I'm Done Being Your Best Friend (Çeviri)

18. KÜTÜPHANE

Keyifli okumalar 😊

***

Fabian karşısında oturan Sienna'ya baktı. Sonunda tanıştıklarına inanamıyordu. Nedense bir heyecan duygusu hissetti.

"Senin sihirle ilgilendiğini bilmiyordum."

Aslında sihirle ilgilenmesi yalandı, sadece onunla tanışmak için bir bahaneydi. Sihirli çeşmede onun yüzünü gördükten sonra, onun görüntüsü ara sıra Fabian'ın zihninde geziniyordu.

Aşık mıydı? Tanıdık olmayan duyguların kimliği konusunda günlerce ıstırap çektikten sonra, bir şekilde belirsiz bir tahminde bulunabiliyordu.

Aşk değildi. Sadece küçük bir ilgiydi. Kaderinde partneri olan sihirli çeşmede beliren yüzü nasıl merak etmezdi?

Ancak bu, Fabian için büyük bir değişiklikti. Vasallarla konuşsaydı, her zaman neşeden çılgına dönerler ve onu hemen bir evliliğe devam etmesi için teşvik ederlerdi.

Ama aceleci davranmak istemiyordu. Soruyu birdenbire ortaya çıkaramadı, sadece canını sıktı. Ona aşık olmaya benzer bir şey değildi.

Her şeyden önce, Dük bir evlilik teklif ederse reddetmenin bir yolu olmadığı belliydi onun için en önemli olan leydinin duygularıydı. Nelson ailesinin, istese de istemese de bu teklifi kabul etmesi için onu zorlayacağı açıktı.

Hâlâ yaygın olarak soylular için geçerli olan sevgisiz siyasi evlilikten nefret ediyordu. Fabian onunla daha fazla konuşmak istiyordu. Ama onunla nasıl tanışabilirdi? Marki'yi bir Dük olarak ziyaret edebilirdi ama Marki'nin yük hissetme ihtimali vardı. Sonunda Fabian yardımcısından yardım istedi.

"Yakın olmak istediğin bir kadın varsa ne yaparsın?"

“Onunla tesadüfen karşılaşıyormuş gibi yapardım, böylece onunla yakınlaşma şansım olurdu. Bu arada hoşlandığın bir kız var mı?

"Hayır, öyle bir şey değil."

O zamandan beri, Fabian her gün belirli bir zamanını, geçebileceği yerlerde dolaşarak geçirmişti. Başlık listesinin ilk sırasında, aristokrat hanımların en çok ziyaret ettiği ve onunla karşılaşmanın en kolay yeri olan Meydan yer alıyordu.

Pervasızca bir hareketti ama pek önemi yoktu çünkü zaten onu tanıyan çok fazla insan olmayacaktı. Bununla birlikte, her gün işe gidecekmiş gibi nöbet tuttu.

Bir gün onunla tanışmayı bekliyorum.

"Ama gerçekten büyüleyici. Seninle böyle karşılaşıyorum.”

Tekrar karşılaştıklarında, ona eskisi gibi yumuşak gözlerle baktı. Can sıkıcı bir iyilik istemesine rağmen, o memnuniyetle kabul etti. Şu anda hâlâ sıradan bir insan kılığına girdiğini söylemeye bile gerek yok.

Fabian içten içe ona hayrandı.

"Marquis ailesinin genç hanımının bencil teklifimi kabul etmesini beklemiyordum. Benim gibi alçak bir insan…”

"Hayır, önemli değil. Değerini böyle düşürme."

Gerçekten inanılmaz bir kişiliğe sahipti. İnsanların Kont Moore'un kızının karakterini övdüğünü duymuştu ama onun gözünde o, en nazik insandı.

Ona olan şefkat oranı giderek artıyordu.

***

Bugün korumam Sör Bolt ile dışarı çıktım.

Bugün, George'u görmem gereken tarihti. Geçen sefer bir görüşme istedi, o yüzden sanırım o zaman yardımcı olamadım.

Buluşacağımız çayevine geldiğimde George beni uzaktan tanıdı.

"Hoş geldiniz Leydi Nelson."

"Merhaba Kont."

