He's the Angel, I'm the Demon ✔ || #Netties2017

~Deel 2, hoofdstuk 3.~

A/N: Dit hoofdstuk is opgedragen aan mijn dierbare Kontje, aka beauterklontje. GEFELICITEERD MET JE VERJAARDAG! (leuk cadeautje toch) Eindelijk bij de 15 squad 😂😂

Geniet van het lange hoofdstuk!!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Soms deed ik dingen waarmee ik mezelf verbaasde.

Waarmee ik bedoelde, een klap verkopen aan iemand die me de hele tijd aanstaarde.

Misschien lag het aan mijn frustratie dat ik de belofte van Rafe zou verbreken óf dat ik Owen nergens kon vinden.

'En... waar was dat voor?' De jongen wreef zijn kaak terwijl hij mijn blik vasthield. Nou ja... een jongen kon je hem niet echt noemen. Hij was ouder, ik gokte drieëntwintig jaar. 

Maar wat me meer opviel was dat hij anders was. Zijn kaaklijn was heel scherp en zijn huid spierwit, waardoor zijn donkergroene ogen uitsprongen. 

'Staar me niet zo aan. Heb je geen manieren geleerd?' snauwde ik uiteindelijk met toegeknepen ogen.

Zijn reactie was schaamteloos. 
Hij begon te lachen en keek me ongelofelijk aan. 'Manieren?' Hij stond op uit zijn barkruk en torende boven me uit. 'Demonen kennen geen manieren, heb je dat nog niet geleerd in twee en een half jaar tijd? En als ik je wil aanstaren, dan doe ik dat. Zie het maar als een privilege. Maar één ding moet je wel weten, Amara: sla me niet nog een keer, want dan ga je spijt krijgen.'

Nu was het mijn beurt om hem onthutst aan te kijken. 'Hoe ken je me? Je bent een van de demonen op mijn feestje die ik niet ken, dus wie ben jij om je zo te gedragen? En als je me nou niet zou aanstaren, zou ik je niet geslagen hebben. Het is je eigen fout.'

Langzaam maar zeker begon ik woedend te worden. Sommige demonen moesten gewoon een lesje leren, en als het nodig zou zijn, zou ik een beetje respect in zijn hoofd slaan. 

Uit mijn ooghoeken zag ik het hoofd van Owen verschijnen. Hij liep recht op mij af, maar de imbeciel voor me begon te praten. 'Wat ga je er aan doen? Hoe ga je me stoppen om te kijken naar je aanlokkende uiterlijk en verleidelijke outfit?'

En dat... was de druppel.

Knikkend kreeg ik een glimlach op mijn gezicht. 'Nou, dat stoppen gaat eigenlijk heel makkelijk, weet je.' zei ik zoetjes. Voordat hij door had wat ik van plan was, bracht ik mijn knie naar boven en ramde het volop in zijn edele delen. 

Hij klapte sissend voorover. Ik lachte hardop en deed twee stappen achteruit. Hij was echter snel weer overeind, en met een woedende blik keek hij me aan. Ik zag dat zijn ogen langzaam naar rood veranderden.

Maar dat was niet het enige.
Scherpe hoektanden verschenen langs zijn rode onderlip heen, wat me precies vertelde wat voor demon hij was.

Hij was een vampier.

'Je gaat... spijt krijgen, Amara.' Hij ademde hevig en greep mijn pols vast. 

Oh, dat dacht ik dus niet.

Ik probeerde mijn arm los te rukken, maar Owen was naast me verschenen en schudde zijn hoofd lichtjes. Zijn ogen vertelden me dat ik iets heel doms had gedaan. Hij trok mijn arm uit die van de vampier en duwde me achter hem, uit het zicht van de vamp.

'Luister, Max, ze weet niet wie je bent... Vergeef het haar voor deze keer, ik zal haar wel bijpraten. Alsjeblieft?' 

Owen die alsjeblieft zei? Wat een wonder.

'Het is dat ik je goed ken, anders zou ik het niet door de vingers zien. Neem haar mee en vertel d'r wie ik ben. Ik wil haar niet meer zien voor even.' Oh, de ego. De ego van deze "Max" was groter dan zijn hele bestaan.

Owen begon me weg te trekken, maar ik kon één opmerking niet laten. 

'Wie heet er tegenwoordig Max? Dat is toch een dierennaam? Of beter gezegd, een hondennaam. Hé Max, zit, rol, lig, DOOD! Haha! Ha!' 

Het kleine beetje vergiffenis dat hij bij zich had was verdwenen. Owen stond stil achter me, terwijl Max De Hond zijn vuisten balden en iets fluisterde aan de demonen achter zich.

'Oh oh. Foute boel.' fluisterde Owen, terwijl hij me haastig begon mee te trekken. 

'Wegwezen! Nu!' riep hij. Stomverbaasd keek ik toe hoe Owen me meetrok naar de uitgang, twee grote versierde rode deuren. 'Wat gebeurt er?' vroeg ik. Toen ik een blik naar achteren wierp, zag ik vier demonen achter ons aan rennen.

Nee, herstel: vier vampieren. 

En ze waren bloeddorstig.

Dus dat bedoelde Owen. Wie was deze Max dat hij vier mensen kon besturen? Was hij machtig, of deed hij alsof hij machtig was?

'Tesoro! Sla je vleugels uit, nu!' We bevonden ons inmiddels buiten, op een open, droge veld.
In paniek sloeg ik mijn vleugels uit, klaar om te vliegen. Ook zijn bekende, zwarte vleugels waren al uit zijn rug.

Op zijn commando vloog ik samen met hem naar boven, wat zwaarder was dan ik had gedacht. De vampieren bleven achter op de grond, maar ik had een gevoel dat ze ons weer snel zouden achtervolgen.

'Wie is Max? Waarom zitten vier monsters achter ons aan?' vroeg ik half schreeuwend aan hem. Hij wierp een korte, paniekvolle blik op mij en schudde zijn hoofd. Hij had blijkbaar ook moeite met het omhoog vliegen.

'Max is de vampier prins! Nou ja, nu vampier koning eigenlijk. Zijn vader is laatst vermoord. Waarom wist je dat niet?!'

'Maar dat is belachelijk! Hoe moet ik weten of iemand een prins of koning is? Of zelfs dat een vampier koning bestaat?!'

'Tesoro, nu is de tijd om snel weg te komen, niet om te praten! Kom op, vlieg sneller!'

Ik kon niet sneller vliegen, het zweet brak me uit. Hoe ver moesten we nog naar boven vliegen? En waar bracht Owen me heen?

Alsof hij mijn gedachten had gelezen, vloog hij dichter naar me toe en zette mijn arm over zijn schouder heen, waarna hij mijn middel vasthield voor ondersteuning. Onze vleugels raakten elkaar nog net niet, zodat we samen beter konden vliegen.

Zijn blik hield de mijne vast voor een seconde, maar ik zag de onbegrijpelijke emoties weer in zijn ogen.

Ik had hem zonder te weten opnieuw vertrouwd, want hij was de enige die me van de vampieren kon weghouden.

Maar de vraag was: zou hij mijn vertrouwen dit keer ook verbreken?

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Kom me niet zeggen dat dit een cliffhanger is.

Oh en ALOHA CUPCAKES I'M BACKKKK WOOOHOHOOEEE!!

School is zo vermoeiend. 4e klas is niet zo superleuk want ja ik ben nog een kleuter. Hoe gaat het met jullie op school? Of hebben jullie nog vakantie?

AAAA~DIIII~OSSSS~

HAHA GRAPJE. ADIOOSSSS ❤

Xxx Jaani