkık mavi gözleri ve neşeli tavrıyla çevremizdeki genç hanımlar arasında her zaman en parlak kişi olarak kabul edilmişti.

Buna kıyasla, her zaman basit bir burgu halinde örülmüş kum rengi kahverengi saçlarım ve gri-mavi gözlerim vardı. Doğduğum renkler sağlıklı olmasına rağmen donuktu.

İkimiz birlikte yürüdüğümüzde, insanlar dönüşümlü olarak bize bakar ve zıt kutuplar olduğumuzu hemen fark ederdi. Sonunda Daisy'ye saf bir hayranlıkla bakacak ve yanındaki sıkıcı kızın varlığını unutacaklardı.

Defalarca birbirimizle karşılaştırıldık ama yine de Daisy'yi seviyordum çünkü o benim tek arkadaşımdı.

Bir zamanlar hoşlandığım bir genç adam, Daisy'den hoşlandığı için beni reddetti ve beni utandıracak şekilde, farklılıklarımızı bile dile getirdi. Bu, Daisy'nin itiraf edersem ve yaptığımı itiraf edersem beni destekleyeceğini söylediği günden sonra oldu.

.....Ben onun oyuncağıydım. Daisy, adamın ondan hoşlandığını zaten biliyordu. Yine de bana itiraf etmemi söyledi. Bunu sadece beni küçük düşürmek için yaptığını şimdi anladım.

Daisy sabırsız görünerek beni başka bir derin düşünceden uyandırdı. Sanki bir saat önce ağaçtan düşmemişim gibi hemen şimdi bir yolculuğa çıkmamı istedi.

"Sienna. Gidebilir miyiz?"

Bunu reddetmeli miyim diye düşünürken, Daisy'ye baktım.

Marquisate'e gidersek ne olacağını biliyordum.

Ona rastlayacağım. Beland Krallığı'ndaki birkaç dükten biri, Duke Harrison.

Başkentten uzaktaki Marquisate'de onunla karşılaştım. Hayır, onu ben keşfettim .

Daisy olmadan gezintiye çıktığımda parlak bir gündü ve onu yolun kenarında bayıldığını gördüm. Sokaklarda bayılan biri doğal bir olaymış gibi, çok az insan geçerken ona bakıyordu.