[ Verkocht ]

14.

Liana's pov

Ik loop over straat. Ik kan nog niet terug. Ik laat een diepe zucht. Waarom moest ik persé een Thunder zijn?

Ik zit hier helemaal tussen in. Ze willen dat ik erachter kom wat Mason wilt. Maar hij gaat me dat nooit vertellen.

Ik ga op een bankje zitten in het donker. Het is onderhand al middernacht.

Triiiinnnngggg...!!!

Ik kijk op me telefoonscherm en ik zie dat Mason mij weer belt. Nu even niet en ik zet mijn telefoon op stil.

Mason. Als ik mijn controle gewoon hield, was er niks gebeurd die nacht en werd dit allemaal veel makkelijker voor mij.

God, forgive me.

Ik sta weer op en ik loop veder. Toch vertrouw ik die John niet helemaal. Rechterhand van mijn vader?

Ik ken mijn vader niet eens. Naast die kerstkaarten en verjaardagskaarten, heb ik nooit wat van hem gehoord. Ik ben opgegroeid in een pleeggezin. Mijn moeder heb ik nooit gekend. Ik weet niet of ze dood is of niet. Mijn pleegouders zijn wel dood. Dood door een brandstichting.

Ik weet niet hoe, eerlijk gezegd. Ik was twaalf. En ja, mijn leven stortte daarna een beetje in. Ik werd in een tehuis gezet. Wachtend op een volgende pleeg gezin.

Ik weet nog in het tehuis. Er zat altijd een jongen me aan te staren. Hij was best aardig. Hij had van die mooie blauwe ogen en zwart haar. Hij was best lang. Volgens mij was hij iets ouder dan mij. Ik weet nog dat ik op hem afliep en hem heel goed vertelde dat hij niet meer zo moest staren of ik zou zijn ogen eruit prikken.

Sinsdien werden we vrienden. Hij had ook nog is een rare bijnaam voor me; princess. Echt heel vervelend. Ik was wel een beetje verliefd op hem als ik eerlijk moet zijn.

Maar nadat ik zestien werd en op kamers ging, hebben we niet echt contact meer gehouden. Wat was zijn naam ook al weer? Ik probeer hard te denken.

Ray? Nee. Wacht, Pieter? Nee, hoe kom ik nou weer bij pieter. Dat lijkt er niet eens op.

Ik loop de straat uit en als ik de bocht om wil lopen, zie ik een gedaante verschijnen.

'Jij!' Schreeuw ik. Hij glimlacht en komt voor me staan. 'Man, dat duurde lang. En ik dacht nog dat je me vergeten was.'

Ik kijk hem aan. Jij bent degene die bij mij in het tehuis zat. Daarvan ken ik jou!

'Maar, hoe?' Vraag ik niet wetend. 'Li, wat zei Danson ook al weer?' Ik kijk Trey aan. 'Je vader houd je al je hele leven in de gaten?'

Hij knikt. 'Maar waaron zei Danson dan dat ik drie was toen ik je leerde kennen?' Vraag ik. Ja? Waarom zou je daarover liegen?

Hij kijkt een beetje verbijsterd. 'Eerlijk gezegd heb ik geen idee, maar ik ben blij dat je me weer herrinerd Princess.' En hij lacht.

'Oh, hou op hoor.' Zeg ik geïrriteerd. En hij begint weer te lachen. 'Mag ik wat vragen?' Hij knikt. 'Toen ik dat tehuis verliet, heb ik nooit meer iets van je gehoord. Waar was je heen gegaan?'

Hij kijkt me weer serieus aan. Zijn ogen schitteren. Dat ik die ogen niet eerder heb herkend.

'Toen jij wegging, werd ik terug geroepen naar de kazerne.' Ik bijt op mijn lip. 'Kazerne? Daar had Danson het ook over toen ik werd ontvoerd door Maddie. Wacht is, wat is er met Maddie gebeurd?'

