ENFÂS (Yeniden doğ kalbim!)

48.BÖLÜM

Ekibimizi özleyenler burada mı bakalım?   

Merhaba canlarım!..Uzun bir aradan sonra tekrar sizlerle birlikteyim canlarım..

Nasılsınız?

Beni soracak olursanız öncelikle sizleri ve yazmayı çok özledim..Yazmak gibisi yokmuş gerçekten.😄Yarı yıl tatili benim için çok yoğun geçti.Oturup bir şeyler yazacak vaktimin olmaması bir kenara bir de kafamı bir türlü toplayamadım.O yüzden sizleri biraz daha bekletmek zorunda kaldım.Ama çok şükür sonunda kavuşabildik.

Veeee...

İşte o merakla beklediğiniz bölüm sonunda geldi canım okurlarım..

Şahane bir bölümle oldu öyle söyleyeyim sizlere..Yani kesinlikle beklediğinize değecek!

''Bu karakterler hiç mutlu anlar yaşamayacak mı?'' diye soran canım okurlarıma sesleniyorum. 

Koşun!Koşun!..Tam sizlik bir bölüm geldi.Heyecan dorukta!..

Pusat Beyciğime o tuzlu kahveyi içereceğiz bakalım sonunda hayırlısıyla..

Bu ufacık tüyoyu da verdiğime göre sizleri bu güzel bölümle baş başa bırakıyorum.

Keyifli okumalar canlarım!..  

Umarım çok beğendiğiniz bir bölüm olur.

Eee hadi hazırsak kaldığımız yerden hikayemize devam edelim o zaman..

Yorum ve Oylarınız bekliyorum..

Bölüm müziği; Resul DİNDAR - Ela gözlü sevdiğim

***********************************

Aşk benim sevincimdi...

Aşk benim ümidim,

Aşk benim için gözlerinin rengi,

Aşk benim için sendin..

Aşk benim için vatanımdı,

Aşk benim en büyük yalnızlığım..

Aşk benim için ölümdü..

Aşk benim için senin nefesinde yeniden var olmaktı.

Aşk seninle yaşadığım her andı..

                                       duslerkitapligi                                                   

********

Birkaç saat daha şelalenin yanında oturup birbirlerine sarılarak masadaki yiyeceklerden yediler. O anlarda ikisi de öyle huzurlu ve mutluydular ki..Tarifi imkansızdı.Pusat başını omzunu yaslamış yüzünü izleyen kadına içinde her dakika büyüyen bir aşkla baktı.O yeşil gözleri kendisine böyle güzel bakarken nasıl sevmezdi ki onu..Kalbi yerinden çıkacak gibi atarak göğüs kafesini zorlamazdı ki?Elinin içinde duran sevdiğinin parmakları silah tutmaktan sertleşmiş,güçlü ama bir o kadar zarif,yumuşacık elini incitmekten korkarak tutup göğsünün üzerine yerleştirdi. Sevdiği kadının parmağında parıldayan yüzüğü görünce yüzüne bir gülümseme yayıldı.Evlenme teklifini kabul etmişti.Gözlerine bakıp evet dediği o an heyecandan kalbinin duracağını sanmıştı. Dudaklarından dökülen bir evetle dünyaları ona bahşetmişti sevdiği..Öyle sevinçliydi ki bağıra bağıra herkese duyurmak istiyordu.Ülkenin en ücra köşesinde,dağ başında helede görev yaptığı yerde hayatının aşkını karşısına çıkacağı hiç aklına gelmemişti.Ama olmuştu işte..Gelmiş ve aynı bir askerin yapacağı gibi kalbini fethetmişti.Şimdi ise hissettiği tek şey katıksız bir mutluluktu. Sevdiği kadının başı omzunda ve o aşık olduğu yeşillerini gözlerine dikmiş bakıyordu.Hala inanamıyordu.O da kendisini seviyordu öyle mi?Bu düşünceyle kalp ritminin hızlandığını, kanının damarlarında coşkuyla aktığını hissetti.Eğilip Yekta'nın alnına bir öpücük bıraktı.İkisi de bir müddet öylece kaldılar.Pusat,Yekta'nın saçlarını koşarken gecenin sessizliğinde sevdiğinin kulağına fısıldadı aşkla..