Four Nerds turns into Beauties

Chapter 70

Zea's POV

Nasa police station ako ngayon at nagfile ako ng kidnapping. They tried to track the number but sadly it didn't worked out. Sobra na akong nagaalala kay Maggie hindi na ako nakatulog kagabe at umuwi pa ng wala sa oras sila Mom para tulungan ako sa paghahanap sa anak ko.

"Charry get some sleep you look tired" sabe ni Mom.

"No, I'm fine Mom" sabe ko. Si Dad at kuya ang kumakausap sa pulis habang kame naka upo dito at naghihintay sa kanila. Hindi ko kinikibo si ate dahil sobra akong nagalit sa nangyare kahapon dahil sa pagpapabaya nya nawala ang anak ko.

"Let's go home and take a rest for a while" sabe ni Dad ng makalapit sila sa amin. Umiling ako at tinignan sila.

"No! Hanapin natin ang baby ko please! Gusto ko ng makita si Maggie!" Naiiyak kong wika. Kahit nakakaramdam nako ng sama ng pakiramdam wala akong pake ang gusto ko ngayon makita at mayakap na ang anak ko.

"Princess magpahinga ka muna. Hindi maganda kung magpupumilit ka pa. Hindi ka kumakain at hindi ka din naka tulog ng maayos kaya magpahinga ka muna. Mamaya kikilos din agad ang mga pulis para hanapin si Maggie just...please...take a rest" sabe ni kuya tumayo ako at hinarap sila.

"Kung ayaw nyo edi wag! Ako ang maghahanap sa baby ko!" Tumalikod na ako sa kanila at naglakad palayo nahihilo ako pero nagpatuloy pa din ako sa paglalakad kahit na tinatawag nila ako. Nang nasa pinto nako nanlabo ang paningin ko at sobra akong nahihilo kaya napakapit ako at tumigil saglit.

"Zea umuwi na muna tayo" sabe ni Mom.

"No" matigas kong sabe.

"Makinig ka samin Zea dahi-" napaluhod ako bigla at tuluyan ng nanghina.

"Shit! Zea" yun na ang huling narinig ko.

Paula's POV

Kasama ko ngayon si Kylie papunta sa ospital kung nasaan si Zea. Nagaalala ako sa kanya dahil hindi maganda ang kundisyon nya ngayon pero si Maggie mas nakakapagaalala sya kasi may dumukot sa kanya. Pagpasok namin sa loob nakita kong nandon sila tita at binabantayan ang tulog na si Zea.

"Tita" mahina kong sabe at nagbeso kami. Malungkot syang ngumiti sa amin.

"I'm worried about her, she's so stressed that's why she fainted" sabe nya kaya napatingin ako kay Zea.

"Magiging okay din po sya tita don't worry. By the way ano na pong balita?" Tanong ko. Napabuntong hininga sya.

"Still no sign of my apo. Hinahanap na sya kasama ng mga pulis ang asawa ko pati ang dalawa kong anak. I hope makita na nila si Maggie" sabe nya. Ang gulo ngayon shit lang! Si Claire nagpapagaling pa kakatapos lang ng operation nya sa puso tapos ngayon si Zea naman stress. Sinamahan muna namin si tita dito nagkwentuhan kami saglit para hindi kami mainip.

"M-maggie" napalingon kami kay Zea. Bigla syang nagsalita. sleep talking.

"Wag. Please wag ang baby ko!" Lumapit kame sa kanya at ginising mukang nananaginip sya ng masama. Pabaling baling ang ulo nya.

"Please! Maawa kayo! Wag nyong idamay ang bata!" Sabe nya.

"Wake up Charry you're having a bad dream!" Sabe ni tita.

"Nooo! Maggie!" Bigla syang umupo kaya napalayo kami. Hingal na hingal sya at umiiyak agad namin syang pinakalma. Yakap yakap sya ni tita.

"Its just a dream" sabe ni tita. Iyak lang ng iyak si Zea. Nang kumalma sya pinainom namin sya ng tubig. Biglang bumukas ang pinto at kitang kita ko ang pagkunot ng noo ni Zea ng makita nya kung sino ang pumasok doon.

"WHAT ARE YOU DOING HERE?!" Lahat kami nagulat ng bigla syang sumigaw.

"Charry calm down!" Saway ni tita. Lumapit sya sa amin.

"Uhm can Zea and I talk?" Tanong nya. Tumango si tita ganon din kami. Napagdesisyunan muna naming umalis at hayaan munang makapagusap ang dalawa.

Zea's POV

"Charry" hindi ko sya tinitignan naka tungo lang ako habang mahigpit na hinahawakan ang kumot. Naramdaman ko ang presyensya nya sa tabi ko. Shit bakit naiiyak ako? Ramdam ko ang mga titig nya sa akin.

"Look at me..." Malambing nyang sabe. Hindi ko pa din sya tinitignan.

"Hayss...I'm sorry love" niyakap nya ako kaya tuluyan na akong naiyak. Hindi ko sya niyayakap pabalik.

"Leave me alone" Sabe ko.

"No I won't leave you...again" sabe nya. Tinutulak ko sya palayo sa akin pero ang higpit ng yakap nya.

"Please! Ayoko na! Tama na!" Sabe ko at tuluyan ko syang tinulak ng malakas. Lungkot ang nakikita ko sa mata nya.

"Please wag ka ng magpapakita sakin. Ayoko na sayo. Tigilan mo na ako Xander" parang dinudurog ang puso ko. Kahit gusto kong magstay sya at i-comfort ako may pumipigil sa akin.

"Tama na ang lahat ng sakit at gulong naidulot mo sakin ayoko na" sabe ko.

"But...but...I l-love you" sabe nya.

"I'm sorry... but I don't feel...the same...way anymore" of course I love you too but I need to let you go. You've cause enough pain.

"I-is that so? Okay, fine then if thats what you want then I'll leave you" sabe nya at umalis na. Napahagulgol naman ako bigla ng tuluyan syang makalabas ng kwartong ito. Napahawak ako sa dibdib ko sobrang sakit parang dinudurog ang puso ko. Shit ayoko na!

******************
A/n: Omg ang sakit naman non. Wala nakong masabe bala kayo vote and comment nalang.