[ Verkocht ]

69

(Masons pov)

Ik word wakker en als ik naast me kijk ligt Liana nog diep in slaap. Ik zou haar hier nu af kunnen maken. Ik zou het doen als het kan, maar dat is het plan niet. Ik mag geen overhaaste plannen maken.

Ik zou het op veel manieren kunnen doen. Wurgen, kussen op haar hoofd of- Ze komt opeens dichterbij liggen en gooit haar ben over mijn heen. Is ze serieus? Wat geeft haar het recht om dat te doen? Ik pak haar been vast en duw hem terug. Dat is beter.

Ik wil me omdraaien, maar dan ligt ze met haar hele lichaam op mij. Vervelend kind! Ik ben geen knuffel. Ik duw haar naar Links waardoor je een harde klap op de grond hoort. Ik ben zo vrij geweest om haar van het bed te duwen. Ik draai snel mijn hoofd om en doe alsof ik nog slaap.

'Au!' Hoor ik haar dan roepen en ik kan het niet helpen om te grijnzen. 'Hoe?' Ze zucht en staat op. Ze gaat terug in bed liggen en ik doe zachtjes mijn ogen open. 'Kan je niet zachtjes doen?' Vraag ik geïrriteerd. 'Sorry.' Hoor ik haar zeggen. 'Bedankt, nu kan ik niet meer slapen.'

Ik sta op en loop naar de badkamer. Als ik in de spiegel kijk moet ik lachen. Stom kind. Ik trek de onderste la open van het kastje en haal een bruine zak eruit.

Ik gooi het zakje leeg in de wasbak en een potje en een mes vallen eruit. Ik haat dit. Ik voel mezelf niet meer. Ik ben mezelf niet meer en ik vind het niet erg. Of wel? Ik steek het mes in het potje en dan steek ik het mes in mijn rechterbeen. 'Shit!' Roep ik perrongeluk hardop.

Elke ochtend en elke avond moet ik dit doen.  Ongezond gewoon! Ik leg het mes weer in de wasbak en laat het bloed gewoon stromen. Ik pak het potje en dan zie ik dat hij bijna leeg is. Dat ook nog. Ik pak mijn telefoon uit mijn zak. Ik weet ook niet waarom ik slaap met mijn telefoon in mijn zak. Mijn zaak.

- Het is op.
+ Ik regel nieuwe. Vanavond staat het er. Vergeet het plan niet. Anders hang je!

--nummer geblokkeerd --

Damnit! Ik haat dit! Ik zucht en maak het mes schoon. Ik stop het beide terug in het bruine zakje en leg het weer terug onderin de kast. Ik veeg het bloed weg met een handdoek en loop naar de gang.

Als ik de woonkamer binnenkom zie ik Brian op de bank zitten. 'Wat moet jij nou weer?' Vraag ik. 'Ik dacht misschien dat je dit wel wou zien.' Hij staat op en loopt naar me toe. Hij overhandigt me een CD of DVD en verlaat het penthouse weer.

Ik doe de DVD in de dvd-speler en dan zie ik het nieuws.

'Goedemiddag.' Begint een blonde vrouw. 'Mason da Rosa en Madelin zijn nog steeds niet gevonden. Beide acteurs zijn tegelijk verdwenen vanaf de set. En bepaalde bronnen hebben gezegd dat ze er samen vandoor zijn. Helaas heeft dit gevolgen. Masons diamond winkel staat op het punt failliet te raken. Uiteraard zijn fans natuurlijk blij dat ze samen zijn, maar ook bezorgd.'

Ik druk op pauze en laat mezelf  achterover vallen. Mijn winkel. Hoe kan dat nu weer? Flynn, mijn manager heeft het zeker verneukt. 'Moet je er niet wat aan doen?' Ik draai mijn hoofd en Liana leunt tegen de muur.

'Niet nu.' Antwoord ik. Ik kan niet weg. Ik mag het hotel niet verlaten, anders hang ik. Ze knikt en loopt weer weg. Ik druk weer op play en het nieuws veranderd in de hal van het hotel. Dan zoomen ze in op, is dat Liana?

Ik kijk even snel of ze er nog staat, maar dan hoor ik de douche aangaan. Ik doe het geluid wat harder.

'Robin. Ik ben het. Ik ben oké, maar luister.'

Ik hoor haar het hele verhaal zeggen en ik voel mijn woede komen. Ze denkt dat ze hier mee weg komt? Ik mag haar nu misschien nog niet afmaken, maar ik kan haar wel pijn doen.

Ik loop naar de badkamer en ze staat al onder de douche. Ik open de douche kabine. 'Mason- Ik trek haar aan haar haren de douche uit. 'Dacht je dat ik er niet achter kwam?' Zeg ik boos. Ik duw haar op de grond. 'Au!' Roept ze. 'Weetje wat pijn doet?' Zeg ik grijnzend. Ik loop naar de kast en pak het bruine zakje. Uit mijn ooghoek zie ik dat ze bang word. Mooi! Ik gooi het zakje opnieuw leeg in de wasbak en steek het mes in het potje. Het laatste beetje wat daarin zat, zit nu op het mes.

Ik loop weer naar haar toe en ze duwt zichzelf weg van mij totdat ze tegen de muur botst. 'Nu kan je nergens heen.' Ze word nog banger en ik vind het grappig. 'Laat je angsten uitkomen.' Ik pak haar kin vast en duw haar hoofd omhoog met mijn linkerhand.

Met mijn rechterhand, waarmee ik  het mes vasthoud, ga ik over haar rechterwang.  'Dit kan even pijn doen. Hoop ik.' Dan steek ik het mes in haar wang. 'Au!' Schreeuwt ze nu weer en ze bijt op haar lip om niet te gaan huilen.  Ik glimlach en neem het mes mee naar de gang. Dan doe ik de badkamer deur van de gang op slot en de slaapkamer deur opslot.

Kijken hoe het is om te hallucineren terwijl je vast zit. Geen pretje kan ik zeggen. Ik leg het mes onderin een keuken kast. Dan zie ik op het keukenblok een briefje liggen.

Mason,
Mijn kleine marionet. Ik hoop dat je voldoende medicijnen inneemt. Hierbij de nieuwe dosis. Daarnaast, als je Liana nog een keer aanraakt zonder dat ik toestemming ervoor geef... Dan zie je wat er gebeurde bij John, maar dan doe ik het bij jou.

Hoe wist hij dat? Er hangen hier camera's!  Die hufter!