~Deel 2, hoofdstuk 14.~

2K 146 155
                                    

A/N: Belangrijke Author's Note aan het eind van het hoofdstuk, IK HEB JULLIE NODIG <3

  ❝LOVE YOURSELF❞   

Veel leesplezier Engeltjes en Duiveltjes <3

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~  

Terwijl Owen mijn handen ontsmette, jammerde ik zachtjes. 

We waren nog steeds in de lege trainingszaal. Hij had een EHBO-koffertje gehaald voor mijn handen en verzorgde ze. Mijn huilbui was over en nu ik er over nadacht, schaamde ik me ervoor. Waarom was ik in tranen uitgebarsten waar hij bij was? Als hij wist dat ik me schaamde, liet hij dat niet merken. 

'Wees nou niet zo'n huilbaby en zit voor een momentje stil,' zei Owen tegen me. 'Het doet pijn...' zeurde ik.

'Je krijgt een lolly als je klaar bent, nou goed? Dus blijf nu in ieder geval stil zitten!' riep hij gefrustreerd uit.

'Ik hoef geen lolly. Ik ben geen kleuter.' fronste ik.Toch bleef ik stilzitten, om hem niet nog meer te irriteren.

'Maar Owen,' zei ik na een tijdje, 'hoe ben je hier gekomen? Hoe wist je dat ik hier was?'

Hij keek op van mijn handen en hief zijn wenkbrauw op. 'Wil je dat echt weten?' 

Een akelig gevoel bekroop me. Wilde ik het weten? 

'Ja. Hoe ben je weer terug gekomen in de Hel?' Nieuwsgierig boog ik naar hem toe. 

Ook Owen boog naar voren, alsof het een groot geheim was. 'Dus... ik heb mijn vleugels gebruikt om terug in de Hel te komen en ben hier gewoon naar binnen gelopen, maar wel zonder dat Rafe dat merkte. Goed hè?' Hij grinnikte en plakte het laatste stukje verband af. 

'Ik heb geen tijd voor grapjes.' mompelde ik afkeurend en stond vervolgens op, om weg te gaan.

 'Hé!' Owen stopte me voordat ik bij de deur was. 'Ga je weg zonder me te bedanken? Wil je niet eens een lolly?' 

Zuchtend sloeg ik mijn ogen op naar de hemel. 'Wat heb je met lolly's? Weet je wat: bedankt. Kan ik nu gaan?' 

'Nee.' Hij ging voor de deur staan en vouwde zijn armen over elkaar. 'Ik heb nog iets te zeggen.'

'Moet je altijd het laatste woord hebben?' klaagde ik. 

'Nee, serieus, het is belangrijk.' Hij keek me doordringend aan en zei sarcastisch: 'Ik zal gelijk met de deur in huis vallen, omdat je haast hebt. Wist je dat Rafe getrouwd was?' 

Eerst dacht ik dat hij het als grapje bedoelde.
Maar hij was bloedserieus.

'W-wat?' vroeg ik half lachend, half bang of ik hem moest vertrouwen.

'Anderhalf jaar geleden.' Hij glimlachte sluw. 'Anderhalf jaar geleden trouwde hij met niemand anders dan Felicity. Het was allemaal heel officieel, ik was erbij. Jammer dat je niet uitgenodigd was.'

'Je maakt een grapje.' bracht ik langzaam uit. Hij haalde alleen zijn schouders op en keek me aan met zijn onheilspellende blik. 'As je me niet gelooft, kan je het hem vragen.' 

'Waarom zou ik je moeten geloven? Geef me één reden, en ik zal het geloven.' 

'Oh, Tesoro... Je weet dat ik de waarheid spreek, waarom zou ik een reden moeten geven?' 

◕‿◕ 

Even later rende ik door alle gangen heen van Rafes huis, of zoals het door sommige demonen "Het Duivelshuis" werd genoemd. 

Waarom maakte ik me zorgen? 
Wat boeide mij of hij getrouwd was?
Wat als Owen tegen me loog?

Nee. 
Ik wist dat er iets mis was, vanaf het begin al. Waarom hadden ze me anders gedrogeerd?

"Waarom zou ik een reden moeten geven?" 

Owen was niet te vertrouwen, maar iets zei me dat hij deze keer gelijk had.

'Waar is hij?' hijgde ik toen ik de zoveelste gang doorrende. Voor een moment stopte ik en plaatste mijn handen tegen de koude muur aan, om mijn ademhaling onder controle te krijgen. 

'Wie zoek je?' Meteen draaide ik me om en zag Rafe tegen de muur aanleunen, met een appel in zijn handen. Terwijl hij tegen de muur leunde, had hij zijn ogen gefocust op de appel. 

De appel was zo rood dat je gelijk kon zien dat het genetisch gemanipuleerd was. Het was een en al leugen.
En Rafe had het in zijn handen.

Het was ironisch.

Rafe had de touwtjes in de handen. In dit geval was ik de appel, wat vol was gestopt met leugens. Zo wanhopig om beter te worden, dat ik in zijn val was getrapt.

De hele situatie sloeg me hard in het gezicht. 

Er was geen weg terug. 
Ik had geen steun meer.
Niemand was te vertrouwen.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~  

Kort hoofdstuk. Ik ben er niet tevreden mee. 
Maar nu gaat Rafe uit de kast komen, jongens! Bereid je maar voor ;D

OH JA: DE NETTIES VOOR FANTASY ZIJN BINNENKORT! Als het volgens het schema loopt, is het over drie dagen maar ze komen vaker in tijdnood dus ik weet niet of het nog op 24 november is...

WAT JIJ MOET DOEN: Zodra de poll over drie dagen op hun prikbord staat, moet je op mij stemmen (pliesss) Ga gewoon door naar hun account (Wattned) en als het goed is moet er de laatste poll van november staan. Dan klik je op de link en kan je op mijn verhaal stemmen.

Als je het niet snapt, VRAAG MAAR RAADD <3

A=D=I=O=S (niet vergeten hé... De =)

XXX Jaani

He's the Angel, I'm the Demon ✔ || #Netties2017Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu