Chapter 131
ရှန်းလျိုရှန့် နိုးလာချိန်တွင် ရင်းနှီးနေသောရနံ့တစ်မျိုးက သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို ရစ်ပတ်ထားသည်ကို ခံစားလိုက်ရသည်။ သူ့နှဖူးကို ကျိုးရွှမ်လန်၏လည်ပင်းနှင့်ပွတ်နေပြီး သူ့ရင်ခွင်ထဲတွင် သက်တောင့်သက်သာဖြစ်စေမည့်နေရာတစ်ခုကိုရှာဖွေကာ ဆက်အိပ်နေရန် ကြံစည်လိုက်သည်။
သို့သော် ရုတ်တရက် သူ့မျက်လုံးများပွင့်လာပြီး အိပ်ချင်စိတ် လုံးဝမရှိတော့ပေ။
ရှန်းလျိုရှန့် အိပ်ရာပေါ်မှ တဖြည်းဖြည်းထလာပြီး အတွင်းဝတ်ရုံကိုလဲလိုက်သည်။ ထို့နောက် သိုလှောင်အိတ်ထဲမှ အပြင်ဝတ်ရုံတစ်ထည်ကိုယူ၍ ထပ်ဝတ်ကာ ခါးပတ်ပတ်လိုက်ပြီးနောက် အိပ်ရာပေါ်တွင် အိပ်မောကျနေသူကို ကြည့်လိုက်သည်။
ကျိုးရွှမ်လန်က အိပ်ပျော်နေဆဲဖြစ်သည်။ အတိတ်တွင်ဆိုပါက ရှန်းလျိုရှန့် ဤသို့လှုပ်ရှားလိုက်သည်နှင့် သူ ချက်ချင်နိုးလာပြီဖြစ်သည်။
ရှန်းလျိုရှန့် လက်တစ်ဖက်ကို သူ့နှဖူးပေါ်တင်လိုက်ပြီး ဝိညာဉ်စွမ်းအင်တန်းတစ်ခုကို သူ့ကိုယ်ထဲဝင်ရောက်စေလိုက်ပြီးသည့်နောက် မျက်မှောင်ကြုတ်လာသည်။ ကျိုးရွှမ်လန်၏ ခန္ဓာကိုယ်တွင်းမှ ဝိညာဉ်စွမ်းအင်က မတည်မငြိမ်ဖြစ်နေသည်မှာ အဆင့်တက်တော့မည့်ဟန် ဖြစ်နေသည်။ အထူးသဖြင့် သူ့မျက်နှာထက်တွင် နတ်ဆိုးအမှတ်အသားများ ဆက်တိုက်ပေါ်လာနေသည်။ သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို မထိန်းချုပ်နိုင်ပါက နတ်ဆိုးအမှတ်အသားများ ပေါ်လာလိမ့်မည်ဟု ကျိုးရွှမ်လန် ပြောပြခဲ့ဖူးသည်။
အစောပိုင်းတွင် ကျိုးရွှမ်လန်က အထိန်းအကွပ်မဲ့လုနီးပါးဖြစ်သွားခဲ့ပြီး အိမ်မက်ဆိုးများလည်း မက်ခဲ့သည်ကို ရှန်းလျိုရှန့် တွေးမိသွားသည်။
ရှန်းလျိုရှန့် ခဏစောင့်ကြည့်နေစဉ် အိပ်ရာထက်ရှိလူ၏ ခံ့ညားသောမျက်နှာထက်မှ နတ်ဆိုးအမှတ်အသားများ ပျောက်ကွယ်သွားသည်ကို မြင်သောအခါ သူ့မျက်နှာကို ဖျစ်ညှစ်လိုက်သည်။
" မင်းက အိပ်ရာပေါ်မှာကျ အရမ်းကြမ်းတမ်းပြီး အခုကျတော့ ဘာမှမသိသလိုပဲ..."
