He's the Angel, I'm the Demon ✔ || #Netties2017

~Hoofdstuk 55.~

FINAL CHAPTER

~Hoofdstuk 55: The Beginning Of The End~

POV. Amara

'Toen Mara gestraft werd, besloot de Raad dat ze haar krachten achter moest laten. Het zou riskant worden, aangezien haar krachten zelfs op demonen werken. Dat is de reden waarom iedereen loog.' bekende Rafe.

'Maar... Als ze haar krachten moest achter laten, waarom zeg je dat ík die krachten heb?' vroeg ik verward.

Hoe meer Rafe uitlegde, hoe meer vragen er in me opkwamen.

Waarvoor was Mara gestraft? Welke krachten had ik in werkelijkheid? Wat gebeurde er met Owen en Rafaël? Waarom zou Rafe me eigenlijk helpen?

Hij lachte zachtjes en verbrak het oogcontact. Wat viel er nou weer te lachen? 'Geduld, ik leg alles rustig uit. Natuurlijk waren Owen en Rafaël achter gebleven met gebroken harten.' Hij rolde zijn ogen en keek me weer aan. 'En ze deden er dus alles aan om Mara weer terug te krijgen, zelfs als dat betekende dat ze moesten samenwerken. Aangezien Rafaël aartsengel was, had hij iets voor elkaar gekregen...'

Ik bleef stil zitten, om hem niet te onderbreken. 'Hij had ervoor gezorgd dat jij geboren zou worden. Je moet goed begrijpen dat de krachten van Demonen niet zomaar weg gestopt kunnen worden. Om precies te zijn, kan je ze niet eens vernietigen. Owen heeft een familie voor je gezocht, maar blijkbaar had hij zijn werk niet zo goed gedaan.'

Ik keek hem voor enkele tellen geshockt aan. 'Dus... Rafaël heeft me gecreëerd en Owen heeft onderdak voor me gezocht?'

Nu lachte hij hardop en leunde achterover in de stoel. Zijn lach was zo zwaar en aanstekelijk dat het doordrong in mijn lichaam en mijn slechte humeur iets beter maakte.

'Als je het zo wilt bekijken... Maar zeg niet dat Rafaël je heeft "gecreëerd", want het klinkt zo alsof hij je vader is.' zei hij nadat hij uitgelachen was.

'Maar goed, laten we geen tijd verspillen. Terwijl jij hier opgroeide, probeerde Owen Mara te bereiken in de Onderwereld. Maar dat kon niet, aangezien alleen de hoge Demonen met status bij haar konden komen. Dus hielp ik hem. Mara bleef zo in contact met Owen én Rafaël. Ik de rest van het verhaal ken je. Rafaël kwam in je leven, nam je mee en zo zitten we nu hier.'

De woorden van Rafe hingen zwaar in de lucht.

Eindelijk wist ik de waarheid, iets waar ik zo lang naar verlangde.

Maar... het leek te simpel. Was dit het? Rafaël en Owen zouden niet zomaar liegen tegen mij. Er moest een addertje onder het gras liggen, en ik had al een idee wat dat zou kunnen zijn.

'Waarom was Mara gestraft? Wat had ze gedaan dat ze voor zo lang in de Hel moest zitten?' vroeg ik voorzichtig. Hij zuchtte, alsof hij die vraag al had verwacht.

'Ze had een demon en twee mensen gedood.' fluisterde hij met een gepijnigde blik. Alsof hij iemand had verloren die belangrijk was voor hem.

Nog meer stilte. Ik was verward. Was het per ongeluk gebeurd? En zo niet, waarom zou ze hen gedood hebben?

Was ze een psychopaat?

'Waarom?'

'Dat is nog vaag. Ik weet zelf niet eens wat er precies was gebeurd die dag, alleen mijn vader weet het.'

Alle puzzelstukjes vielen op hun plaats. Waarom Rafaël op mijn school was gekomen als student en me had meegenomen in zijn wereld. Waarom Rafaël en Owen zich zo raar rond mij gedaagden. Waarom Owen me naar de Hel had gestuurd om Mara terug te krijgen.

Ik was al die tijd een marionet geweest, die bestuurd werd door twee mensen.

