CH- 93

1K 117 1
                                    

အခန်း ၉၃ အလောင်းတစ်လောင်း... ဘဝနှစ်ခု

  ကုယွင်၏မျက်နှာက အမူအရာကင်းမဲ့နေပြီး မောပန်းနွမ်းနယ်နေသော ပုံစံဖြင့် ကျွော့ချင်းဆီသို့ လျှောက်လာခဲ့သည်။ ကျွော့ချင်းက သူမကို နှုတ်ဆက်ရန် ရှေ့သို့ခြေတစ်လှမ်းတိုးလိုက်ပြီး အပြုံးလေးနဲ့ "နောက်ဆုံးတော့ နင် ပြန်ရောက်လာပြီ"

ဒီနေ့က ကိုးရက်မြောက်နေ့ရဲ့ မနက်ခင်းဖြစ်ပြီး ဒီနေ့မှာ ယွင်ရဲ့အသွင်အပြင်ကို တွေ့ရလိမ့်မယ်လို့ သူမ မျှော်လင့်ထားပြီးသားပါ။ ကုယွင်၏ စူးရှသောမျက်လုံးများနှင့် အေးစက်နေသောအမူအရာကို ကြည့်ချင်းဖြင့် ကျွော့ချင်းက လွန်ခဲ့သောရက်အနည်းငယ်က ယွင် ကောင်းကောင်းမအိပ်ရသေးတာကို မှန်းဆနိုင်သည်။ သူမ၏ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာအခြေအနေက သာမန်လူများနှင့် အမှန်တကယ် ကွာခြားလွန်းလှသည်။ သာမန်လူတစ်ယောက်က ပင်ပန်းလေလေ၊ ခွန်အားနည်းလေလေ ဖြစ်လာနိုင်ပေမယ့် သူမက ပင်ပန်းလေလေ ပိုထက်မြက်လေလေ ဖြစ်လာပြီး ပိုပြီး သန်မာလာလေ့ရှိသည်။ သူမကို ထိုကဲ့သို့ခန္ဓာကိုယ်ဖွဲ့စည်းပုံရနိုင်ဖို့ ဘယ်အရာက ဖန်ဆင်းပေးထားလဲဆိုတာကို ဘယ်သူမှ မသိနိုင်ပါဘူး။

   သူမ မျှော်လင့်ထားသည်ထက် ကျော်လွန်နေသည့်အရာမှာ စုလင်း ပြန်ပါလာခြင်းပင်။ ကျွော့ချင်းက သူမ၏မျက်လုံးများကို ပင့်တင်ကာ စုလင်းကို စိုက်ကြည့်နေပြီး သူမမျက်လုံးများမှ အပြုံးကို ဖုံးကွယ်ရန် ချောင်းဟန့်နေခဲ့ပေမယ့် ဘယ်လိုမှ ဖုံးကွယ်မရဖြစ်နေတာကြောင့် သူမက ပြုံးနေရင်းနဲ့ "စစ်သူကြီးစု? ရှင် အဆင်ပြေရဲ့လား...?"

စုလင်းက မအိပ်ရတာ ရက်ပေါင်းများစွာ ညပေါင်းများစွာ ရှိနေပြီဖြစ်ကာ သူက ကုယွင်ထက် အများကြီး အခြေအနေဆိုးနေပုံ ပေါ်နေသေးသည်။ သူ၏ အနက်ရောင်အဝတ်အစားများက ရှုံ့တွတွန့်လိမ်နေပြီး မျက်လုံးနက်နက်များက သွေးရောင်လွမ်းနေသည်။ ရက်အတော်ကြာအောင် ပြင်းပြင်းထန်ထန် ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း ပြေးလွှားလာရပြီးနောက်တွင် သူ၏ဆံပင်များက ပိုမိုရှုပ်ထွေးနေကာ သူ့ပုံစံက အေးစက်နေပြီဖြစ်သည်။ နဂိုထဲက သူ့၏အေးစက်ပြီး တင်းမာခက်ထန်နေသော မျက်နှာက ကြေးဝါမျက်နှာဖုံးတစ်ခု တပ်ဆင်ထားသလိုဖြစ်ပြီး သူ့အမူအရာများက ကျောက်ရုပ်တစ်ရုပ်ကဲ့သို့ဖြစ်နေလေသည်။ သူကို သူမ ပထမဆုံးမြင်ဖူးသည့်အချိန်ထက်ပင် ပို၍ ရက်စက်ကြမ်းကြုတ် နေပုံပေါ်နေသည်။ ယခုအချိန်တွင် စုလင်း၏တစ်ကိုယ်လုံးတွင် တခြားသူများကိုပင် အေးခဲသွားစေနိုင်သည့် အေးစက်မှုများဖြင့် ပြည့်နှက်နေခဲ့သည်။

နာကြည်းမှုတွေ လွင့်ပျယ်စေ...Where stories live. Discover now