Korean Hotties

CHAPTER #51

Chapter 51: Why

THIRD PERSON POV

8:30 na nang umaga ng magising si Yohand. Nag unat pa ito pag ka baba sa hagdan. Akmang tatawagin nya na ang kasambahay para mag patimpla ng kape ng makita nya ang kapatid sa sala at gano'n nalang s'ya napa iling. Napatunog rin nito ang bibig sa inis.

Mabilis na lumapit ito para agawin ang baso na may lamang alak na hawak ng kapatid.

“You shouldn't drink when your stomach is empty.” Sumay nito pero hindi manlang nag bigay ng paki ang kapatid na inagaw lang muli ang baso

“It's okay... I'm already drained. ”Walang expression na sagot n'ya

“Kung nasaktan ka wag mo namang masyadong ibuntong kay Audrey, kawawa yung tao eh. Mas nasasaktan s'ya sa ginagawa mo, patayin mo nalang kaya s'ya.”
Malakas na humalakhak si Tristan na bumalot sa buong sulok ng kwarto nya. Hanggang sa ang tawa na iyon ay unti-unting nawala at napalitan ng blankong ekspresyon.

“I'd rather kill myself than to do that, stupid. ”

“Is this because you saw her kissing Diocel? How stupidity, Tristan it's just a kiss. Fuck if you think it can change the way she feel towards you. Goddamn bro! Please be a man!”
Naikwento narin kasi ito ni Tristan sa nakakatandang kapatid.

“The idea that I need to see that romantic rendezvous is shit.” Natatawang asad nya ngunit blangko ang ekspresyon.
“I've been dying everyday since I catch her kissing him.”

“So now,  you don't care about her at all? Hindi mo na ba s'ya mahal?”

“You know how much I care for her.  I really love her, I'm just done to show it. ”

“Hindi na kita maintindihan Tristan at naiinis na'ko sa'yo.”
Nayukom ang kamao ito at mababakas na ang pag kagalit sa mga mata neto pero hindi manlang nakaramdam ng takot ang nakakabatang kapaid bagkus ay pa singhal na tinawanan lang s'ya. Nag salin ito ng alak sa baso at akmang tutunggain na sana ng hablutin sa kanya ni Yohand iyon. Imbis na huminto ay kinuha nya ang bote at iyon ang tinungga. Nagpakawala s'ya ng malakas na buntong hininga.

“Dad called me.” Naayos bigla si Yohand sa pag kakaupo ito.

“K-Kinausap kana ni Dad? ” Mababakas ang pag kagulat sa kanya.

Mapait na nangiti ito.
“He needs me, I need to go back.... ” Unti-unting nawala ang galit sa mga mata ni Yohand at napalipat ng pag kakunot ng noo.
“...At alam ko na pag umuwi ako pwedeng hindi na ako makakabalik dito.”
Gustong pigilan ng binata ang pag patak ng tubig mula sa mata nya ngunit tila ang lakas nu'n may sariling buhay para gumapang pababa.
“After graduation, Kailangan ko nang umalis... ”
Hindi alam ni Yohand ang gagawin dahil bihira lang naman n'yang masilayan ang kapatid sa ganitong sitwasyon bago s'ya natauhan at umupo sa tabi ng kapatid at niyakap ito.

“I really love her... And I don't want to left her like this yet I don't want her to built a hope in her mind then rip her already rip heart.”

“I-I'm sorry Tristan, H-Hindi ko alam na ganito pala ang dahilan ng lahat. H-Hindi ko sinasadyang may masabing masama sa'yo.”

Ngayon naiintindihan na nang binata ang tunay na dahilan nang biglaang pag bago ng kapatid nya. Alam n'yang wala siyang magagalawa pa tungkol sa bagay na'to.