From hate to love

Chapter 74

Nadat we ons buikje hebben vol gegeten, hebben we als toetje nog ijs gehaald en zijn we daarmee buiten gaan rondlopen. Dessie had al wat jurken gezien waar ze mijn mening over wilde.

Dus daar zit ik dan op een stoel voor de paskamer ongeduldig te wachten op Dessie die haar vijfde jurk aan het passen is waarvan ik niet eens weet of het de moeite wel waard is of niet zo lang te wachten.

'Dessie.' Zucht ik. 'Ja ha heb eens geduld man.' Zegt ze. Ik rol met mijn ogen en pak mijn gsm. Ik scrol door mijn app contacten en net dat ik op het home knopje wilde klikken krijg ik een app'je van Nassim.

Met een bonkend hart en trillende vingers open ik zijn berichtje.

Nassim:
Lukt het daar of ben je al dood...

Ik glimlach bij de gedachte dat hij mij appt hiervoor, dat hij gewoon weg aan me dacht.

Ik:
Ik leef gelukkig nog, maar ik denk niet voor lang meer. Ze zit al zo lang te passen😴

Ik zie hem meteen typen, mooi zo want ik haat het om lang te wachten op een antwoord app'je.

Nassim:
Blijf in leven wil je, de gedachte alleen al breekt me!

O god.

Ik:
Red me dan!

Nassim:
Heey niet roepen tegen me!

Ik:
Jij begon!

Nassim:
En mij nog eens vals beschuldigen, schaam je!

Ik glimlach breed en ik denk dat het geen zicht is maar ik kan er niets aan doen. Het feit dat we elkaar begrijpen en om dit soort dingen kunnen lachen geeft me gewoon nog meer kriebels.

Ik:
Geef gewoon toe dat je me mist.

Nassim:
Oké je hebt me, ik mis je ontzettend erg en als mijn vader niet zo erg bezorgd was zou ik stap voor stap naar je toe komen stappen😚

'Ik ben klaar.' Ik kijk op van mijn gsm en zie Dessie in een licht grijze lange jurk voor me staan. De jurk is lang maar van onder langs een kant van haar benen tot haar knie open gescheurd waardoor je een naakte been ziet. Van boven net aan haar open hals zitten er kristallen op die er perfect bij passen. De mouwen komen tot haar ellebogen. Kortom het staat haar beeldig aangezien ze ook en mooie figuur heeft komen alle rondingen er heel mooi uit.

'Lelijk?' Haalt ze me uit mijn gedachte. Ik schud mijn hoofd heen en weer. 'Helemaal niet!' Roep ik dan iets té hard. Ze glimlacht naar me en draait dan in een soepele rondje om. 'Het staat je echt heel mooi Dessie.' zeg ik verontwaardig. 'Dankje.' Antwoord ze blozend en komt op me af waarna ze me in een knuffel trekt.
'Ga eens staan ik trek een foto van je.' Ze knikt en gaat in een mooie pose staan waarna ik een foto van haar trek. 'Ik ga me terug omkleden, dan word het deze jurk dus?' Vraagt ze nog eens voor de zekerheid. 'Ja deuh het staat je hayek knap!' Ze glimlacht en verdwijnt weer in de paskamer.

Ik:
Hehe, al dat wachten was het dus waard. De jurk is prachtig en het staat haar beeldig.

Stuur ik naar Nassim.

Nassim:
Ik denk dat wat het ook is het jou nog vele mooier zou staan😉

Ik lees het een paar keer door en leg dan mijn gsm weg. Hoe zit het nu echt tussen ons? Ik bedoel ik weet niet wat dit eigelijk moet voorstellen?