From hate to love

Chapter 30

Chapter 30

'Kan je mij vertellen, wat je in mijn huis doet en al helemaal rond dit tijdstip?En hoe je binnen komt?'
Ik trok mijn arm terug en legde de glazenpot terug. Hij keek even naar de pot en ging dan op de bank zitten.
'Via de deur ben ik binnen gekomen.'
'Maar hij was op slot?'
Hij knikte.
'Maar ik heb zo mijn connecties.'
'Pfff wat nou als mijn moeder thuis was he? Of mijn broer wat dan!'
'Maar ze zijn er niet he.' Zegt hij kalm en staat weer op.

'Wat kom je doen dan?' Zeg ik en loop naar de keuken om waterkoker aan te zetten. Niet voor hem maar voor mij zo gastvrij ga ik nou niet zijn ik bedoel hij komt zomaar binnen net een dief zit hij hier in mijn woonkamer te niksen alsof het zijn huis is.

Ik druk op de knop van de waterkoker en zie dat Nassim me gevolgd is.
'Krijg ik thee?'
Ik schud mijn hoofd.
'Nee verdien je niet eens.'
'Ik wilde je gewoon zien is dat dan zo erg?'
'Waarom zou je mij willen zien!' Zeg ik en open de koelkast.
'Omdat ik misschien van je hou? En je had gemist?'

Ik stop mijn hoofd in de koelkast en doe alsof ik iets aan het zoeken ben alleen zodat hij mijn rode wangen niet kan zien.
'Ach onze koelkast is helemaal leeg niets in huis.' Zeg ik om van onderwerp te veranderen.
'Ik zei net wat!'zegt hij. Vanuit mijn ooghoek zie ik dat hij een stap naar mij toe doet.

'Wil je koffie of thee?'
'Ik kreeg toch niet?'
'Ow ja klopt, wilde je gewoon valse hoop geven.'
'Over valse hoop gesproken wil je mij nu vertellen hoe het tussen ons is? Want op vlak van liefde wil ik liever geen valse hoop alleen een ja of nee.'
Ik gooi de koelkast dicht en kijk hem nu zo boos mogelijk aan.
Met mijn hand duw ik hem een eindje weg van mij.
'Er is geen ons.' Fluister ik dan en loop naar de waterkoker.
Ik pak de waterkoker en net op dat moment pakt hij mijn andere arm waardoor ik de waterkoker laat vallen en er een gil uit mijn mond ontsnapt.