Chapter 55

2.2K 115 1
                                        

'Goeie morgen slaapkop.' Zegt Bilal nadat hij een tosti  in zijn mond wierp. Ik kan het nog steeds niet geloven, dat hij terug is. God wat heb ik hem gemist.

Ik druk een kus op zijn wang en glimlach naar hem. 'Wil je dat ik thee voor je klaar maak.' Ik schud mijn hoofd. 'Tosti?' Vraagt hij weer op zijn beurt. Ik schud mijn hoofd. Even lijkt hij verward maar net dat hij zijn mond wilde openen verscheen er een glimlach op zijn gezicht en knikte hij.

Hij liep naar de kast en hielt daar een hele grote glas beker uit. Oke hij begrijpt me. Hij is gewoon terug! Als ik hem de appels en aardbeien in stukjes zie snijden maakt mijn hart een sprongetje van vreugde. Hij gooit het in  de glas en strooit er poedersuiker over, dan haalt hij de slagroom uit de koelkast en spuit het tot een punt van boven op. Hij sproeit de slagroom met choco poeder en aan de top een stukje van een reep chocolade.  Hij drukt er een lepel in een buigt vol trots naar beneden.

Ik neem een hap, en vlieg hem dan weer om zijn nek. 'Dankje dat je terug bent gekomen ik heb je zo erg erg gemist bileke.' 'Ik ben ook blij terug te zijn Poepeke.'
'Selma!' Achter me zie ik mijn moeder staan in de deuropening van de keuken, ze glimlacht naar bilal maar laat haar ogen dan op mij rusten die ik maar al te goed ken. 'Sbah elgair mama.' Probeer ik liefde vol te zegen. 'Sbah elgair? Het is al middag en het word bijna avond jij praat hier over sbah elgair!' Ik zucht en kijk naar de klok. Damn het is al kwart na drie. 'Euh ik was heel erg moe mama ik-' 'Ska gafi, luister we krijgen vandaag speciaal bezoek.' 'Oohja.' Zegt Bilal. 'Helemaal vergeten.' Hij geeft zich zelf een facepalm en wacht dan weer netjes geduldig af. 'Wie komt er?' 'Er komen mensen je hand vragen.' Ik lach kort alsof het een grap is. Maar de serieuze blikken laten het tot me doordringen.

'M maar ik wil nog niet t trouwen.' Stotter ik hopeloos. Mijn moeder maakt een klak geluid met haar tong en haalt dan diep adem. 'Ik ga je ook niet dwingen, je bent mijn dochter en verdient het om gelukkig te zijn met wie dat wilt zijn aan je zij.' Zegt ze. 'Maar ik kan moeilijk zegen dat ze niet hoeven te komen, laat hem komen leer hem kennen en dan zien we verder wel.' 'Wie is het? Of wat is zijn naam.' 'Benti dat weet ik ook niet, ik kreeg gewoon een telefoon dat ze komen verloven zonder dat ze zich hadden voorgesteld dus voor mij is het ook een verassing.'
Ik knik en slurp de slagroom in mijn mond. 'Ga je klaar maken.' Zegt ze dan als ze me vies aankijkt. 'Er zit wat op je neus.' Weg is ze.

*u heeft een nieuw bericht van Nassim druk sterretje als u het bericht wilt beluisteren.*

Ik druk meteen op sterretje en gooi mijn gsm op luidspreker terwijl ik mijn benen doe.
'Heey Selma, ik vroeg me af hoe het met je gaat? Allesgoed? Ja mooizo. Zou ik je kunnen zien vandaag of morgen wanneer je maar wilt ik wil namelijk iets leuks doen gewoon om de tijd te doden ik verveel me dood dus ja. Dat dus. Verder is allesgoed toch? Ik val in herhaling man dit ga ik niet sturen ze gaat me uitlachen. Tfoe.'
*boodschap beëindigd *

Oke als ik dit hele bericht ontcijfer vraagt hij mij nu op een date? Als in date date? Like nee dat kan toch niet. Shit ik heb me gesneden. Ik pak een stukje wc papier en kuis het bloed dat uit mijn been druppelt weg. Zou ik hem terug bellen? Nee niet nu Selma focus je op die bezoek ik bel hem als ze weg zijn.

Als de bel door het huis vlamt  verstijf ik zowat. Pff.
'Selma kom we gaan samen open doen.' Hoor ik mn moeder zegen. Ik slaak en zucht en stap naar beneden ik kan zoizoo geen nee zegen ze maakt me af. 'Klaar voor.' Zegt ze met een glimlach. Ik knik maar ja.
Ze gooit de deur open, als ik zie welke twee mensen er in de deur opening verschijnen versteen ik letterlijk. 'Welkom welkom.' hoor ik mijn moeder wazig op de achtergrond zegen.

From hate to loveWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu