Subject;30

4 0 0
                                    

NANG MAKABILI ay agad din akong pumunta ng stockroom dahil doon ang sinabi nya na hihintayin ako. Naabutan ko naman itong prenteng nakaupo sa isang upuan. He's tapping the table besides him and making a beats. He also humming a melody. Nang makita ako nito ay agad itong tumayo at kinuha mula sa akin ang mga dala ko.

"Ah... I don't know what is your daily meal so I decide to ask the cashier in the first cafeteria." Nahihiyang ani ko. He smile.

"It's fine."

"Ahm... Maalikabok dito..."

"I already clean the place, so no worries." Sagot nya agad. Tumango naman ako at tinulungan syang ayusin ang pagkain naming dalawa.

"There! Let's eat!" Masayang sambit ni sir Ramirez nang matapos. Sabay kaming kumain, magkaharap kami ng upuan. I can't stop gazing at him. Magana itong kumain.

Suddenly, I felt my cheek flushed. Thinking that, we're eating together.

"Eat, Pan. Food don't walk to feed you." Usal nito kaya napaiwas ako ng tingin bago tumango.

After our lunch, I lean on the chair were I'm sitting while nuzzling my tummy.

"I'm so full..." Nakangusong sambit ko habang nakatingala.

"Are you on diet?" He suddenly ask.

"Hmm? No. Sadyang masarap lang yung nabili ko kaya naubos ko yung lunch ko. Madalas kasi hindi ko nauubos eh." Paliwanag ko. Tumango ito.

"Come on, para matapos na natin." Sambit na kaya humaba ang aking labi.

"Pwede pahinga?" Nakangiting tanong ko.

"You're doing nothing, Pan. Bakit ka magpapahinga?" Takang tanong nya. Tinuro ko ang aking tyan nang nakanguso pa rin.

"Busog ako, so i should take some rest." I said. I heard him groaned.

"Unbelievable." Iling-iling nyang bulong pero narinig ko. After minutes inaya ko na itong magbuhat ulit ng sandamakmak na files.

"Nakakatamad na." Nakangusong sambit ko habang sabay kaming naglalakad papunta sa stockroom habang bitbit ang mga files.

"And I told you earlier na bumalik na tayo sa ginagawa natin nang hindi tayo tamarin but you're such a hardheaded little lady." He said will looking at the hallway.

"H-hindi ko naman alam na mas nakakatamad pala kapag nagpanhinga eh!" Angil ko. He click his tongue.

"Or maybe, you're doing this for purpose." He said, smirking. Nakunot ang noo ko dahil sa sinabi nya.

"Huh? What do you mean?"

"Ahuh? You're doing this, para makasama mo ako ng matagal?" Nanlaki ang mata ko dahil sa narinig. Ramdam ko ang pagpula ng aking magkabilang pisngi.

"A-ang kapal naman sir ng pagmumuka mo!" Singhal ko. Pilit na tinatakpan ang pamumula at pagkailang. Grabe! Bakit nya alam? Joke.

"It's should be a joke." Dugtong nya.

"A-ha-ha! Funny sir, so funny." I said while laughing sarcastic. Lumingon ako sa aking kaliwa at ngumuso. Ang kapal nya porke't may gusto ako sa kanya sinasamantala nya.

"Stop pouting, kanina ka pa kakanguso." Saway nito sa akin.

"Ano bang pake mo?" Inis kong sikmat sa kanya. Hindi ito sumagot kaya binilisan ko ang aking lakad.






***






Subject; LOVEWhere stories live. Discover now