ENFÂS (Yeniden doğ kalbim!)

66.BÖLÜM

Selamlar güzel okurlarım...

Sizi çok merakta bırakmadan hemencecik devamını getirdim.

Hazırsanız,aksiyon başlasın o zaman.

Keyifli okumalar canlarım.

Yorumlarınız ve oylarınızı heyecanla bekliyorum. 

Görselde;Afişimiz var.

Bölüm müziği;Taylan Özgür Ölmez&Taner Ölmez - Bu Dağlar Kömürdendir

************************************

Önemli olan iki şey var.

Vatan ve yanınızdaki adam...

Biri için öldürür,diğeri için ölürsünüz!

                                  Dağ 2 filmi/alıntı 

************************************

Silah parıltısı görünce dikkat kesildim.Gözlerimi hızlıca etrafta gezdirdim.Başka bir tehlike,tuzak olma olasılığı yüksekti.İleride,yolun ortasına sonradan döküldüğü belli olan toprağı gördüğüm anda yanımdaki şoför koltuğunda oturan askerin kolunu sıkıca tuttum.

''Dur!Dur oğlum dur!''diye bağırdım.

Arkada oturan Pusat'ın ''Ne oldu Yekta?Tehlike mi var?''diye soran Pusat'a dönüp bakmadan askere tekrar bağırdım.

''Dur dedim sana asker!..Tuzağa düşürüldük.''dediğimde araç ani bir sarsıntıyla durduğunda hepimiz öne doğru savrulduk.Emniyet kemerim takılı olmasına rağmen,elimi arabanın ön tarafına yasladım.Araç yolun ortasına döşenen tuzağa az bir mesafe kala durabildiğinde derin bir nefes aldım.Hızla kafamda bir plan oluşturup,elime telsizi aldım ve arkamızdan gelen diğer araçlardaki ekiplere seslendim.

''Asker!Aracı sakın terketme!Duydunuz mu beni?!''diye bağırdım.

''Duyduk komutanım.''

''Kimse yerinden kıpırdamasın!Yola mayın döşemişler,tuzağa düşürüldük.Ben size emredene kadar olduğunuz yerde kalıp,bekleyin!..''diye emrettim.

''Emredersiniz!''

''Arat!Yanınızda ne kadar silah ve mühimmat var?''

''Aracın arkasında tedbiren bulundurduğumuz yedeklerle birlikte oldukça fazla komutanım.''dediğinde endişeyle kafamı arkadaki araca çevirdim.Ön taraftaki araçtaki iki kişi dışındakileri görmeyince tedirgin oldum.Mayınların nerede olduğunu bilmemekti beni endişelendiren.Eğer biz geçerken denk gelmedi ama ya onlar geçerken tetiklerse?O zaman ne yapardım?Ekibimi tehlikeye atmadan bunu en iyi bildiğim yöntemle çözecektim.

''Kahretsin!Bu Allah'ın belası aletleri nerelere döşediler bilmiyoruz.Arat,aracı dahi çalıştırmaya kalkmayın!Sadece sessizce bekleyin,ben birazdan yanınıza geleceğim tamam mı?''dediğimde beni onaylamasıyla emniyet kemerimi çıkarıp arkamı döndüm.

''Utkan arkada,senin tarafta silahlar var onları alıp bana getirebilir misin?''

''Hı hı alırım tabi ki..''

''Tamam,benim nişan tüfeği de orada onu da getir.''

''Tamamdır.''diyerek kapıyı açan dostum tam araçtan çıkacakken yine seslendim.

''Utkan çok dikkatli ol!Hem bastığın yere dikkat etmelisin hem de seni görmemeleri lazım.''

''Ayıp ediyorsun devrem.Bu benim için çocuk oyuncağı.''diye göz kırparak kapıdan yavaş bir şekilde eğilerek çıktı.O indikten sonra Pusat'a döndüm.