From hate to love

Chapter 31

'Aaauuuwwwww dat doet pijn.'
'Sorryy! Maar ik moet dit erop smeren anders gaat je brandwonde erger worden.' Zegt hij.
Hij staat op en gaat naar de keuken, even later komt hij terug.
'Hier drink dit op.' Dankbaar pak ik de beker aan en drink het in een keer op.
Hij knielt voor me en pakt mijn hand terug vast.
'Sorry Selma, echt waar ik wou je geen pijn doen met heet water.'
'Maar je wou me wel pijn doen zonder heet water?'
'Wat nee.'
'Maar je zegt net dat j-'
'Waarom maak je dit zo ingewikkelder dan dat het al is.' Onderbreekt hij me ruw. Ik besluit om mijn lippen op elkaar te drukken.

'Heb ik je aandacht?' Zegt Nassim.
Ik knik na een tijdje aarzelen.
'Selma! IK HOU VAN JE!' Roept hij heel luid.
'Ssssssshhhhttttt zometeen komt mijn moeder binnen en broer sukkel.'
'Maakt mij niet uit ik zeg het wel aan hun, ik roep het wel door heel de straat als je wilt.'
'Neeee nassim aub!' Zeg ik en maak mijn hand los uit zijn hand.
Ik sta op.
'Je moet gaan Nassim en nu! Ze komen zo!'
Hij staat op en komt dichter tegen me staan.
'Isgoed prinsesje zoals jij het wilt.'
Hij drukt even een kus op mijn wang en gaat dan naar de deur. Hij draait zich om en wenkt me een knipoog toe en dan gooit hij de deur dicht. Ik ga weer zitten, en val dan weer op de zetel ik kijk voor me uit en voel hoe hard mijn hart tekeer gaat en mijn wangen bijna erger branden dan mijn arm momenteel. Ik sta op en besluit maar te gaan slapen.

Boos open ik mijn ogen, ik trek het deken ruw van me af en stamp boos naar beneden.
'Waar komt die rotte herrie vandaan?'
Zeg ik als ik mijn broer in de gang aantref die zijn schoenen aan doet. Hij kijkt naar me op en strikt dan zijn schoenen verder.
'Waar ga je heen?' Zeg ik dan als ik voel dat hij op mijn vorige vraag niet wilt antwoorden.
'We hebben nieuwe buren en ik moest van mama hun gaan verwelkomen met deze cupcakes die zij heeft gemaakt.'
Net dat ik mijn mond wil optrekken gaat zijn telefoon af. 'Waar ligt dat rotte ding!' Zegt hij. Ik leun tegen de muur en wacht geduldig af.
'Hallo?... Euh ja? Man nu? Ik kan niet nu a sahbi ik moet-  jaja saaf is goed. Tot over paar minuten.' Hij doet zijn telefoon in zijn zak en kijkt me haast smekend aan.
'Ik moet die scooter gaan weg brengen bij mijn vriend, wil jij aub dit naar de buren brengen.'
Ik knik.
'Is goed.' Zeg ik en neem het bord van hem over.
'Ga je wel eerst opfrissen want wat ruik jij-'
Zonder hem zijn zin af te laten maken hoest ik extreem hard.
'Apart.' Voegt hij eraan toe en vliegt naar buiten.

Ik huppel naar de keuken, wat zal ik eten? Hmmm. Mijn hoofd ging van kast naar kast tot iets op tafel mijn aandacht trok. Mama vind het vast niet erg als ik eentje proef. Ik open de zak en pak een cupcake net op dat moment hoor ik de deur, met een ruk prop ik de cupecake in mijn mond en doe vlug de zak dicht. Ik draai me om maar voelde me al snel betrapt als ik de glimlach van Fouad zie.
'Buren niet jij zei ik.' Zegt hij en pakt de sleutels die hij was vergeten.