Ik haalde een hand over mijn gezicht heen en knipperde een paar keer achter elkaar. Ik wilde geloven dat dit een droom was, dat ik straks wakker zou worden en alles normaal zou zijn. Was de waarheid erger dan alle leugens? Nee. Nu ik de waarheid wist, kon ik tenminste verder met mijn leven. Ik zou niet meer urenlang twijfelen wat er in werkelijkheid was gebeurd.

'Rafe.' Hij staarde een beetje doelloos naar de muur, maar toen ik zijn naam riep was zijn aandacht weer bij mij. 'Waarom zou je mij helpen?' Met mijn trillende handen in mijn schoot leunde ik dichter naar hem toe. 'Waarom heb je mij de waarheid vertelt? Wat wil je hiermee bereiken?'

Hij gaf geen antwoord, maar stond op en ging voor me staan. Hij plaatste zijn handen op mijn schouders en keek me diep in de ogen aan.

'Omdat ik hoop in je heb, Amara.' fluisterde hij. Ik stond ook op, waardoor er iets meer afstand tussen ons kwam.

'Er is geen hoop meer voor mij.' mompelde ik.

Hij kneep licht in mijn schouders. 'Jawel. Vergeet niet dat jij degene bent die speciale krachten heeft. Je moet ervoor zorgen dat die krachten zich ontwikkelen, zodat niemand tegen je opkan. Ik zal je daarbij helpen. Het is jouw keus.'

Voor een paar tellen dacht ik na.

Een paar weken geleden dacht ik er nog aan om een Engel te worden.

Nu wilde ik mijn krachten uitbreiden, wat gevaarlijk kon zijn voor iedereen.

Maar... ik had niets te verliezen.

Owen had me verlaten en Rafaël wilde altijd alleen maar Mara.

Rafe was degene die me hulp aanbood.

Ik had iedereen al teveel vertrouwd. Zou ik dit moeten wagen?

'Kies.' zei Rafe, terwijl zijn handen van mijn schouders afgleden. Hij stapte naar achteren en liet zijn vleugels tevoorschijn komen. Achter hem ontstond een zwarte kolkende rook, die steeds groter en groter werd. Was dat de doorgang naar de Hel? Hij stak zijn hand naar me uit. 'Kom met mij mee, en je kan alles krijgen wat je wilt. Je kan doen wat je wilt. Vertrouw me, en alles zal weer goed komen. Je hebt je krachten niet zomaar.'

Vertrouw me.
Ik voelde een steek in mijn hart.

Rafe was te vertrouwen. Hij was de enige persoon die mijn vertrouwen niet had gebroken.

Knikkend liet ik mijn hand in de zijne glijden. Zijn ogen schitterden terwijl hij op mijn antwoord wachtte.

Als ik mijn krachten uit zou breiden, kon ik laten zien dat ik het wel waard was.
Dan kon ik Rafaël, Owen en zelfs Mara bewijzen dat ze niet moesten liegen tegen me.
En ik zou dit doen, al wist ik dat dit de verkeerde keus was.

Ik haalde diep adem en zei: 'Ik ben er klaar voor.'

~~~THE END~~~

Author's Note: Wowie! Niet het allerbest wat ik ooit heb geschreven, maar ik vond het alsnog goed.

Bedankt dat je tot zover hebt gelezen! Ik ben trots op jullie. Niet vergeten te stemmen op dit laatste hoofdstuk van deel 1! Reageer als je mij blij wilt maken :D

OP NAAR DEEL TWEE! (Die komt gewoon in dit boek.)

De vragen voor de Q/A kunnen voor de laatste keer hier worden gesteld! Vraag maar raad, cupcakes.

Ik heb zo veel zin in deel twee. Nog een vraagje: wie zou dit boek kopen als ik het zou uitgeven? Ik heb een aantal mensen nodig, anders kan ik het niet uitgeven! De herschreven versie wordt natuurlijk wel beter.

Ik ga jullie missen. Hoofdstuk 1 van deel 2 komt heel snel, nadat ik de Q/A heb afgerond.

Adios. (dit telt als twee punten, wees er gauw bij!)

XXX Jaani