ENFÂS (Yeniden doğ kalbim!)

1.BÖLÜM

Merhaba arkadaşlar...

Evett ENFÂS'a ilk bölüm geldi...
Beğenmeniz ve keyifle okumanız dileğiyle canlarım...

Ülkemin dört bir yanında vatanı,milleti için nöbet tutan tüm güvenlik güçlerine sonsuz minnetlerimi sunarım!!
İyi nöbetler kardeşlerim!!...

Güzel yorumlarınızı almak dileğiyle canlar! Birde unutmadan kitapta adı geçen kişi veya kurumların hepsi kurgudur.!!

Medyada temsili karakolumuz ve bölüm müziği var arkadaşlar...
Fazla uzatmadan sizlere ENFÂS'ı sunayım efendim...😊🤗

************************************

Sıcak yakmaz,soğuk üşütmez bizi
Milletin duasında ısıttık yüreğimizi
Ne dağ,tepe  ne top,tüfek korkutur bizi
Biz Türk'üz Türk askeri!!
Ne gece... Ne gündüz...
Şafakta ufuk,ay ve yıldız.
Her doğan gün hür ve özgürüz.
Bu nöbet değil kardeşim,
Bu kanımız son damlasındaki,
Sonsuzluk uykumuz....

                          __duslerkitapligi__

     
   _ŞEMDİNLİ SINIR KARAKOLU_

Issız ve tehlike bir sessizlik barındıran
dağın yamacındaki sınır karakolunda sabah içtiması ardından da sabah idmanı çoktan yapılmış nöbetçiler dışında herkes binanın içerisinde öğle yemeğinden önce antrenman yapıyorlardı.Dışarıdan bilmeyen boş duruyor sanabilirdi.Bu da işlerine geliyordu haliyle...
Saat 11 sularında hava güneşli olmasına rağmen -10° bulmuştu. Dışarıda nöbet tutan Ersan ile Önder de buz gibi soğukta bu karda kışta vatani görevi yaparken donmamayı diler durumdaydılar.
Ersan dik durmaya çalışsa da giydiği o kadar kat giysi ve kamuflaja rağmen hâlâ titriyordu.Hareket halinde olmadığı için donmak üzere olan bedenini hareketlendirdi.O arada da kendi kendine söyleniyordu.

"Arkadaş soğuktan buz tuttum...Bir yerimi vursam kırılıp düşecek gibi hissediyorum!Lan memleketimin gözünü seveyim... Çok şükür yarabbim!Ya buralarda yaşıyor olsaydım ne yapardım bilmiyorum."

Arkadan Önderin sesini duyunca arkasına döndü hafifçe.

"Söylenip durma lan!Bizden daha soğuklarını da görenler olmuştur.
Sanki bir biz miyiz soğukta nöbet tutan da tepki gösteriyorsun?"

"Allah onlara sabırlık versin kardeşim...Tabi arada bize de.Bundan daha soğuk olduğunu bilmek bile iyi gelmiyor!"

"Düşünüp durursan tabi üşürsün!Görevine odaklanda çabuk ve kolay geçsin..."

"Hah işte sende üşüyorsun değil mi? Kardeşim,düşünmesemde  bir işe yaramıyor artık!Zira sabah ezanından bu yana bedenim bağımsızlığını ilan etti."diyerek botlarının içindeki donmuş parmaklarını ve eldivenli ellerini düşünüp hafiften titredi.

"Aslında alışığım..Yozgat bu kadar olmasa da soğuktur!Yanlız burası zannettiğimden de soğukmuş.  Üşüyorum da söyleyince etkisi artıyor gibi o yüzden konuyu kapat kardeşim...!" diyerek elinde dürbün ile etrafa göz gezdirdi.Bu dağların sessiz ve düşmanlarını barındırdığını bilirken bakmadan duramıyordu.

"Biraz hareket iyi geldi herhalde şimdi daha iyi.."

Önderin kendisine biraz kızgın bir bakış atmasıyla hemen dikleşip 'Tamam sustum!' işareti yapıp önceki konumuna geri döndü.Yapılan nöbet kulübelerinin ön tarafta ikili olmasına
Bir kez daha şükrettiler.Yoksa sıkıntıdan patlarlardı herhalde. Bir süre daha böyle beklediler.Aradan çok geçmeden sesler duymaya başladılar.Birbirlerine bakıp hemen diğer kulübelerede telsizle haber verip önlemlerini aldılar.Gelen seslere kulak kesildiklerinde bir araç sesi olduğunu anladılar.
Önder menzilde siper alırken Ersan girişin yanına yöneldi.Hem karakolu hemde vatanını canlarından çok düşünen askerler,gelen askeri araç bile olsa kontrol etmeli kontrolü elden bırakılmamalıydı.
Hızla kendilerine doğru gelen jipin içinde kendileri için değil ama düşmanların korkup kaçmak isteyebileceği birinin olduğunu bilmiyorlardı.