'Uh.' hij kijkt me een beetje geschrokken aan. Tenminste zo lijkt het wel. 'We hebben haar laten gaan, maar we hebben gezegd als ze nog één keer in jouw buurt komt, dan bellen we de politie.' Zegt hij dan. 'Waar is ze nu dan?' Vraag ik. 'Ver weg.' Antwoord hij. Wat is dat voor een antwoord? Ze werd eerst meegenomen naar de kazerne en nu?

'Nog iets, de kazerne, was dat het huis waar ik ben geweest?' Hij schudt zijn hoofd. 'Nee, dat is-' en hij stopt met praten.

'Wat?' Vraag ik. 'Li, het is één uur.' Zegt hij. 'En?' Vraag ikm 'Één uur s' nachts?'

Ik pak mijn telefoon en ik zie dat het inderdaad één uur s' nachts is en ik zie zeven gemiste berichten van Mason. O, help!

'Ja, ik moet rennen, zie je later Trey.' En ik begin het op een lopen te zetten. 'Tot snel Princess!' Hoor ik hem nog roepen.

Ik kom aan bij de voordeur en ik doe zachtjes de deur open en ik loop naar binnen. Ik heb thee nodig. Ik loop naar de keuken en pak de waterkoker.

'Liana!'Ik schrik en laat bijna de waterkoker vallen.

'Serieus!' Schreeuw ik. Ik draai me om en kijk hem aan. 'Weetje hoe bezorgd ik was?' En hij knuffelt me.

Wacht, wat? Ik kijk hem met grote ogen aan. Sommige noemen het bambi ogen. Omdat ik precies zo kijk.

Hij pakt de waterkoker van me aan en begint thee te zetten. 'Oke, ga maar even zitten, ik kom er zo aan met de thee.'

Ik knik verbijsterd en ik loop naar de woonkamer. Wat is er mis met hem? Even later komt hij aanlopen me twee kopjes thee en zet ze op de salon tafel.

'Ben je niet boos?' Vraag ik voorzichtig. Hij kijkt me een beetje verbaasd aan. 'Nee, eerst wel, maar daarna dacht ik dat heeft ook geen nut.' Antwoord hij. Ik pak de thee van de tafel. 'Maar, waar was je?' Ik kijk hem aan.

'Toen je me belde was ik onderweg naar het park. En toen liep ik nog even langs de markt en kwam ik een oude vriend tegen.' Ik krijg het liegen een beetje onder de knie. Ik voel me gelijk wat zelfverzekerder.

'Oude vriend?' 'Ja, uh, Brody. Ik bedoel finn.' Oke, of toch niet. 'Brody? Finn?'

'Ja, zijn broer heet brody, maar ik sprak tegen Finn.' Toch gesaved! 'En toen was je de hele dag met hem?' Ik glimlach. 'Ben je een beetje jaloers?'

'Nee.' En hij begint ook van zijn thee te drinken.
'Hoe dan ook, we waren dus aan de praat en daarna gingen we nog ergens eten en dat liep een beetje uit.'

Hij knikt. 'Is het goed als ik naar bed ga?' Vraag ik.

'Je doet maar.' Ik zet mijn theekopje in de keuken en ik loop weer terug de woonkamer in. 'Kom je nog?' Vraag ik aan hem. Hij kijkt me aan en probeert zijn glimlach te verbergen. Ik loop naar de slaapkamer en ik trek mijn pyjama aan.

'Je kan ook gewoon zonder.' Ik draai me om, Mason staat tegen de deurleuning aangeleund en hij kijkt mij aan. Ik gooi mijn shirt naar hem toe.'Is goed.' En ik trek mijn pyjamabroekje weer uit.

Ik zie hem verbaasd kijken.
'Ik maak een grap, relax.'
Ik doe mijn pyjama weer goed en ik ga in bed liggen.

Even later ligt hij naast me en ik kruip tegen hem aan. 'Liana?' Begint hij. 'Ja?' Ik houd mijn hoofd omhoog en ik kijk hem aan. 'Ik- Slaaplekker.' Ik leg mijn hoofd weer neer. 'Jij ook.'