From hate to love

Chapter 51

Als ik me weer opdraai op mijn zij en naar de klok kijk zie ik dat het 4uur is nu. Fijn ik heb dus totaal geen slaap meer na vandaag. Ik kan niet meer stoppen met denken. Als ik dit zou zegen dat zou je vast en zeker denken dat ik me aanstel en overdrijf maar nee jij weet niet hoe ik me voel, als ik maar een stukje van die pijn zou geven maar een klein stukje zou je al tekeer gaan.
Fouad kwam na dat ik getoeter hoorde een uur later pas. Hij dacht dat ik al weg was naar Dessie. En zij belde me de hele tijd al maar ik ben echt niet in de mood gewoon.
Ik blaas weer alles uit en gooi het deken van me af. Met een beweging sta ik recht. Ik sta zo een tijdje recht gewoon niets in het bijzonder in het donker te kijken. Ik stap naar mijn raam en kijk naar Adan's raam.

Ooh Adam ik dacht echt niet dat je zo was, ik dacht dat je echt was. Ik dacht überhaupt dat ik nooit in de trap zou vallen van zulke jongens. Ik dacht dat ik wijs genoeg was, en weet met wie ik wel en niet moet omgaan. Maar na jou laat ik geen enkele jongen meer binnen. Geen enkele jongen meer, je moet maar een man zijn en mijn hand meteen komen vragen. Ik heb er genoeg van en ik was maar een tijdje op weg. Ik zie dat zijn kamer plots oplicht.
Een gedaante gaat voor zijn gordijn staan en trekt die open. Gelukkig sta ik in het donker. Ik kijk hoe Adan naar de wolken kijkt, als ik zie dat hij zijn gordijn wilt dicht slaan blijft hij haken op mijn raam. Ik sta er niet dicht tegen dus als het goed is ziet hij me niet omdat het donker is en ik sta ver. Hij blijft een poosje kijken en dan trekt hij het gordijn dicht alsof hij zichzelf wakker wilt maken.

5u35 is het nu. Ik ben maar naar beneden gegaan en zit nu in de keuken met een chocolade pot in mijn ene hand en in de andere en grote lepel. Als yemma dit ziet vermoord ze me. Nee echt ze zegt al dat ik genoeg suiker in mijn thee doe voor een hele maand.
Maar ze weet niet suiker maakt het juist lekker. Ik doe er 4 in per kopje. Soms 5 als ik de smaak niet te pakken heb. Als ik thee maak in zon kan ofzo dan stop ik er meer dan 6 in daarom laat mijn moeder mij geen thee meer maken. De laatste keer spuugde mijn vader het uit. Toen.

'Selma?' 'Hmmm.' 'Heb je hier heel de nacht op de tafel met je hoofd geslapen?' Ik open mijn ogen voorzichtig en sluit ze meteen als ik licht opvang. Te veel licht. 'Selma je kwijlt.' Voorzichtig open ik mijn ogen weer, inderdaad ik ben in slaap gevallen op tafel. Rustig trek ik mijn hoofd kreunend omhoog. Mijn nek doet pijn.

Ik keer mijn blik naar Fouad, die meteen hard begint te lachen. Maar hard. Hij lacht en lacht. En ik kijk hem niet begrijpend aan. Als hij zijn gsm erbij haalt en ik een flits van licht op me zie schijnen besef ik dat hij een foto nam van mijn miezerige ochtendhoofd.
'FOUAD!' Roep ik hayekkk luid. 'HAHAHAHAHAHAHAHHAHAHAHAA SS HHAHA SSOO-' 'wat gebeurt hier?' Mijn moeder staat in de opening. Tegelijk kijken we naar haar, haar ogen gaan van Fouad en blijven dan op mij rusten. Als ik zie dat haar ogen ver van elkaar beginnen te staan sta ik meteen op en zet me schrap.

'Ben je hier in slaap gevallen met chocola?' Zegt ze nog kalm maar ik zie dat ze zichzelf bedwingt. Ik schud hevig mijn hoofd. Van schrik liet ik de pot bijna vallen die ik op een of andere manier nog steeds vast heb. Ik hoor hoe Fouad zijn lach probeert in te houden, als ik hem een van mijn dodelijke blikken schenk verdwijnt zijn glimlach en lachlust meteen.

Maar die blik ontvang ik tegelijk ook van mijn moeder.
'M m mama ik ik ga douchen.' Stotter ik.
'Ja doet dat maar.' Zegt ze en spleet haar ogen.
Zonder antwoord te geven loop ik voor mijn leven langs haar de trap op. Als ik eenmaal in mijn kamer aan kom durf ik niet uit het raam te kijken. Daarom gooi ik mijn gordijn meteen dicht. Dan loop ik naar de badkamer. Ik bestudeer me in de spiegel en paar keer, ik zie dat mijn kwijl overal hangt. De chocola is op mijn neus, wang en zelfs een stukje boven mijn oog te vinden. Mijn haar is helemaal mroewen. Ik zucht diep. Het maakt me toch niet uit, mijn uiterlijk kan me geen moer schelen.

Ik draai de kraan open en probeer rustig en relaxend mijn ogen te sluiten in het warm water.

Heey lieverds, ik wil gewoon even iets zegen het duurt niet lang. Ik merk dat mijn verhaal veel gelezen word alleen krijg ik niet veel stemmen en comments. Willen jullie het aub toch doen? Iwa ya dat moedigd me aan om verder te schrijven weetje want ik weet niet zeker of jullie meelezen dan en dan denk ik waarom schrijf ik het ookal doe ik het voor mezelf en vind ik het leuk. Zonder lezers is het geen volledige boek toch? Want jullie maken het af

Stem schatjes
Goodnight verder 💖