Korean Hotties

CHAPTER 40

Chapter 40:
Stop faking your smile

TRISTAN POV

Palakad na kami pababa. Sinundo ko kasi itong si Yohand-hyung sa laboratory.

Habang nag lalakad kami ay may mga ilang babae ang tumatawag samin. Ngumingiti nalang ako bilang ganti habang si Yohand ay parang wala lang naririnig.

“Nga pala... Kinausap mo na ba si Dad? Alam kong inaantay kalang nya na tumawag, Tristan. ” Hindi nya ako nililingon.  Tanging sa likod nya lang ako nakatingin dahil nangunguna s'ya sa pag lalakad habang naka suksok ang mga kamay sa bulsa.

“I don't, papauwiin nya lang ako sa korea--”

“Because you're supposed to be studying Entrepreneurship in Seol and not that damned HRM, Stupid. ” Mahina akong natawa dahil iyon na naman ang pag papakakuya n'ya.

“Eh ba't mo pa ako sinamahan dito--”

“Haist!!” Naitago ko ang mukha ko gamit ang kanan kong kamay nang akmang babatukan nya ako. Tinanggal ko rin naman iyon para makita ko s'yang naka amba lang bago natawa at ginulo ang buhok ko.
“Ikaw talaga...malamang kapatid kita, kung itatakwil ka ni Dad--Damay na'ko du'n.” Nangisi s'ya bago nag patuloy sa pag lalakad. Nangiti ako saka sinundan na s'ya

Akmang papasok na kami sa palikonh daan ng may biglang mabunggo si Yohand.

“Oh! I'm sorry. Miss--Wow. ” Natigilan ito sa pag sasalita dahil sa babaeng mabilis na nasalo ng muntik na itong matumba dahil sa banggaan nila.

Mabilis na dumistansya babae sa kanya ay inalos ang pag kakatayo. Gano'n nalang ang gulat ko ng tuluyan ng makumpirma kung sino ang babaeng nasa harap.

“Dairinn? ”
Lumingon ito sa'kin bago ngumiti.

“Wuuah. Finally, nakita narin kita. ” Masayang saad nito ng lumapit sa'kin. Nabalin pa muli s'ya kay Yohand na hanggang ngayon ay nakaawang pa ang bibig habang nakatingin sa kanya na ikinangunot ng noo niya.
“You know him? ” Bulong pa nito

Tumango ako.
“Yeah, my brother. ” S'ya naman ang naawang ang bibig habang tumatango.
“Ba't ka andito? Dahil kay Diocel. ”

Ngumiti ito bago umiling
“No, I went here just to give this.” Inilahad nya ang hawak nyang paper bag. Kinuha ko naman iyon.

“What is this.”takang tanong ko.

“Your medicines and.. A new phone. ”

“Phone? Kaya kong bumili ng bago kong phone. ” Seryosong saad ko dahil hindi nya naman talaga kailangan pang bilhan ako.

“I know, I mean--Just let me do this.. Kasalanan ko kung bakit nawala ang phone mo plus 'yang pilay mo pa. Just accept that, okay? ”Ngumiti muli s'ya
“Nandyan na ang number ko.. Sinave ko narin ang phone number mo.. And..siguro tatawag nalang ako pag punta ko dito para ibigay ang gamot mo. ”