ENFÂS (Yeniden doğ kalbim!)

31.BÖLÜM

Selamlar canlarım!..

Bu hafta nasılsınız bakalım?

Uzun ve soluksuz okuyacağınız bir bölümle geldim canlar!..

Bu bölüm baya duygusal bir bölüm olacak.

O yüzden sizleri üzeceğim için şimdiden kusura bakmayın..Çok üzgünüm..

Neden hep ağlak şeyler yazıyorsun diye sorduğunuzu duyuyor gibiyim. Aslına bakarsanız üzücü şeylerle aram hiç yoktur.Ama bazen hayatımızda üzücü şeylerde olmalı ki mutluluklarımızın kıymetini bilelim.

Merak etmeyin! Her karanlık günün bir sabahı vardır.Bende karakterlerimizin nasıl adım adım mutluluğa ulaştığını anlatacağım inşallah!..

Mendilleri hazırlamayı unutmayın lütfen!..Sonra neden uyarmadın demeyin!..

Evet..Hazırsak başlayalım o zaman.

Yorum ve Oylarınızı merakla bekliyorum.

Keyifli okumalar!..

Görselde; YEKTA VE PUSAT var.

Medyada;SOYDANER - ASKERİN MEKTUBU 

************************************

Uzak bir yerde şimdi mutluluk

Öyle ki vakit yorgun..

Kelimeler yorgun..

Yaşamak ise zehir gibi 

Acı,tatsız ama yavaş yavaş öldüren

Sözcükler bedenime saplanan,

Hedefini kaybetmiş bir ok gibi..

****

Şimdi sırılsıklam kelimeler 

Adından sonra ki her kelime uçurum

Biliyorum...

Sen yoksun ya sağım uçurum,solum uçurum 

Ve ne tarafa dönsem yokluğun..

****

Yıllar geçti..

Acı,karanlık bir sessizliğe büründü yüreğim..

Arafta yürüdüm durdum.

Ne öle bildim ne de yaşayabildim.

Yokluğun çok ağırdı!

Baş edemedim..

****

Sonra o çıkageldi..

Gözleri sevda rengi,

Yüreği vatan kokan 

O güzel adam.. 

****

 Usul usul girdi kalbime 

Ruhumu ruhuna hapsetti

Nefesimi nefesine..