He's the Angel, I'm the Demon ✔ || #Netties2017

~Deel 2, hoofdstuk 36.~

A/N: in hoofdstuk 26 maakten Owen en Rafe een deal. Herinner je dat nog...?

...geniet. En blijven stemmen!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ik voelde me hopeloos. 
Het liefst wilde ik wegrennen van al mijn problemen, die zich steeds weer opstapelden. 

Maar ik wist dat dat niets zou oplossen.

Het zou alleen maar erger worden.

Ik sloot mijn ogen voor een moment en ademde een paar keer diep in en uit. 'Vertel me alles. Van het begin tot aan het eind, Rafe.' Ik keek hem aan en hij kromp een beetje ineen. 'Ik... denk niet dat je het wilt weten...' begon hij, maar ik onderbrak hem. 'Ik wil het weten. Vertel het me. De waarheid.' 

Zijn schouders zakten naar beneden en hij knikte uiteindelijk. 'Goed. Waar begin ik? Oh ja. Oké, dus herinner je je nog die dag dat ik je kwam halen? Om terug te gaan naar de Onderwereld?' Ik fronste en knikte.

'Die dag, toen Owen me naar de gang meetrok... maakten we een deal. Mara was toen opeens verdwenen, weet je nog? Hij was daar boos om, en hij wist dat dat mijn schuld was. Ik had haar namelijk opdracht gegeven terug te keren naar de Hel. En dus... maakten we een afspraak. Ik zou Mara compleet loslaten uit mijn macht, en Owen zou ervoor zorgen dat hij je hart brak. Op welke manier dan ook. Wat betekende, dat hij daarvoor ook Rafaël kon gebruiken. Volg je het nog?' 

Ik knipperde een paar keer om het te begrijpen.

'Dus je bestuurde Mara al deze tijd al als een marionet pop? Waarom? En Owen... waarom zou hij mijn hart willen breken?' Ik keek hem vragend aan.

'Omdat... ik zo dom was om te denken dat je van hem hield. Ik... wilde dat je hem zou vergeten en... ik ging dus akkoord, zodat ik je voor mezelf zou krijgen. Maar ik wist niet dat je van Rafaël hield- houdt.' Hij keek me aan met spijt. 'Ik was egoïstisch. Ik weet het.' 

'Wacht!' riep ik uit. Verward en boos haalde een hand over mijn gezicht heen. 'Jij zou Mara dus vrij laten, en in ruil daarvoor zou Owen mijn hart breken? Was dat de reden dat Owen mij had ontvoerd en Rafaël bijna had gedood? Was dat waarom je niet kwam opdagen wanneer ik je het meest nodig had?' 

Alles leek opeens logisch. 

'Rafaël had hier niets mee te maken! Hij was gewond geraakt! Ik was gewond geraakt! En wacht eens. Wat heb je met Feli gedaan? Heb je tegen haar gelogen? Heb je haar gebruikt?' riep ik gestrest uit. 

'Als ik de tijd terug kon draaien, zou ik nooit tegen haar gelogen hebben. Maar zij was een manier om dichter bij jou te komen.' bekende hij stilletjes.

Ik sloot mijn ogen en schudde mijn hoofd.
Dit was zo uit de hand gelopen.

'Hoe wist je waar we waren?' vroeg ik uiteindelijk.

'Ik heb naar je gezocht voor de afgelopen dagen. En... het spijt me. Het was niet de bedoeling dat je gewond zou raken. Ik wist niets over de plannen van Owen, anders had ik hem gestopt.'

Ik was sprakeloos.

'Weet Owen waar we-' Ons gesprek werd onderbroken toen we een schreeuw hoorden. Mijn hoofd schoot in de richting waar Rafaël lag en ik zag dat hij wakker was, terwijl hij in een verdedigende houding zat tegenover de demon die hem had geheeld. 

Maar... zijn vleugel was nog steeds niet geheeld.

