ENFÂS (Yeniden doğ kalbim!)

10.BÖLÜM

Sürpriz!...

Bu hafta gecikmelerime telafi olarak bir bölüm daha yayınlamaya karar verdim..
Dedim ki yeni bölümü merakla bekleyen canlarım var!..Onları bekletmek olmaz..😁

Kitabımı bu kadar benimseyip okumanız beni ne kadar mutlu ediyor anlatamam dostlarım..
Her bir kelimesini gönülden inanarak yazıyorum ve karşılığını sizin gibi güzel insanların her bir okuyuşunda,yorumunda,oyunda fazlasıyla alıyorum.
Çok teşekkür ederim!..
Burada ve benimle olduğunuz için..
Bizi kocaman bir aile yaptığınız için..🙏

Eee o zaman herkes yeni bölüme hazırsa başlayalım..

************************************

Bir çok yerde vardır izimiz...
Sınırın en sarp kayalıklarında,
Her esen rüzgarda göklerde,
Masmavi denizin,
Okyanusun hırçın dalgalarında,
Çöldeki her bir kum tanesinde...
Ama hepsinden çok milletimizin kalplerinde bıraktık izimizi..
Çünkü biz vatan, millet sevgisiyle doğrulttuğu belimizi!..

                                        duslerkitapligi✍️

Gördüğüm kabusla soluk soluğa yataktan doğruldum.Bir elimle alnımdaki teri sildim diğer elimi de hızla çarpan ve ağrıyan kalbimin üzerine koydum.Yıllardır peşimi bırakmayan bu kabuslara her defasında alıştığımı zannederek yanılıyordum..Bırakmayacaktı peşimi..Kendime gelebilmek için derin nefesler aldım.Saate baktığımda daha sabahın beşiydi.
Yataktan hızla kalkıp ihtiyaçlarımı giderip üzerimi giyindim.Havanın soğuk olmasına aldırmadan üzerime kısa kollu askeri yeşili tişörtümü onun altına da siyah bir eşofmanımı ve botlarımı giyip koşuya çıktım. Karakolun çevresinde 10 tur atmaktı niyetim.Eğer kesmezse de spor aletleriyle devam ederdim artık..
Dışarıya çıktığımda buz gibi bir hava tüm vücudumu bıçak gibi kesip geçti.Bu biraz daha açılmamı sağlamıştı.Yavaşça kapıdan çıkıp ısınma hareketleri yaptım.Hava Allah bilir kaç dereceydi.Derin bir nefeste tertemiz ve buz gibi havayı çektim içime.Her nefes bana bu topraklarda yaşayan insanları hatırlattı.Her adımım ise onlar,bu vatanı korumam için atmam gereken adımları..ve uğruna ettiğim yemini hatırlattı..
Rüzgardan tarafı döndüğüm ikinci turumun sonunda beremi takmadan at kuyruğu yaptığım saçlarımı rüzgar yüzüme doğru savurdu.Hiç hızımı kesmeden 3.turuma başladım.Gece sağlam bir uyku çekememiştim.
Uykusuzluğun ve yorgunluğun birleşimi vücumdaki kalan enerjiyi tükettiğini bilsem de durmadım.Gece gördüğüm kabusları düşünmemek için daha da hızlandım.Soğuk dağ havasının keskin kokusu ciğerlerimi yakarak açmıştı.Kara bir batak gibi beni kendine çekmeye çalışan geçmiş yine gözlerimin önüne gelmesiyle hızımı daha da arttırdım.Toprağa bastığım her adımım bir anttı.Alıp verdiğim her nefes neyin uğruna olduğunun kanıtı..Sol tarafımdaki hızla çarpıntı,yüreksiz olanlara inat var olacağının,damarlarımdan akan kan ise gökyüzünde hür ve özgürce dalgalanan bayrak,bastığı bu toprak için sadece kendi kanı..Bir başka kardeşinin daha kanının akmaması için verilmiş bir yemin!..10.turum bitince gözlerimi karakolun avlusunda tüm haşmetiyle göklerde dalgalanan al bayrağın önünde duraksadım.İçimden çığlık çığlığa bağırma isteğini bastırırken öfkeden ve acıdan yüreğim yanıyordu.Alev alev yanan gözlerim dolarken İçimden kükrerken dudaklarımdan sadece sessiz ama güçlü fısıltılar döküldü.

Kim bilir kaçındaydı anasının kınalı kuzusu!.

Vatan yolunda gönüllü yürüdü,

Ardından daha bir sürüsü..

Şimdi binlerce yiğidin kanı üstünde 

Şehidimin son örtüsü..