From hate to love

Chapter 54

'Mama wat is er?'
Ze zitten nu al een tijdje voor mij te lachen en ik heb hier eerlijk gezegd geen zin in.
'Wat is er!'
'Wacht a rare we wachten nog op een iemand.' Zegt Fouad glimlachend naar mama.

Niet veel daarna gaat de bel. Fouad staat blij op. Ik trek mijn wenkbrauwen op als ik zie dat mijn moeder recht is gaan staan en zo te zien staat te popelen.

Ik hoor Fouad groeten en lachen. Als ik hem de woonkamer zie komen alleen kijk ik vragend op. Maar dan verschijnt er iemand achter hem.

Meteen kom ik overeind en kijk naar mijn oudere broer Bilal. Ik kon mijn ogen gewoon weg niet geloven. Hij is gewoon terug.

**Even snelle uitleg. Mijn broer Bilal is dus mijn lieve broer en de beste. Dat had ik uitgelegd bij chapter 1. Maar wat ik niet zij is dat ik heb al meer dan twee jaar niet heb gezien. Hij moest naar het buitenland in verband met zijn studies.**

Ik kijk hem met grote ogen aan, mijn moeder die joelt en niet veel later om zijn nek vliegt proest het uit van tranen. Ik zie hoe hij ze met een glimlach weg veegt. 'Ouldi ik heb je zo erg gemist.' 'Ik jou ook mama heel erg.'
Als ze haar lostrekt uit de omhelzing kijkt hij mijn kant op. Hij fronst zijn wenkbrauwen en met een glimlach trekt hij zijn armen uit elkaar.

Ik loop op hem af en val in zijn armen. Tranen stromen over mijn wangen.
'Ik ik heb je zo zooo e erg gemist.' Stotter ik met tranen. 'Ik jou ook zusje lief, zo erg.'
Hij veegt mijn tranen weg en omhelst me nog stevig. Hij drukt een kus op mijn wang en glimlacht lief naar me.

'We moeten veel inhalen.' Zegt hij dan als hij nipt van zij thee na lang te praten met mama.
Fouad die er ook bij komt zitten slaakt meteen een geeuw.
'Je bent moe broertje lief.' Zegt hij. 'Ga slapen je hoefde niet zo laat wakker te blijven voor mij.' 'Jawel voor jou alles toch.'
Heerlijk hun twee hoe ze doet tegen elkaar nu. Echt heerlijk.
Als ik opvallend hard van mijn thee nip kijkt Bilal mijn 24jarige oudere broer naar me op.

'Ik heb je zo gemist, ik bedoel kijk naar je. Je bent al al een volwassen vrouw geworden.' Ik glimlach lief naar hem en knik.
'We moeten echt veel bij praten.' Zegt hij met een knipoog.

'Ik ga slapen.' Roep ik vlug vanuit de trap. Als ik geen antwoord hoor treed ik de trappen af naar beneden terug.
'Mama.' Geen antwoord.

Ik loop van de keuken naar de woonkamer.
'Mam?' Ik zie niemand om me heen.
'Fouad??!' 'Bilal?' 'Waar zijn jullie?'
Ik open de voordeur en kijk door de straat heen.
'Mamaaaa!'
Als ik een gedaante zie verschijnen versteen ik helemaal.
'Iets kwijt?' 'Ga weg.' Tril ik.
'Ik wil je helpen.' 'Ik hoef je hulp niet Adan.' 'Ik hou van je.' 'En ik niet meer van jou laat me met rust.'

Hij loopt op me af met een angstaanjagende grijns. 'W wat doe je?' Vraag ik bang. Bang om het feit dat hij niet stopt.
Ik doe een stap achteruit en ontvang nog een grijns van hem.

'Waag het niet!' Roep ik door heel de straat. Maar net te laat. Hij duwt me op de grond en gaat op me liggen.
Hij probeert me te kussen maar steeds schud ik met mijn hoofd.

'Jij wilt het zo! Jij! Ik hou van je! Ik heb spijt maar jij vergeeft niet! Jij wilt niet verder! Ik zie geen andere oplossing om jou de mijne te maken.'
Hij scheurt mijn hemd open en grijnst.
Ik probeer hem van me af te duwen maar het lukt niet.
Als hij mijn lippen weer proeft geef ik hem een trap van onder. Hij schreeuwt van de pijn en vlug duw ik hem van me af.

Ik begon te lopen en lopen. Ik zag geen uitweg waar ik ook naar toe liep.
'Mama! Fouad! Papa! Bilal!' Riep ik steeds.
Als ik opeens van achter word getrokken en in de doffe ogen van Adan kijk slaak ik een gil.
Hij geeft me een klap en pakt me bij mijn nek.

Ik slaak en gil en open mijn ogen. Meteen word in omringd door helder licht. Als mijn ogen de omgeving scherper maken zie ik Bilal naast mijn bed. Hij kijkt me bezorgd aan.
Zonder iets te zegen geeft hij me een glas water.
Hij drukt een kus op mijn voorhoofd en wenkt me op te schuiven.
Ik schuif op en hij komt naast me liggen. Zijn arm legt hij onder mijn hoofd die op zijn borst rust. Ik zucht diep en sluit mijn ogen weer.

Daarom is hij de beste. En mijn lieveling. Hij laat me rustig men gangetje gaan en mijn tijd nemen. Als het tijd word praat ik vanzelf wel.
Hij begrijpt me.

Sorrryyy dat ik een tijdje niks heb geüpload het spijt me, maar had een drukke week. En ben nu ook niet thuis. Ik ga proberen toch zoveel mogelijk te schrijven.
Tag a friend, comment en vote.
Loveya'all💅🏻