Subject; LOVE

Subject;39

"ANAK, you didn't eat dinner with us last night." Mom said while we're eating breakfast. Himala ngang nandito si dad, sumabay sa amin magagahan.

"Ah... N-nakatulog na kasi ako mommy eh." Dahilan ko kahit hindi naman iyon totoo. I cried all night. Because I realized that still even six years had passed, I am still not enough.

Hindi na dapat yon nakakapanibago dahil yon na nga. I'm worried? Hell yeah! I'm worried sick! Because i know, when the time that they already found her, nasa gilid na naman ako. Naghihintay na mapansin nila. Naghihintay sa compliments nila sa mga achievements ko.

"Pan, hija. Are you with us?" Napakurap ako dahil sa kumpas ni daddy sa akin.

"P-po?"

"Tsk, tsk." Iling iling itong tumingin sa akin. "I said, after your school, dumiretso kayo sa kompanya at may ipapadala ako kay mang Nando, okay?" Dad said. Tumango ako at tinapos ang kinakain.

"GRABE! Walang one week vacation!" Reklamo ni Avriell habang nasa cafeteria kami. It's lunch time.

Napailing nalang ako at sumimsim sa mango shake na binili ko.

While sipping my phone beeped. I open it and I saw one message.

Xiever; Miss Pan, come here in my office.

Basa ko sa chat nito. What the fuck? Anong gagawin ko don?!

I slid my phone on my pocket and stand up. Lahat sila ay lumingon sa akin.

"San ka?" Tanong agad ni Kersone.

"May pupuntahan ako."

"Saan nga?" Tanong din si Zia.

"Ahm... Sa office ni sir Ramirez?" Patanong kong sagot. Ciajane brows rose up.

"Huh? Gagawin mo don?" Miles ask.

I shrugged my shoulders.

"Don't know. Baka may iuutos."

"Okay. Sige na! Malay mo may plus point pala! Galingan mo ah!" Nakangising usal ni Avriell. I glared at her but she just laughed. Inis akong tumalikod sa mga ito at lumabas ng cafeteria.

Naglalakad ako sa hallway ng may biglang humarang sa akin. Kamot ulo itong pilit na ngumiti at nahihiyang tumingin sa akin.

"Uhm... Hi... miss Pan..." Bati nito sa akin.

"Ikaw na naman..." Sabi ko at pasimpleng tumingin sa Id nito. "Ramer..." He cough when I muttered his name.

"Ah! Haha! O-opo eh. Ito... nga po, pinapabigay niya na naman. Snack po dapat yan miss Pan pero hindi kita nakita kanina eh at busy kaya ngayon ko lang naibigay." Mahinang saad nito at nilahad sa akin ang isang paper bag. Kunot noong tinanggap ko iyon.

"Ahuh? Tell him, he shouldn't have to do this. Hindi naman kailangan, But thanks." I said then smile at him. He nod and wave his hand then walk.

Nagpatuloy naman ako sa aking paglakad hanggang sa makarating ako ng office ni sir Ramirez. Nakita ko pang lumabas ng opisina ng guro ang kaibigan nitong si Zedrich bago pa man ako makalapit. Mabuti nalang at hindi ako nito nakita! I was about to knock when I receive a message again.

Xiever; Malapit ka na ba? Just open the door when you arrive.

Napatango ako ngabasa iyon. Pinihit ko ang siradura ng pinto at tinulak iyon pabukas. Nakita ko itong nakasubsob sa table nya kaya marahan kong sinara ang pinto. Nang humarap ako rito ay natulos ako sa aking kinatatayuan ng makitang nakaangat na ang ulo nito at malamlam na nakatingin na sa akin. Ramdam ko ang agarang paghurumitado ng aking puso.