From hate to love

Chapter 77

De volgende ochtend tref ik mezelf vol kwijl op de bank met en deken over me heen gelegd . Ik schuif en einde naar voor en open mijn ogen wijd om alles goed in me op te nemen. Pas als ik mezelf helemaal uitstrek merk ik Nassim op die aan de andere kant van de woonkamer mij zit aan te staren. Ik kijk hem perplex aan, niet wetend wat te zegen. Ik krab even over mijn hoofd heen en knipper en paar keer met mijn ogen als ik op de klok zie dat het nog veel te vroeg is waarna ik het deken over mijn hoofd heen gooi.
'Hoe heb je me thuis gebracht?' Vraag ik en trek het deken tot boven mij heen. Ik zie er vast en zeker niet uit, en wil al helemaal niet dat hij me zo ziet.

'Ik heb een taxi gebeld, en hij hielp me je te dragen en hierheen te brengen.' Hoor ik hem zegen. Voorzichtig hoor ik de wieltjes op de vloer mijn richting op schuiven. 'Je kon me ook wakker maken en me de taxi alleen laten nemen.' 'Nee, de bestuurder leek me namelijk onbetrouwbaar. Je moest eens zien hoe hij je in zich opnam god mag weten-' hij valt weg als ik luid begin te lachen. 'Wat is er zo grappig?' Ik lach maar hou het deken nog steeds goed vast. Op mijn beurt val ik stil als ik zijn hand op mijn rug voel. Het gevoel brand zelfs met en deken over me heen.'Nou?' Fluistert hij dicht tegen me aan. Een koude rilling glijd over mijn wervelkolom naar beneden, happend naar adem beveel ik mezelf het deken op me te houden.

'Selma?' zegt hij op een aantrekkelijke manier, ik sluit mijn ogen en hou het deken nog steviger vast, maar voor ik zelf door heb wat er gebeurd trekt hij het deken in een keer van me af. Ik slaak en gil en spring met twee voeten op de bank. Zijn ogen gaan van mijn voeten naar mijn gezicht. Gechoqueerd kijkt hij me nog steeds raar naar een gekke gillende meisje die met haar scheve tenen op de bank staat. Ik haal even diep adem en spring dan van de bank af, meteen zet ik het op rennen en loop in een keer de trappen op. Ik blijf perplex stil staan als ik door heb waarmee ik bezig ben, straks komt hij me nog achterna op de trap en hij kan vallen of of-. 'Waar ben je mee bezig?' Klinkt er dan achter me vandaan beneden. Ik draai me op en hou de leuning vast. Hij kijkt me met een onbegrijpelijke hoofd aan waardoor je zo zijn voorhoofdrimpel kan zien van het denken. 'Wist je dat dan niet?' komt er met een grijns uit mijn mond. Hij draait zijn hoofd dertig graden naar rechts en trekt nog een wenkbrauw op. 'Ik ben bezeten.' fluister ik met een moeilijk gezicht omdat ik breed wil glimlachen. 'Bezeten?' vraagt hij me na. Ik knik als een klein kind en kijk hem afwachtend aan. Hij kijkt me een lange tijdje denkend aan waardoor ik me best ongemakkelijk begin te voelen aangezien ik pas wakker ben en niet op me best eruit zie. Mijn hart maakt een sprongetje als hij een van zijn mannelijke grijns laat zien, hij knikt met zijn hoofd en laat en hand door zijn haar heen gaan alsof hij weet dat ik het onweerstaanbaar vind. Hij wenkt me dan naar hem toe te komen maar weer schud ik mijn hoofd heen en weer als een klein kind. 'Dan kom ik wel naar boven.' zegt hij vastberaden. Als hij een poging waagt tot opstaan hol ik de trappen af naar beneden. Ik duw hem meteen zachtjes terug de rolstoel in en duw hem braaf de woonkamer terug in. Ik parkeer hem voor mij en zelf plof ik op de bank neer. 'Zo mevrouw is bezeten.' grijnst hij maar kijkt mij tegelijk serieus aan, ik weet niet wat ik moet denken dus knik ik maar verloren. 'Dat verklaart en hoop.' zegt hij. Ooh dus je merkte het?' zeg ik op mijn beurt als ik door heb waar hij mee bezig is. 'Ja zeker, ik had al een vermoede.' ik kijk hem met gespleten ogen aan en klak dan met mijn tong. Hij trekt zijn schouders wat op en houd dan een bank met een hand vast en met de andere de rolstoel. Als een kreun zijn mond verlaat besluit ik in te grijpen en help hem op de bank te zitten. Ik schud een kussen en leg die achter zijn rug terwijl hij mij maar blijft aanstaren. 'Stop met staren.' beveel ik en duw hem voorzichtig tegen het kussen aan. 'Dankje.' zegt hij doelend op mijn hulp.