Ach ja, tenminste was hij nu bij bewustzijn.

Snel rende ik naar hem toe. 'Rafaël. Maak je geen zorgen, ik ben hier. Hoe voel je je?' Ik knielde voor hem neer en scande zijn gezicht. Hij keek me aan met een blik vol pijn en bezorgdheid.

'Ik... heb pijn.' zei hij met schorre stem. 'Het doet pijn. Heel veel.' De tranen sprongen in zijn ogen.

Verontrustend keek ik van hem naar Rafe. En weer terug naar hem.

'Wat moet ik doen?' mompelde ik bezorgd. 

'I-ik moet terug.' kermde hij. 'Naar boven.' Hij probeerde zijn vleugel te bewegen, maar er kwam geen actie in. 

'Hoe? Je kan niet vliegen. Je bent gewond.' Ik schudde mijn hoofd op het moment dat hij probeerde op te staan. 'Ik teleporteer mezelf daarheen.' Hij focuste zijn blik op Rafe, die een paar meter achter me stond.

'Ik wil je niet alleen laten met hem,' mompelde hij, 'maar ik heb geen andere keus.' 

'Ga, Rafaël. Ik red me hier wel. Herstel je vleugel.' 

Ik klonk niet overtuigend, maar hij knikte uiteindelijk en gaf me een halve glimlach. 'Ik zal zo snel mogelijk terug komen, oké? En ik neem aan dat je geen slechte bedoelingen hebt...' zei hij het laatste tegen Rafe.

'Ik zou Amara nooit pijn doen.' bekende Rafe daarop met een schouderophaal.

Maar Rafaël wist niet eens de gehele waarheid, wilde ik zeggen.

Hij wist niet dat dit een plan was geweest. Hij wist niets.

Maar hij was wel het slachtoffer.

Voordat ik nog een keer kon zeggen dat hij moest gaan, verdween hij. 
Hij moest wel gaan, probeerde ik mezelf over te halen. Hij kon hier niet blijven.
Ik knipperde een paar keer, zuchtte diep en liet mezelf op het gras neer vallen. Ik moest alles een voor een laten bezinken, anders zou ik gek worden.

Gebeurde dit echt?

'Weet Owen waar we zijn? Waar is hij eigenlijk?' vroeg ik terwijl ik opkeek naar Rafe. 'Hij heeft de afgelopen dagen ook mee gezocht. Maar ik weet niet waar hij nu is.'

Fantastisch.

Owen offerde zoveel op voor Mara... 
Ik kon wedden dat hij zelfs zijn ziel zou verkopen voor haar.

Wat was het leven oneerlijk.

Alsof het al niet erger kon worden, hoorde ik iets -of beter gezegd iemand- met een zachte plof landen.

Ik draaide mijn hoofd en zag niemand anders dan Owen. Hij had grote ogen, zijn haar was warrig, zijn ademhaling onregelmatig en zijn handen trilden. Hij keek me kort aan, knipperde verward en richtte zich naar Rafe.

Ik zou hem dit nooit kunnen vergeven.

'Rafe... Feli...' hijgde hij. Gealarmeerd stond ik op en liep naar hem toe. 'Feli?' vroeg ik.

Hij bleef emotieloos naar Rafe staren. 'Ze...' 

'Ze is erachter gekomen dat je al de tijd hebt gelogen... En ze dreigt zelfmoord te plegen.'

Oh.
Nee. 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Jezus. Gaan we nou Feli vermoorden?

Ik hoop het niet T_T

Ik hoop dat jullie het ongeveer begrijpen. Het was een lastig hoofdstuk en ik had dan ook echt moeite om het te schrijven... Ik was er de hele dag mee bezig. 

Het einde nadert...

Voor de mensen die het nog niet hebben gedaan: wil je alsjeblieft op dit boek stemmen voor de Netties Awards? Ik zal de link in de comments toevoegen, bedankt voor jullie steun! ^o^

A~D~I~O~S

xXx Jaani