ပန်းလေးလိုလှတဲ့ ဗီလိန်ရှစ်စွမ်း

Chapter 165

Chapter 165

ကျိုးရွှမ်လန်က ဒေါသကိုထိန်းထားပြီး ရှုရှင်းချန်က သူ့ရှစ်စွမ်း၏ ဆွေမျိုးဖြစ်၍ စွန့်ပယ်ထား၍မရဟုသာ စိတ်ထဲတွင် ထပ်ခါထပ်ခါပြောနေသည်။ ထို့အပြင် ရှုရှင်းချန်ကြောင့်သာ သူ့ရှစ်စွမ်းအတွက် ထိန်းသိမ်းထားခဲ့သော မှတ်ဉာဏ်များကို ပြန်လည်ရရှိလာခြင်းဖြစ်၍ ရှန်းလျိုရှန့်ကိုအတင်းအကြပ်ပြန်ခေါ်သွားမည့်အကြံဉာဏ်ကို လက်လျှော့ထားလိုက်ရသည်။

သို့ရာတွင် ထိုလူက သူ့စိတ်အကန့်အသတ်သို့ရောက်အောင် တွန်းပို့နေပြီး သူ့ရှေ့တွင် လာရောက်ကြွားဝါနေပေသည်။

ကျိုးရွှမ်လန်၏နှုတ်ခမ်းပါးများတွန့်ကွေးသွားပြီး အေးတိအေးစက်ဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
" ငါ့ဒုတိယယောက်ဖလေး ပျော်နေတာ တော်သေးတာပေါ့... ရှစ်စွမ်းက မင်းကို သူ့ညီမို့ ကောင်းကောင်းဆက်ဆံခိုင်းထားတော့ ငါကပဲ အလျှော့ပေးရမှာပေါ့လေ..."

ရှုရှင်းချန် မယုံကြည်နိုင်စွာဖြင့် မျက်လုံးအပြူးသားဖြစ်သွားပြီး အလွန်ဒေါသထွက်နေသော်လည်း ညလည်ခေါင်တွင် အော်ဟစ်လိုက်သည်။
" မင်း ဘယ်သူ့ကိုယောက်ဖလို့လာခေါ်နေတာလဲ ဘယ်သူက မင်းယောက်ဖလဲ... သူ့ကိုလွှတ်လိုက်စမ်း..."

ကျိုးရွှမ်လန်က ရှန်းလျိုရှန့်ကိုယ်ပေါ်တွင် အသံလုံမန္တန်ကြိုရွတ်ပေးထားခြင်းဖြစ်၍ နောက်သို့ ပြန်လှည့်မကြည့်ဘဲ ထွက်သွားလိုက်သည်။ ရှုရှင်းချန်က တံခါးဘောင်ကို လက်ဖြင့်ဘုန်းခနဲရိုက်လိုက်သည့်အခါ တံခါးက ကြမ်းပြင်ပေါ် လဲပြိုကျသွားသည်။

.....

ကောင်းကင်ကြီး ပြန်လည်လင်းထိန်လာချိန်တွင် ရှန်းလျိုရှန့် မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်သောအခါ သူနှင့်အလွန်နီးကပ်နေသော ချောမောသည့်မျက်နှာတစ်ခုကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သူ ခဏတာကြောင်အသွားပြီးနောက် အသိစိတ်ပြန်ကပ်လာပေသည်။

ယမန်နေ့ညက သူ တစ်ညလုံးနိုးနေခဲ့ပြီး အာရုဏ်မတက်မီ တစ်နာရီခန့်အလိုတွင် ပင်ပန်းလာသောကြောင့် မျက်လုံးများမှေးစင်းလာသည်။ သူ အိပ်တစ်ဝက်နိုးတစ်ဝက်ဖြစ်နေချိန်၌ ကျိုးရွှမ်လန်က သူ့ကိုအခန်းထဲ ပွေ့ချီခေါ်လာခြင်းဖြစ်သည်။