Elemental Mage Book 3 (Tarieth)

Thirty-six: Arrow

Too bad she's not ready to die yet.  Baka pagtulungan pa siya ng mga kaibigang awayin.

Nakatuon ang buong konsentrasyon ni Tara sa matulis na ulo ng pana.  Three meters, two, one.

With an amazing speed Tara grasp the arrow with her right hand, the earth holding her feet steady, the wind at her back bracing for the impact para hindi siya matumba.  Sa iba na nanunood ay it's as if she just pluck the arrow in midair.  But the truth was she had a lot of help.  Naramdaman ni Tara na mainit ang arrow sa kanyang mga kamay.  Agad na binitiwan niya ito.  It melted already before hitting the ground.  Tanging ang ulo nito ang natira.  She looked up when she heard a sound, nakita niya ang lola V na paparating sakay ang malaking kabayo.  Umikot ito sa kanya. 

"Are you alright soldier?" Natigilan si Tara.  Chilled.  Umayos siya ng tayo like a soldier would and answered. 

"Yes Sir!"  She felt ridiculous and know she look ridiculous as well.  Kasi ba naman hawak pa rin niya ang banga na nakapatong pa rin sa ulo. 

In a voice devoid of emotion the commander general added, "Good.  If you want to bet your life, at least have the decency to in form me.  So that I can explain it properly to your parents while I bring your corpse to them."  And with that the Com. Gen. left.

Daig pa ni Tara ang sinampal sa narinig.  Yes she's right.  She did put her life in danger.  Hindi naman niya pwedeng e rason na napilitan siya.  She did give her consent.  She did so without thinking of the consequences. 

Nakita ni Tara si Seregon na tumatakbo palapit sa kanya.  She saw terror in his eyes, for her.  He was afraid for her.  Tara felt wretched inside.  Isa na namang patunay na sarili lang niya ang iniisip niya.  Binalewala niya ang maaring maramdaman ng mga taong nagmamahal sa kanya.  She prayed na sana hindi ito malaman ng mga magulang.  Lalo na ng kanyang ina. 

"Tara!"malayo pa lang ay narinig na niyang tawag sa kanya ng kapatid.

"I'm fine!"  Sigaw na sagot niya sabay ibinaba ang banga sa damuhan. A good move dahil walang preno ang kanyang kapatid na sinugod siya ng yakap. Matagal bago siya binitiwan nito. Mukhang natakot talaga ito para sa kanya.

Hindi pa ito na kontento at kinapa pa ang kanyang dibdib. "Oh thanks to the elements you're alright! You scared me!" Sabay yakap na naman sa kanya. Gusto sana niyang ipaalala dito na maraming matang nakatingin sa kanila na paparating. Ano nalang ang sabihin ng mga ito na kinapa ng kanilang prinsipe ang kanyang dibdib? Kahit na ba hindi pa halata ang umbok niyon.

"I'm fine Cee. Really. It's just one arrow." Humiwalay ito sa pagkakayakap sa kanya.

"That's it! You will not order me again! All the three of you! You will do and follow what I say!"

Napataas ang kilay ni Tara at napatingin kay Tempest na dumating din. Mukhang narinig din nito ang sinabi ni Seregon dahil pareho sila ng reaksyon.

Yumakap si Tempest sa kanya.

"Are you okey?"

At least may isang tao na may bilib sa kanya. She can see na hindi masyadong nag alala ito. "Oo, I'm fine."

Nagulat pa si Tara ng biglang pinalibutan sila ng mga sundalo.

"Pios! Move!" Utos ng babaeng may nose ring. Napag alaman ni Tara na isa pala itong General. Si General Syclla.