Regrets of Yesterday

Chapter Thirty One

WARNING: I DIDN'T PROOF READ ANY OF MY PUBLISHED WORKS. SO BEAR WITH IT. ONCE I FINISH THIS, TSAKA PALA AKO MAG-EEDIT.

-----

Sammy's POV

I glanced at my reflection on the mirror once more before I checked the time on my phone. It says 7:30 am. Di pa naman ako malelate. Muli ay pinagmasdan ko pa ang sarili ko sa salamin. I'm wearing denim shirt , ripped skinny jeans and a pair of Keds. Nang makuntento ako sa nakikita ko ay napagpasyahan ko ng bumaba.

I headed towards our dining table where my mom, dad and my kuya are having breakfast.

"Good morning Mom! Dad! Kuya!" I said as I kiss each one of them.

"Good morning baby! Come join us." my Dad said.

"You're early honey. Wala ka namang klase ngayon ah?" si Mom pagkaupo ko.

"Wala nga po. But I have an important meeting about nga po dun sa nakwento ko last night sa inyo. Yung sa documentary po." sagot ko naman tsaka na sinimulang kumain.

"Samantha, hindi ba talaga pwedeng wag nalang kayo tumuloy sa iskwater na sinasabi mo? Baka mamaya may makuha ka pang sakit o ano dun." my mom, being the protective one said.

Actually, kagabi pa nya sinasabi sakin yan. Ayaw nya nga ako payagan na gawin yung documentary eh. Sinabi ko nalang na hindi na ko pwedeng magback out.

"Mom, hayaan nyo na si Sammy. Let her experience how it is to be on squatter area. Malaki na yang kapatid ko." and my kuya, being my partners in crime and 'Kasangga' sa kalokohan said.

"Anong malaki? Wala pa ngang 18 yang kapatid mo Dane." sagot ulit ng mommy ko.

"But mom, 18 na ko in five months." sabi ko naman.

"Dianne, hayaan mo na yang anak mo. Kaya na nyan ang sarili nya. Isa pa, diba nandito naman tayo para gabayan at suportahan sya?" my dad suddenly voiced out his opinion.

My mom then think for a second before she sighed in defeat.

"Hay nako! Pinagtulungan nyo na naman akong mag-aama! Sinasabi ko sayo Art, pag may nangyari sa anak natin dun, ikaw ang malalagot sakin." sabi nalang ni Mommy dahil alam nyang wala na syang magagawa pa. 3 is always better than 1 anyways.

"Thank you Mom! Love you!" I said before I made a quick glance on my watch. Oops! Malelate na pala ko.

"Ah.. Daddy, Mommy, Kuya, I'll go ahead. Malelate na po ako." paalam ko na.

"Ah sige, mag-iingat ha?" my Dad reminded me.

"Anong oras ang uwi mo?" -Mom