A Flower With Seven Thorns

CHAPTER 24: THE COMFORT

Dedicated to: dream_sweetpiscean

***

I was deep in thought ng bigla syang lumitaw sa harapan ko. Kitang-kita din sa kanya ang pagkagulat pero bigla rin napalitan ang gulat nyang mukha into a poker face.

Nang hahakbang na sya paalis, "Wait." lumingon sya sa akin but I saw that she rolled her eyes on me.

"What now Aron? Ano na namang susunod mong gagawin para maikasama ng loob ko?"

"Thank you for... for saving my life. Don't worry. From now on, I'll be the one protecting you."

Halatang natigil sya sa sinabi ko. Pati rin ako nagulat sa mga salitang lumabas mula sa bibig ko.

"Your thank you is accepted but protecting me? You?"

Napaiwas ako ng tingin sa kanya dahil naguguluhan na rin ako sa sarili kong dila at pag-iisip. Why the h3ck did I said that?

"Ewan ko lang ha. Hindi ko alam kung maniniwala pa ako sayo kasi ganyan-ganyan ka din nung nakidnap tayo eh. You're putting sugar in your words but in the end? It just turned out to be bittersweet. Sabi mo kasi I should never quit DR tapos sa ginagawa mo lately? Parang pinapamukha mo pa rin sa akin na isa akong outcast ng grupo. Saktan mo ko physically, pahiyain mo ko, yun tanggap ko pa. But using my past against me? That's not so manly, Aron."

Kitang-kita sa kanyang mga mata ang sakit na nararamdaman nya. Alam kong pinipigilan nya lang ang mga luhang papatak na sa kanyang mga mata.

"Look, I didn't do it for that purpose. I did it because I want you to wake up from that stupidity of yours with that guy. Gusto kong marinig mo mismo mula sa kanya ang nararamdaman nya sa babaeng mahal nya. At para malaman mong hindi ikaw ang babaeng yun!"

Hindi ko na mapigilang maitaas ang boses ko dahil sa inis lalo na ng naalala ko ulit ang halikan nilang dalawa kanina. Talk about stupidity it is.

"Wala kang pakialam sa buhay ko!" ok. I didn't expect that.

"Sino ka ba para gawin yan? Nagmamalasakit sa kapwa? Ganun?! Buhay ko to, Aron! It's not yours, not DR's, not anyone's! Kaya kung ano man ang gusto kong gawin sa buhay ko, akin na lang yun. Masaktan man ako, eh di masaktan. I can stand on my own. I don't need anyone. I just need myself."

Matapos nyang ipalabas ang lahat na yun ay agad naman syang nagwalk out leaving me speechless.

Seriously, may mas mamanhid pa ba talaga sa babaeng yun? Nagmamalasakit sa kapwa? Tsk. Tinutulungan na nga para mabawasan naman ng konting katangahan tapos magagalit pa? Pambihira.