Asha's POV
Nine past midnight ako nagising. Nakatulong sakin ang pag-idlip ng ilang oras. Nakakagalaw na ako nang kaunti.
God ang sakit ng ulo ko! Sobra! Pero kailangan kong tiisin.
Dahan dahan kong hinawi ang braso ni Haru na nakayakap sakin. Pinagmasdan ko kami. Naiyak na naman ako.
I managed to stand up. Hinila ko ang comforter for cover. Ang sakit ng ano ko... stingy!
Bangag pa rin ako kaya hindi ko nahagilap ang banyo. I ended up in front of the kitchen sink.
Pinaagos ko ang tubig mula sa faucet. I stared blurred at it. Naghilamos ako. Wake up Asha! Don't be depressed!
Everything's fine-
No... HINDI FINE YUNG NANGYARI! I'M SO WASTED!
Anong gagawin ko? Force myself in a relationship with Haru dahil may nangyari samin? Idemanda siya? Or act like nothing happened?
OH GOD!
Huhuhu... "I HATE THIS!"
WHAM!
Winasiwas ko ang mga gamit sa tabi ng sink out of mixed emotions.
Natumba pati yung lalagyanan ng mga kutsilyo-
Natameme ako pagkakita sa mga nagkalat na kitchen knife. Nanginginig kong dinampot yung pinakamahaba.
Kaya kong tapusin ang misery na ito...
Yun na lang ang magagawa ko para sa sarili ko now that no one can save me...
"-Asha what are you doing?!" nakatayo si Haru sa may pasukan ng counter sporting a confused look.
Di na ako nakapag-isip masyado. Bigla akong natakot sa presence niya. B-Baka ulitin na naman niya yung ginawa niya sakin!
Itinutok ko sa aking dibdib ang talim ng kutsilyo. "W-WAG KANG LALAPIT!"
"ASHA PLEASE MAG-USAP TAYO! BITAWAN MO YAN!" kakasabi ko lang na wag siyang lalapit, ano't he's taking steps towards me?!
Lalo ko pang inilapit ang talim sakin. I'M SERIOUS! KEEP AWAY FROM ME!
Dahil matangkad siya at mahaba ang arm reach, nadakma niya ang kamay ko. Pilit niyang inilalayo sakin ang kutsilyo. Nilabanan ko ang pwersa niya. Nag-agawan kami hanggang sa-
THSAAAK!
Biglang nahatak ko ang kutsilyo pero dire diretchong bumaon yun sa aking dibdib...
"A-Asha?" imbes na lumapit, lumayo sakin si Haru. Obvious naman kasing hindi na ako maililigtas. He's going to save his skin of course. He left bago pa ako bumagsak sa sahig.
I become so numb. There's no pain anymore...
****
Cerylle's POV
Ang sakit sakit na ng mga kamay kuuuu. Pasalamat ako sa mahahaba kong mga daliri at hindi ako masyadong nahirapan sa power chords.
Memorization lang talaga ang kalaban ko ngayon. Kailangan kong maging bihasa dito para may maipagmamalaki na rin akong talent sa wakas!
Mayamaya bumukas ang pinto. Expected ko si Fait ang papasok. Wrong. It's Aster.
Ang sexy niya ngayon. Nakasuot lang siya ng black fitted sando at cargo shorts, with matching black armband sa isa niyang braso. Pati likod niya sexy. I saw it nung tumalikod siya para isara ang pinto.
BINABASA MO ANG
Forlorn Madness 2
VampirThis is Forlorn Madness: Book 2 A Masterpiece by direk_whamba