Regrets of Yesterday

Chapter Sixty Four

Sammy's POV

Mabilis na lumipas ang mga araw. Hindi ko man lang namalayan. Tama sila, mas nagiging mabilis kapag masaya ka. Yung unang buwan naming magkasintahan ni Allen ay naging dalawa, tatlo, hanggang sa naging isang taon at anim na buwan. Yep. We are now together for 18 months now. Pero minsan pakiramdam ko nasa mga unang buwan palang kami. Kasi nandun parin yung kilig, yung 'sparks' na sinasabi nila sa tuwing magkasama kami. Madalas ga pakiramdam ko para kaming mga teenager.

Nasabi at naipagtapat na rin naming sa buong barkada ang tungkol samin, ilang linggo matapos naming ipaalam sa mga pamilya namin. And they are so happy for the both of us. Madalas nan gang biruan na itatali na daw nila kami ng literal para daw hindi na kami magkahiwalay pa. As if namang hahayaan kong mangyari 'yon.

Nasa kalagitnaan ako ng pamimili ng damit na susuotin nang biglang may kumatok sa pinto ng kwarto ko na agad ko namang sinabihang pumasok. Baka kasi si manang eh.

"Ready?" a very familiar voice to me asked.

Agad akong lumabas sa walk-in closet ko para makumpirma kung sino yung nagsalita. At hindi nga ako nagkamali. There he is, standing very proudly with a cheeky smile painted on is handsome face.

"What are you doing here this early?" tanong ko imbes na sagutin sya.

Ang usapan kasi naming ay susunduin nya ko ng alas-nuebe. Pero alas-siete y media palang. Isa't kalahating oras syang advance. Sabay kasi kaming babyahe papuntang Bulacan. Sa bahay-matanda kasi napagpasyahan ni lola na icelebrate ang birthday nya. My lola wants her birthday to be intimate. Kaya buong pamilya lang ang imbitado at ang pamilya nila Allen since his lola and my lola are best of friends.

"Wala naman akong gagawin na. Natapos ko na lahat so naisip kong magpunta na ditto." Sagot nya tsaka naupo sa may kama ko.

"Are you sure? Wala kang naiwan?" paniniguro ko.

"Yes ma'am." Sagot nito sakin ng may kasama pang pagsaludo. Hay nako.

"Have you had your breakfast? Nasa baba si manang, kumain ka na muna while I'm getting ready." Sabi ko na dahilan upang umiling ito.

"Dito nalang ako. Busog pa ako eh."

"Sige na, baba na muna doon. Besides, sabi ko diba off-limits ka sa kwarto ko?" pamimilit ko. Hindi kasi ako mapapalagay kapag alam kong nandito sya.

"Ayoko nga. Wala naman akong ibang gagawin eh. I'll just wait you here patiently." Parang bata na sagot nito.

"Babe, baba ka na muna please? Or else I'll call my dad." Pananakot ko na. Minsan kasi talaga nagiging payb years old ang boyfriend ko. Ang maipilit din.

Pero imbis na matakot ay nahiga pa ito.