CH- 110

1K 112 1
                                    

အခန်း ၁၁၀ ကုယွင်နှင့် ရန်ဖြစ်ခြင်း

  ရှီးရှခန်းမ...

  နန်းတော်ခန်းမရှေ့ရှိ ဥယျာဉ်ငယ်လေးတွင် ပွင့်လန်းနေခဲ့သောပန်းများက အားလုံးညှိုးနွမ်းသွားပြီဖြစ်ကာ နူးညံ့သိမ်မွေ့သော အဝါရောင်ပန်းပွင့် အနည်းငယ်သာ ပွင့်ကျန်နေသည်။ ခရမ်းရင့်ရောင် ဝတ်စုံကို ဝတ်ဆင်ထားပြီး ကတ်ကြေးကို ကိုင်ဆောင်ထားသော အမျိုးသမီးတစ်ဦးက အပင်များ၏ အကိုင်းအခက်များနှင့် အရွက်များကို ဂရုတစိုက် ဖြတ်တောက်နေသည်။ သူမမျက်နှာပေါ်ရှိ နူးညံ့သောအပြုံးက နူးညံ့သိမ်မွေ့ပြီး ချစ်စဖွယ်ဖြစ်နေသည်။

  မော့မော့တစ်ဦးက ဖြည်းညှင်းစွာ လှမ်းဝင်လာရင်း အရိုအသေပြုလိုက်သည်။ "သခင်မ"

  သူမ၏ လေသံတွင် ပျော်ရွှင်မှုများ သိသိသာသာ ပါဝင်နေသည်။ ယန်ကျီလန်က နောက်သို့ လှည့်မကြည့်ဘဲ ပန်းပင်အကိုင်းအခက်များကို ဖြတ်တောက်ရန်သာ အာရုံစိုက်နေကာ "သတင်းကောင်းရှိလား?"

  သူမ၏မျက်နှာပေါ်တွင် အပြုံးများဖြင့် ပြည့်နေသော မော့မော့က "လို့ရှီးယန်ရဲ့ ရောဂါဟောင်းက မနေ့က ပြန်ဖြစ်လာတယ်။ တော်ဝင်သမားတော်က သူ့ကို ဆေးကုသဖို့ သွားကြည့်ခဲ့တယ်။ အဲ့တာက ထပ်တလဲလဲ ပြန်ဖြစ်နေတယ်လို့ပဲ ပြောပြီး တော်ဝင်သမားတော်က အားကိုးရာမဲ့ ဖြစ်နေပါတယ်။ အဲဒီအမြင်ကနေကြည့်ရင် ဒီအမှုကို မစစ်ဆေးရသေးခင်မှာ သူ ထောင်ထဲမှာ သေသွားမှာကို စိုးရိမ်မိပါတယ်"

  သခင်မက အမှန်ပင် အမြော်အမြင်ရှိပြီး နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာအောင် သူမက လို့ရှီးယန်အတွက် ဆေးဘက်ဆိုင်ရာ အကြံဉာဏ်များကို ရှာဖွေနေခဲ့သည်။ အမှန်တော့ သူ့အတွက် ဂရုတစိုက်ပြင်ဆင်ထားသော ဆေးက သူ့ရောဂါကို သက်သာစေရန် ဆေးညွှန်းကောင်းတစ်ခုပါရှိနေသော်လည်း စွဲလမ်းစေသော အရာများလည်း ပါဝင်နေသေးသည်။ ထိုဆေးများကို နှစ်ပေါင်းများစွာ သောက်ပြီးနောက် ဖြတ်လိုက်လျှင် အဆင်ပြေတော့မည် မဟုတ်ပေ။ သူ့ရောဂါကို အမြစ်မပြတ်အောင် လုပ်ထားတာက နောက်ဆုံးတော့ ဒီနေ့ အဆင်ပြေဖို့ ဖြစ်လာခဲ့သည်။

နာကြည်းမှုတွေ လွင့်ပျယ်စေ...Where stories live. Discover now