ENFÂS (Yeniden doğ kalbim!)

71.BÖLÜM

Selamlar güzel okurlarım.

Yeni ve aksiyon dolu bir bölüm için hazır mısınız bakalım?

Hadi o zaman başlayalım.

Keyifli okumalar!

Yorum ve oylarınızı heyecanla bekliyorum.

Görselde; Yekta var.

Bölüm müziğimiz; SUAVİ - HASRET TÜRKÜSÜ

Not; Yukarıdaki müziği bölümün içindeki belirtilen kısımda dinleyin.

Bu arada, bölümde geçen kişiler ve olaylar tamamen kurgudur. Gerçek olaylardan  esinlenerek yazdım.

************************************

İçimde bir sıkıntı
Bir kasvet... bir duman...
Dünya dar gelir inan
Seni düşündüğüm an

****

Koparsam zincirimi
İlk koşacağım sensin
Sen çaresizliğimin
Çaresiz ümidisin

                            İlhan İrem 

*************

Karşımda duran kişilerle yüzümde belirgin bir gülümseme oluştu. İçeride Özel Tim ekibinden 10 tane yiğit Türk Komandosu vardı. Beni gördüklerinden sevinçle ayağa kalktılar ve kulağımın pasını silen bir sesle, aynı anda hazır ola geçerek selam verdiler. Selam vermediğim sürece öyle duracaklarını bilerek bende hızla selam verdim. Resmi selamlaşmamız bittiğinde dostlarımla tek tek kucaklaştık.

''Ooo fırtınam gelmiş.'' diyerek kollarını açıp yanıma gelen arkadaşımla gülümseyerek kucaklaştım.

''Geldim ya, benden hiç kaçar mı oğlum! Esas sizin ne işiniz var burada? Hazar denizdeki operasyonda değil miydiniz?'' diye sordum şaşkınlıkla onlara bakarak.

''Rusya ile gerginlik artınca  geri çekilmemiz emri verildi.'' dediğinde neler olduğunu anlamak için gözlerimi kısarak Yakup'a baktım. Ondan önce Sedat araya girip ''Kurt küplere bindi tabii..'' dediğinde güldüm. ''Bilirim.. E hani o nerede?'' diye sorduğumda yüzlerini sıkıntıyla buruştular. Bu  ifadeleriyle kaşlarım çatıldı. ''Bir sorun mu var?'' 

''Alçin'in durumu pek iyi değil...Kurt ile Yaman'da yanından ayrılamadılar.''

Alçin, Kurt'un kız kardeşiydi. Çok tatlı ve güzel bir kızdı. Yaman da bu ekibin komutanlarından biri ve Alçin'in sözlüsüydü. O zamandan beri birbirlerini seviyorlardı ama aileleri yüzünden ancak bu senenin başında sözlenebilmişlerdi. Onları altı sene kadar önce Umur sayesinde tanımıştım. O dönemde üzerinde çalıştığımız operasyonda gelişen aksilikler yüzünden olacakları engellememize yardımcı olmuşlardı. Bu güzel ekiple de işte ilk o zaman tanışmıştım. Benim ekibim gibi olmasalar da onlarda çok yetenekliydi. Kurt, yani Erdem ve ailesiyle de o zaman tanışmıştık. Hala görüştüğüm sayılı insanlardandı. ''Kurt, son görüşmemizde iyiye gidiyor demişti.'' dedim üzülerek. Alçin'e geçen sene kanser teşhisi koymuşlardı. O zaman beri tedavi görüyordu.

''Öyleydi... Bir ay önce tekrar kötüleşti. Doktoru ümitli konuşuyor. Bunların normal bir süreç olduğunu söyledi. Bizimkiler yine de yanından ayrılmak istemiyor.'' dediğinde başımı salladım.

''Yaman nasıl peki?'' Sevdiğinin gözünün önünde eriyip gitmesi çok zordu. Bu süreçte ailede perişan oluyordur elbet ama seven daha fazla yıpranıyordu.

''Nasıl olsun işte.. Alçin'in bir saniye yanından ayırılmaya korkuyor.''

''Haklı da.. Allah derdini verdiğini gibi dermanını da verir inşallah!..''