From hate to love

Chapter1

'Selma, sta op voor ik je tanden kom breken.'
'Kom dan!' riep ik terug.
'Fijn je bent wakker.'
'Kowed man.' Kaats ik terug.
'Wat zei je?'
' ik zie opdonderen!' Dit heb ik dus altijd, deze ochtend humeur.
Ik hoorde harde voetstappen op de trap, ja hij komt op me af. Ooh ik hoor bang te zijn maar nee dat ben ik niet. Ik lig rustig in mijn bed te wachten op wat hij nu gaat doen.
Meteen word de deur open gezwaaid en springt hij binnen.
'Wat zei je net?'
Ik haal diep adem, hoeveel keer moet ik nog zuurstof hieraan verspillen.
'Ben je doof dat ik het zo vaak moet herhalen?' Beet ik hem toe.
' Ach weetje je bent de moeite niet waard ik heb het gehad met jou.'
'Oke wat nu? Al die trappen op om dat te zegen? Cute, maar het zou veel beter zijn als je inplaats van al die moeite te doen gewoon beneden bleef want weinig trappen waren dat niet grote broer.' Glimlach ik kort.
Hij slaakt een zucht en loopt weer zonder iets te zegen mijn kamer uit.
Het is elke ochtend het zelfde met hem. Ik haat hem soms zo erg, ja mijn broer mijn grote broer. Ik heb er 2, en ze zijn niet het zelfde gelukkig!! Jullie hebben al kennis gemaakt met Fouad hij is de zal ik het maar zo zegen rotte appel van de twee. En mijn andere broer Bilal hij is dan de goeie rode appel.
En ik ben Selma. Ik ben 16jaar oud. Ik hoor nu op school te zijn maar ik ben weer fucking laat, ik denk dat ik me gewoon ziek meld heb toch geen zin in de eerste schooldag.