ENFÂS (Yeniden doğ kalbim!)

47.BÖLÜM(2.PART)

Selam canım okurlarım..

Sizi biraz beklettim biliyorum ama harika bir bölümle geldim.

Kaç bölümdür heyecanla beklediğiniz bir bölüm oldu öyle söyleyeyim size..😉

Sizlere çok güzel sürprizlerim var.

Umarım beğenirsiniz..

E hadi o zaman sizi daha fazla bekletmeden bölümümüz ile baş baş bırakayım efendim..

Güzel yorum ve oylarınızı eksik etmezseniz sevinirim..

Keyifli okumalar!

BÖLÜM MÜZİKLERİ;

*PERA - UNUTUMAM

*SELİM BÖLÜKBAŞI- GEL SESUMA SESUMA

*TURAN ŞAHİN - YA BEN ANLATAMADUM

*ÖYKÜ GÜRMAN - DAYAN YÜREĞİM

*BORA ÖZTOPRAK- SENİ SEVİYORUM

************************************

Gözlerinin kıyısı var ya;İşte benim limanım orası..
FUAT CANER

**********

Gözlerime zar zor açıp bir kaç saniye nerede olduğumu anlamaya çalışarak etrafa boş boş baktım.Sonra yaylada olduğumuz aklıma geldi.Uzun süredir bu kadar çok yer değişikliği yapmadığım için böyle oluyordu galiba..Sıkıca sarıldığım yorganı üzerimden atarak yerimden doğruldum.Beni neyin uyandırdığını,rahatsız ettiğini bilmiyordum ama kendimi bir garip hissediyordum.Sıcacık yataktan çıkıp odanın soğuk havasının beni çarpmasına izin vermeden hemen yan taraftaki sandalyenin üzerindeki kıyafetlerimi alıp hızla üzerimi değiştirdim. Pencereye yaklaşıp perdeyi araladığımda dışarıya baktığımda akşam ki yağmurun hala devam ettiğini ve daha da hızlandığını gördüm.Sessizce odadan çıkıp lavaboya gittim.Soğuk suyla yüzümü yıkayınca kendimi biraz daha iyi hissediyordum en azından.Kolumdaki saate bakınca altıya geldiğini gördüm.Evde kimsenin sesini duymayınca daha uyanmadıklarını anladım.Olabildiğince sessiz bir şekilde Yekta'nın odasına yaklaştım.Kapısının önünde durup derin derin nefes alarak heyecanımı bastırmaya çalıştım.İlk önce kapıyı tıklatıp biraz bekledim.İçeriden ses gelmeyince tekrar çalıp boğazımı temizledim ve seslendim.

''Yekta..Yekta beni duyuyor musun?Uyuyor musun?Hadi çık da kahvaltıdan önce biraz konuşalım.''İçeriden hiç ses gelmemesiyle içimi bir endişe kapladı.Hala uyuyor olamazdı.Onun ne kadar erken kalkan bir olduğunu biliyorum.Uykusu da hafiftir en küçük sese bile uyanan biri neden beni duymasın ki..Yoksa gece rahatsızlanmış mıydı?Hastalanmış olabileceği ihtimali bile nefesim kesiyordu.Artık içimde daha da artan bir endişeyle evdekilerin uyanacak olmasına aldırmadan kapıya daha sert yumruklar vurup bağırmaya başladım.

''Yekta ses ver!!''diye bağırmama rağmen ses gelmedi..Daha fazla dayanamayarak elim tam kapının koluna gidip kapıyı açacakken koridorda Utkan'ın ve Ahi Baba'nın sesi duyuldu.

''Ne oluyor burada?''

''Ne yapıyorsun Pusat?''

''Yekta'ya sesleniyorum ama cevap vermiyor.''diyerek onlara döndüm.