ENFÂS (Yeniden doğ kalbim!)

13.BÖLÜM

Hepinize selamlar can okurlarım!..

Yeni bölümü merakla beklediğiniz ve güzel yorumlarınız için hepinize çok teşekkür ederim..
Aramıza her gün yeni bir arkadaşımız katıyor ve ben buna çok seviniyorum..
ENFÂS ailesine hoşgeldiniz canlarım!..
Evet..Sizleri daha fazla bekletmeden başlayalım o zaman.
Bu hafta upuzun ve aksiyon dolu bir bölümle geldim.Umarım beğenirsiniz!.

Fotoğrafta ekibimiz yollarda!..

Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum!..Ve profilimden diğer kitaplarıma da bir göz atmanızı rica ederim!..😉🤗

#Enfâstaoperasyonvar

(Görüşlerinizi buraya alayım!)🙄

(*(*(*(*(*(*(*(*(*(*(*(*(*(*(*((*(*(*(*(*

Hain pusuda..
Kim dost kim düşman,
Nerden belli ola!..
Sen dur kanlı ova!..

Bu vatan bizlere emanet,
Tüm dünyaya duyula!..
Tankı,topu,tüfeği
Korkutmaz bizi!

Canlarımızı siper ederek koruruz,
Vatanımızı ve milletimizi!..

Hep dinledik kalplerimizin sesini..
Orada bir vatan toprağı var!
İçinde de Allah sevgisi...

__duslerkitapligi__

(*(*(*(*(*(*(*(*(*(*(*(*(*(*(*(*(*(*(*(*(*

Sabahın kuru ayazında ve hava aydınlıkken gitmek pek akıl kârı olmasada yapacak birşeyim yoktu.
Hem oradaki askerlerimi,hemde onca masum insanın hayatı,geleceği tehlikedeyken oraya gitmek zorundaydım.Bana bıraksalar yanlız başıma bile giderdim.Yirmiye yakın kişiyle çatışmak kolay işti.Önemli olan o masum çocukları,gençleri sağ sağlim kurtarabilmekti.Bunun içinde ekibime ihtiyacım vardı.Tek başına olman başkaydı.Yanında koruman gereken canlar olması başkaydı işte..
Yol boyunca gözlerim kör karanlıkta gelecek tehlikelere karşı tetikte geçmişti.Dilimde ninemden öğrendiğim dualar,düşüncelerimde milletimi korumak yapabileceklerim vardı.Aracın arkasındaki ekip ise kalmaya çalışsalar da arada bir mırıldanarak konuşuyorlardı.Daha yeni yeni aydınlanmaya başlayan ve hâlâ yarı karanlık olan havada geçtikleri boğazdaki sessizlik tüyler ürperticiydi.Bembeyaz karın kapattığı yollardan zorla geçen askeri araçları onlardan önce kimsenin buradan geçmediğinin işaretiydi.Üzerlerine giydikleri kalın üniformalara rağmen keskin soğuk içlerine işliyordu.Sanki tenlerine değiyormuş gibi yakıyordu canlarını ama onlar bunu düşünmek yerine çıktıkları görevin heyecanı içindeydiler.

"Abicim bu sessizlik beni ürküttü lan!"
dedi Selim sessizliği bozarak.

"Niye Onbaşım?.."diye takıldı ardından Cihan.

"Niyesi mi var oğlum..Ersan burada olmayınca bir garip oldu sanki!"

"Öyle abi be!Çenesi düşük herif..
Ağzı iyi laf yapıyor manyağın!..
Haklısın.En azından burda olsaydı bu ürkütücü sessizliği yararak konuşurdu da azıcık rahatlardık." diyen Baturla gülmeye başladılar.
Arkasına yaslanmış onların
söylediğine dağlara bakarak ciddi bir şekilde karşılık verdi Doğuş.

"Hıhı..Gelseydi de dağdaki sırtlanları peşimize takıp bizi de yem yapsaydı değil mi!Sağolun ben almayayım abicim!.."diye homurdandı.

Bu söz üzerine gülümseselerde gözleri ilerideki kayalıklarda gezindi.
Tedirginlikten çok kendini koruma iç güdüsü devreye girmişti.
Batur,Ensar'a doğru eğilerek yüzüne merakla baktı.