Subject;1

19 1 0
                                    

This is a work of fiction. All the names of characters, places, businesses and incidents are product of the authors imagination and are used of fictitiously. Any resemblance to actual event, places or person, living or death is entirely coincidence only.

This story is originally mine. I use my mind to compose all the words in this work. If there's some works that same with my works plot, it's called not intentionally or coincidence.

Do not copy this work, Plagiarism is a crime.

Errors and wrong grammatical ahead.
  
   
   
   
   
   
   
   
PROLOGUE

"PAN..."  I looked at the baritone voice who called my name. It's sir Ramirez. His Hazel eyes always make me feel weak and uncomfortable at the same time, shiver.

"Y-yes, sir?" Utal na tanong ko.

"What's bring you here?" He ask and rested his back at the swivel chair. Agad na bumalik sa alaala ko kung bakit ba ako ngayon nandidito. Hindi ko napansin na masyado akong natulala sa gwapo nyang muka. May ibibigay nga pala ako sa kanya kaya ako nandito. Dali dali akong lumapit sa table nya nang nakayuko. Ramdam ko ang panginginig ng binti ko dahil sa nakakailang nyang titig.

"Uhm..." Mabilis kong nilabas ang card mula sa aking likod at nilapag ito sa ibabaw ng table nya. "Ha-happy Valentine's day po, S-sir..." Mahina kong usal sabay lakad paalis sa office nya.

Argh! Bakit kasi nila ako iniwan?! I told them to wait for me! Lalo na si Avriell! Agh! That bitch!

"Oh? Girl, saan ka galin–?"

"Diyan lang." Putol kong sagot sa babaeng hilaw. I glare at her when I heard her laugh.

"What?" Painosenteng tanong nito. "Wait! Naibigay mo ba kay sir Ramirez?" Avriell asked me while smirking.

"Nakakainis ka!" Sigaw ko rito sabay padyak ng mga paa ko pero tinawanan lang ako ng gaga. "I told you to wait me!" Pagmamaktol ko.

"No, bakit naman kita sasamahan na iabot Kay sir yung Valentine's card na gawa mo or should I say confession letter, hahaha!" Tudyo nito sa akin.

"Ewan ko sayo! Hmp!" Sigaw ko sabay talikod dito. Wala naman talaga akong balak umamin pero ang magaling kong kaibigan ay binigyan ako ng dare na umamin daw ako sa crush ko this Valentine's day. Tatanggi sana ako at hihingi ng tulong kay Rieya pero ang dalawa ay mukang nagkasundo pa kaya wala akong nagawa kundi ang umamin sa kanila at sabihin kung sino ang crush ko dito sa school.
  
     
    
    
   

  
***
  
   
   
  

Someone Point Of View
  

Wala sa sariling napangisi ako ng makita ko ang isang apelyido na kinamumuhian ko ng labis habang sinusuri ko kung sino ang mga magiging estudyante ngayon ng paaralan.

"Long time no see, looks like this is the time for you to show up your ass on me." Nakakaloko kong usal habang nakatitig pa rin sa apelyidong iyon.

Villiase...

Nice, destiny find its own way to meet us again. Enjoy your life now. Then, brace yourself because I'm gonna be the reason of your downfall.
   
   
   
   
   
  
Hope you enjoy!

Subject; LOVEWhere stories live. Discover now