[ Verkocht ]

20.

Masons pov

Paar dagen eerder.

Ik word wakker en ik kijk naast me. Het bed is leeg. Ik sta op en ik loop naar de badkamer. De grond is nat. Ze heeft wel gedoucht. Dus dan is ze weggegaan? Dat zou ik ook doen aangezien ik haar gister gebruikte. Ik wrijf mijn handen over mijn gezicht. Wat ging er in me om?

Ik loop naar de woonkamer. Ik wou Finn echt slaan! Hoe kan hij zich zo gedragen rond mijn meisje! Ze is mijn eigendom. Alleen van mij! Ik pak mijn telefoon en ik toets het nummer van Liana in. Het gaat direct door naar voicemail. Zou ze erg boos zijn?

Ik kijk naar buiten. Ik toets Devin's nummer in. 'Ja met mij, ik zie je bij de fabriek in twintig minuten.' En ik hang op zonder op een antwoord te wachten.
--

Ik kom binnen en ik zie Devin al zitten. 'Wat is er aan de hand?' Vraagt hij. 'Vind Liana.' Beveel ik hem. Hij knikt en zoekt op de computer haar gps af. 'Haar locatie is uitgezet.' Zegt hij dan. 'Dan zet je hem aan!' Schreeuw ik.'Wat is er aan de hand?' Vraagt hij nog een keer als hij mij hoort schreeuwen. 'Ik ga naar buiten.' Antwoord ik. Ik loop naar buiten en ik pak mijn sigaretten. Die heb ik ook lang niet meer genomen. Alleen als ik te gefrustreerd ben.

Heeft ze zelf haar locatie uitgezet? Is ze echt zo boos op mij? Ik zucht en ik kijk voor me uit. Misschien moet ik haar maar laten. Ze is beter af zonder mij. Ze is vast al ergens ondergedoken.

Toen ik haar vast pakte en op het bed duwde, zag ik angst in haar ogen. Het was echt niet mijn bedoeling. Maar ik kon het niet laten. Ik kon haar niet zien met hem. Met iemand anders. Zou ze nu bij hem zijn? Zouden ze samen zijn? Ik moet haar vinden! Ze mogen niet samen zijn!

De deur gaat open. 'We hebben haar telefoon gevonden.' Ik draai me om en Devin staat bij de deur.
'Ze is in een park, vlak bij de haven van Viata.' Bij de haven? Dat is helemaal aan de andere kant van Viata. 'Wat doet ze daar?' Vraag ik. 'Eendjes voeren?' En Devin begint te lachen. Ik geef hem een boze blik toegewerpt. 'Het was een retorische vraag.'

Hij knikt en loopt weer naar binnen. Ik gooi mijn sigaret weg en ik loop ook naar binnen. 'Ik ga er heen.' Zeg ik. Hij kijkt op van zijn computer. 'Moet ik mee?' Vraagt hij, maar ik schud mijn hoofd. 'Dit moet ik alleen doen.' Antwoord ik. Hij knikt en ik loop weer naar buiten. Ik stap de auto in en ik rij naar de haven. Dan hoor ik mijn telefoon gaan en ik zet hem op speaker.

'Devin wat is er?' Vraag ik gelijk. Ik zet mijn handen weer terug op het stuur. 'We hebben een probleem.' Antwoord hij. 'Wat nou weer?' Ik zucht en ik parkeer de auto langs de weg. 'Ze is in beweging.' Antwoord hij. Waar gaat ze heen?

'Stuur de gps door, dan verbind ik hem aan de tomtom.' Ik hoor geruis en ik zie dan een lampje branden op me tomtom. 'Hij staat erop toch?' Vraagt hij. Hoe deed hij dat? Zonder te antwoorden hang ik op. Ik rij de weg op en ik volg de stip. Waar gaat ze heen? Ze beweegt wel erg snel. Zit ze in een auto?

Ik druk het gaspendaal harder in en ik probeer dichterbij te komen. Maar dan verdwijnt het stipje.

'Wat!' Schreeuw ik en ik stomp mijn stuur. Ik zet de auto opnieuw langs de kant. Ik druk op de tomtom om hem te vergroten. 'Waar zijn we nu.' Ik kijk naar de straatnaam. 'Vilataweg.' Wat moet ze bij Vilataweg? Dat is dichtbij- 'Niet hier!' Schreeuw ik.

Ik toets Devin's nummer in.
'Heb je haar?' Vraagt hij. 'Nee, het stipje verdween op Vilataweg.' Antwoord ik. 'Vilataweg? Wat is daar te vinden?' Vraagt hij. Ik rij de weg weer op. 'Ze gaat naar het station.' Antwoord ik. 'Welke trein?' Vraagt hij. 'Ja hoe moet ik dat weten!' Schreeuw ik geïrriteerd. 'Mason?' Ik hoor aarzeling in stem. 'Wat!' Schreeuw ik nog steeds geïrriteerd. 'Ze zit al in de trein.' Zegt Devin zacht 'Nee!' En ik sla met me handen opnieuw op het stuur. 'Laat je de auto heel!' Hoor ik Devin roepen. 'Get gone!' En ik hang op.

Ik rij weer terug naar huis. Hier heb ik nu niks meer te doen.

Ik gooi de sleutels op de tafel. En ik ga op de bank zitten. Dit is allemaal mijn schuld. Ik had niet zo uit mijn stekker moeten gaan.

Ik zet de tv aan om mezelf afteleiden. Dan hoor ik de bel gaan. Als het weer die stomme postbode is, dan ga ik hem echt slaan! Ik heb nu al problemen genoeg!

Ik zet de tv uit en ik sta op. Ik loop naar de deur en ik trek hem open. 'Ik heb geen geld voor je!' Roep ik boos. Maar de postbode staat niet voor mij.

'Wat kom jij hier doen?' Vraag ik geïrriteerd.