From hate to love

Chapter 22

Met grote ogen keek ik Nassim aan.
'Eruit.' Zei ik zo rustig mogelijk.
'Selma luister nou naar me.'
'Eruit Nassim ik moet dit laten bezinken.'
Hij knikte.
'Begrijp ik volkomen, maar niet te lang.' Zegt hij 'ik heb lang genoeg gewacht.'
Ik keek hem even aan, en wees dan met mijn hand naar de deur toe.
Hij volgde mijn arm tot mijn vinger en weer terug naar mijn gezicht. Hij kwam dichter naast me staan en aaide mijn wang en vervolgens en zachte kus drukte op mijn voorhoofd. Ik liet mijn arm zakken en draaide me naar de andere kant.
Pas toen ik de deur hoorde dicht slaan ging ik op de bank zitten en probeerde alles op een rijtje te zetten.

'Selma, ik weet echt niet hoe ik dit moet zegen.' Zei hij aarzelend.
'Zeg het nou maar.'
'Zo makkelijk is het niet.' Hij keek me aan en vervolgens rolde ik met mijn ogen.
'Oke wist je dat een bevalling 10keer erger is? Praat gewoon doe niet zo moeilijk tegenover jezelf en mij.' Ik stond op maar hij trok me terug bij mijn arm naar zich toe. Ik belande op hem. Hij trok me recht, maar ik schudde me los en stond op en ging gewoon terug naast hem zitten. En raar gevoel benaderde me. Ik begon te trillen en mijn hart klopte sneller.
'Hier komt het.' Hij draaide zijn hoofd langs de andere kant en begon extreem met zijn voeten te bewegen. Op en neer & op en neer.
'Verdomme stop!' Hij draaide zich terug naar me toe en pakte mijn hand.

Ik slik. Ik had hem meteen de deur moeten wijzen ik wist niet ik wil niet dat het waarom? Ik haat hem zo erg waarom brengt hij me in zon situatie... Ik weet niet eens of het echt is ik voel me zo raar.
Zac was je maar hier om me met je mee te nemen in je dans musicals.

'Selma, ik Nassim denk of nee ik weet zeker dat ik iets voor je voel.' Zegt hij 'zo dat is er uit.' Zei hij nou net? Zei hij echt dat hij iets voor me voelt? Als in voelt voelt?
'Wattt!' Met een sprong sta ik op en ga voor hem staan.
'Ja ik mocht je eerst niet, maar toen wist ik niet helemaal hoe je in elkaar zat ik vind je leuk Selma ik hou van je ik ben smoor op je ik kan het niet langer ontkennen... Ik dacht van wel ik geloofde het niet ik wist niet hoe ik hiermee moest omgaan maar ik kan het echt niet langer ontkennen.' Hij staat op en doet een stap naar voor. Ik werp mijn blik naar de grond.
'Zeg iets selma.'
Hou ik wel van hem? Ik wil niet van hem houden! Ik wil hem haten ik weet niet waarom ik weet echt niet waarom! Ik wil hem in mijn leven maar wil ik hem zo? Een zucht verlaat mijn lippen meteen voelde ik lippen op mijn lippen gedrukt. Ik reageerde even terug en duwde hem daarna weg.
Met grote ogen keek ik Nassim aan.
'Eruit.' Zei ik zo rustig mogelijk

Ik stond op en liep naar mijn kamer toe, niet veel later hoorde ik de deur open gaan. Hoe laat is het eigelijk? Ik pakte mijn mobiel en keek naar het uur het is pas half tien mijn ouders zijn vroeg thuis.

'Ja Dessie ik weet echt niet wat ik moet doen.' Zei ik terwijl ik mijn gsm op luidspreker gooi en op mijn nachtkastje leg.
'Naar je hart luisteren schat, liefde en haat ligt niet ver van elkaar.'

'Liefde en haat liggen niet ver van elkaar.'

'Selma ben je er nog?' Hoorde ik haar zegen aan de lijn. Ik knikte maar bedacht me toen dat ze me niet kan zien.
'Ja.'
'Ik vroeg je waar het probleem ligt? Vind je hem lelijk?'
Ik schudde mijn hoofd.
'Ik neem aan dat je aan het schudde bent met je hoofd.'
Auwh wat kent ze me goed zeg.
'Hij is toch goed? Ik bedoel hij stinkt niet hij is behulpzaam-' ik onderbrak haar meteen.
'Jaja maar arrogant en-'
'Niemand is perfect.' Onderbrak ze mij.
'Maar Selma ik moet hangen mijn oma roept ze wilt dat ik naast haar ga zitten en naar haar saaie verhaaltjes luister.'
'Ik duim voor je.' Breng ik uit.
'Ik meer voor jou.'
Voor ik kon antwoorden hing ze op.
Ze heeft gelijk, waar ligt het probleem? Ik kan het proberen. Ik zal jullie wat vertellen ik voel ook iets voor hem... Ik wil het alleen niet toegeven aan hem, het was al moeilijk genoeg om het tegen mezelf toe te geven.