Çantamı dizlerime geçirip karşısına oturdum. Ama George bugün oldukça sessizdi, yerleşir yerleşmez konuyu açacağını düşündüm.

George yüzüme bakmıyordu, gözleri aşağıya bakıyordu. Nereye bakıyordu? Kaşlarımı çatarak ona seslendim.

"Kont?"

"Üzgünüm. Sen… sana verdiğim kolyeyi takmadın.”

Ah ne acı, taktığım kolyeye bakıyordu. George'un kolyesini Chloe'nin salonundan beri takmamıştı.

Gerçekten güzeldi ama yine de sadece George'un hediyesi değil miydi? Onu teselli etmek umurumda değildi, bu yüzden ona gelişigüzel bir şekilde gülümsedim.

"Sahip olduğum tek kolye bu değil."

"Pekala, neyse, son zamanlarda Leydi Nelson'ın bana söylediği gibi sadece Leydi Moore'un beğendiği şeyleri seçtim ve ona hediye olarak gönderdim. Nedenini tam olarak bilmiyorum ama..."

George'un tereddüdünü ve kararsızlığını görünce Daisy'nin hediyeleri ancak kabul edip evinin bir köşesine paketlediğini tahmin ettim.

"Diğer kadınlar, onlara hediyeler verdiğimde buna kanıyorlar, neden Lady Moore için aynısı olmuyor?"

"Yani başkalarıyla da çok kez yaptığını mı söylüyorsun?"

İlginç. Yani geçmişte beni böyle mi aldatıyordu? Kendi karısı için tek bir kuruş bile ayırmadı ama onu diğer birçok kadına mı harcadı? Ellerini aceleyle sallarken ona soğuk gözlerle baktım.

"HAYIR! Demek istediğim... Eskiden böyleydi! Ama şimdi aşık olduğum tek kişi Leydi Moore.”

Daisy ona karşı en ufak bir ilgi duymazdı. Bunu yüzüne söylemek ve hızlıca ayağa kalkmak istedim ama yapamadım. George'la birlikte olmak bana sadece öfke yağdırdı.

Mazeretini duymuş gibi yaptım ve ağzımı açtım.

"Yeterince hediye gönderdiğini düşünüyorum, o yüzden lütfen bana bir iyilik yap. Ona gönderilen evlilik teklifleri zaten gidip geliyor, yani tanışsak bile bir şey değişmiyor değil mi? Artık benden seninle buluşmamı isteme ve Daisy'ye kendinle buluşması için bir mektup gönder."

"Hayır, Leydi Moore meşgul olduğunu söyledi, bu yüzden görüşemeyiz..."

"O zaman onunla tesadüfen tanışmış gibi davranmak çok da kötü olmaz."

Şimdi, Daisy'nin onunla tanışmak istemediği için reddettiği gün gibi açık değil miydi? Sonra bana ikisi arasında böyle bir değiş tokuş aracı olmaktan başka seçenek bırakmadı.

Daha sonra ona Daisy'nin en sevdiği restoran ve çayevlerinden bazılarını anlattım.

Ertesi gün, Logan'la kütüphaneye gitmeye karar verdiğim gündü.

Logan'la geçen sefer aynı sokakta karşılaştım, gökyüzü açık ve parlaktı, gezmek için bundan daha mükemmel bir gün olamazdı. Buradan kütüphaneye birlikte yürümenin güzel olacağını düşündüm.

"Kütüphaneye sık gider misiniz, hanımefendi?"

“Kitapçıları kütüphanelere tercih ederim, kitap satın almayı severim.”

Bu hayatta Dük'ün kendisiyle bu kadar kişisel şeyleri paylaştığıma inanamıyordum. Suskun olmasına rağmen, Logan düşündüğüm kadar sessiz değildi. Biraz sohbet ederken kütüphaneye doğru yola çıktık.

O sırada arkamdan çok tanıdık bir ses duydum.

“Aman Tanrım, bu kim? Sienna değil mi?”

Olamaz, bu tatlı ve ikiyüzlü ses? Şaşırdım, arkama baktım.

"Daisy?"

~~~~~

Evet huzurlu günlerimiz bu kadardı -_-