Ik trek me overeind en zet me naast hem neer. 'Hoe merkte je het?' vraag ik als hij mij nog steeds zit aan te staren. 'Nou je gekkigheid, je woede, je rode neus en de stoom dat uit je oren komt. Het eten dat je allemaal op eet ik bedoel dat kan een normaal mens niet op in een paar minuten. En ook simpel weg je houding je ziet er ook bezeten uit.' legt hij uit terwijl hij tussendoor knikt alsof alles nu op zijn plek bij hem valt. 'Mijn rode neus? mijn houding? o god ik eet gewoon zoals ieder ander.' ik kijk hem resoluut aan. 'Zie je dit bedoel ik.' zegt hij grijnzend. Ik slaak en zucht en rol vermoeid met mijn ogen. Beledigd kijk ik de andere kant op en slaak nog een zucht. 'Kom.' beveelt hij me als ik zijn kant niet terug op kijk. Verslagen schuif ik naar hem toe maar kijk hem nog steeds niet aan. Hij legt zijn arm achter mijn rug en trek me nog dichter tegen zich aan waardoor ik met mijn hoofd lichtjes tegen zijn borstkas aanleun. 'Het doet geen pijn als je volledig leunt.' zegt hij alsof hij mijn gedachte kan lezen. Stap voor stap geef ik mezelf over aan hem en sluit mijn ogen terwijl hij met een lokje haar draait.

'Selma.' 'Hmm.' mompel ik half ik slaap. 'Je bent nog steeds even mooi zelfs met kwijl daarvoor hoef je geen deken over je hoofd te trekken, je bent prachtig.' Ik voel zijn hand op mijn voorhoofd rusten wachtend op antwoord. 'Je maakt het er niet beter op.' mompel ik nog steeds half slapend. 'Geloof me nou maar ik ben degene die elke handeling die je in je slaap hebt verricht heb gezien.' ik trek mijn hoofd op en open mijn ogen. Ik kijk op in zijn licht bruine ogen die staan te twinkelen en kijk dan naar zijn lippen. 'Je zat me te bestuderen?' betrapt knikt hij en laat zijn ogen ook naar beneden gaan. 'Je lijkt haast op een onschuldige engeltje als je slaapt wat er enorm schattig uitziet.' blozend glimlach ik naar hem waarna ik mijn lippen op de zijne druk.

Hoi lieffiieeessss,
Okey dus ik wou effe zegen, dat ik volledig bereikbaar ben nu als je me privé wilt sturen al is het maar om te praten of leren kennen is het open, ik had tijdelijk wattpad verwijderd maar ben backk  don't worry

Nou vergeet zeker geen vote achter te laten, en comment en iemand te taggen. Ik ga door bij twee nieuwe tags.

En ohja wilde ook vragen wat jullie vinden van Selma & Nassim? Ik weet wel te zegen dat ik nog veel in petto heb.

En nog iets ik weet dat er spellingsfouten in zitten en sommige zinnen niet kloppen en dat soort dingetjes maar ik ben er nog mee bezig, ik wil nog wachten voor ik elk deel vanaf 1 weer ga verbeteren en herschrijven.

En vergeet mijn twee andere verhalen niet te lezen *kuch kuch zelfpromotie kuch*
O gosh ben ik nou nog steeds bezig, nou ik stop hier met praten. Nee joke
Vanaf nu,
Prankk
Ik bedoel vanaf nu,
Oke oke for real byeeee

Loveya'all ❤️

Kisssessss

Foodlover🍕