[ Verkocht ]

72

(Masons pov)

'Evan?'

Ik draai me om naar Liana. Ze kijkt verdrietig en bang. 'Wat?' Vraag ik. Ze draait haar hoofd naar mij, maar zegt niks. Ze draait haar hoofd weer weg en ik zie dat ze een vuist maakt van haar hand.

Waarom ziet ze Evan? Wat zou hij zeggen? Wat maakt het uit. Ze zien elkaar binnenkort weer. 'Liana? Gaat het goed?' Vraag ik. Ze negeert me volledig en dan zie ik dat ze tranen krijgt. Ze bijt op haar lip en kijkt boos. Ze kijkt nog steeds naar de lege stoel naast haar. Zou hij daar zitten? Zou hij me aankijken?

'Stop!' Schreeuwt ze dan opeens en ze slaat met haar hand op de tafel. 'Wat is er met haar?' Vraagt Brian. Ze schrikt op en gaat snel weer zitten. 'Ze ziet spoken.' Antwoord ik lachend. Brian kijkt ons een beetje vreemd aan.

Ik kijk uit mijn ooghoek naar Liana, die weer in haar eigen wereld is. Brian focust zijn aandacht weer op mij. 'Mason, je kan niet zomaar van de aardbodem verdwijnen. Iedereen zoekt je. En waar is Madelin?'

Ik zucht. Weer dit? 'Kunnen we dat gewoon laten?' Vraag ik. Brian lijkt er niet mee akkoord te zijn. 'Mason, ik weet niet wat je allemaal uitspookt, maar dit gaat je kop kosten.' Zegt hij. Ik kijk hem neutraal aan. 'Ik ga even naar het toilet. Excuseer mij.'

Ik sta op van tafel en ik loop weg. Liana had het niet eens door. Blijkbaar is Evan belangrijker. Ik zucht en loop naar een lege gang en leun tegen de muur.

'Ben je het alweer zat?' Ik schrik bij het horen van de stem. 'Wat wil je?' Ik voel een hand bij mijn keel. 'Ik waarschuw je nog één keer, raak haar niet aan.' Ik kijk recht in de ogen van Trey. Ik wou dat hij gewoon dood was.

'Ik heb niks gedaan.' Antwoord ik. Hij laat mijn keel weer los en zet twee stappen achteruit. 'Waarom ben je hier?' Vraag ik. 'Ik kom kijken of het plan goed verloopt.' Hij begint te ijsberen. 'Alles is goed.' Zeg ik. 'Morgen komt er een einde. ' Trey kijkt me aan en grijnst. 'Dan kan je eindelijk wraak nemen.' Zegt hij en ik knik. 'Maar doe je dat niet.' Hij stopt zijn zin en wacht tot ik hem afmaak. 'Word Liana vermoord.' Ik rol met mijn ogen. 'Goed dat je het begrijpt. Zorg ervoor dat het op de goede plek word gedaan.' En met dat gezegd loopt hij weg.

Morgen moet ik Devin afmaken anders vermoord hij Liana. En dat wil ik doen. Hij mag dat niet van mij afpakken.

Ik pak mijn telefoon en stuur een berichtje naar Devin. Daarna loop ik terug naar het restaurant. Ik zie Brian voorovergebogen op de tafel naar Liana leunen en ze doet hem na. Dan leunt hij weer naar achteren en lacht. Ik weet niet wat er gezegd werd, maar ik weet heel zeker dat Liana hem op zijn plek heeft gezet. Dat werd tijd.

Ik loop weer terug en ga zitten. 'Heb ik wat gemist?' Vraag ik. Brian schudt zijn hoofd. Wel dus.

Hoe dan ook.' Ga ik weer verder. 'We blijven even incognito in jouw penthouse.' Brian knikt geïriteerd ja. Dan draait hij zijn hoofd naar Liana en glimlacht. 'Ik ga weer aan het werk. Geniet van je verblijf.' Hij staat op en ze zegt dankjewel. En dan verdwijnt hij uit het zicht.

Waar was je?' Hoor ik Liana dan vragen. 'Het toilet.' Antwoord ik. 'Maakt dat uit? Je was toch met andere dingen bezig.' En ik moet lachen. 'Hoe zou dat komen?' Zegt ze boos. 'Waarom deed je dat? En waarom doe je het jezelf aan. Ik ben niet dom. En je kan make up op doen,  maar ik weet dat ze er zijn.' Ze veegt met haar handpalm over mijn wang en ik haal gelijk mijn hoofd weg.

'Als je het niet erg vind, ik eet liever in het bijzijn van mijn spoken, dan met jou.' Ze pakt een servetje en gooit hem dramatisch neer op tafel als ze opstaat. En dan loopt ze weg.

Ik heb niet eens honger, dus op mij hoeft ze toch niet te rekenen. Eigenlijk wou ik van tafel gaan. Ze stool mijn move. En moest ze het zo dramatisch neergooien?

Ik hoor gegrinnik achter me en ik draai me om. 'Soms ben je net een vrouw.' Ik kijk geïrriteerd naar de persoon voor me. 'Pa. Ga. Weg.' Maar hij doet het tegenovergestelde en gaat naast me aan tafel zitten. 'Ik weet dat je me mist.' Zegt hij. 'Ik ga hier niet op in.' Zeg ik terug en precies op dat moment gaat mijn telefoon. 'Geniet van je eten.' Zeg ik tegen mijn vader en ik verlaat het restaurant en ga naar buiten.

'Hallo?' Vraag ik terwijl de telefoon op neem. 'Mason!' Word er geroepen aan de andere kant. Ik rol met mijn ogen. 'Devin, ik ben niet doof.' Zeg ik. 'Straks ben je niks meer hufter! Ik kom eraan! Raak haar aan en je bent dood!' Ik probeer mijn lach in te houden. 'Blijf maar weg.' Zeg ik alsof ik schuldig ben en dan hang ik op.

Mooi, Devin is onderweg. En dat is de laatste keer dat hij op reis kan. 'Nu Liana zoeken, ik moet zorgen dat zij mijn plan niet dwarsboomt.'

Ik zucht en loop weer naar binnen richting de lift. Als ik de lift instap druk ik op de hoogste verdieping. En net voordat de lift deuren sluiten, zie ik Liana Brian's kantoor verlaten. Ik voel irritatie opkomen. 'Trey, ik hoop dat je er klaar voor bent. Want er gaat hoedan ook iemand dood!'