[ Verkocht ]

38

Ik word wakker en ik zie dat Devin naast me ligt. Hij heeft me vast in een omhelsing.

Ik kijk hem aan en kan het niet helpen om te glimlachen.

Er was niks gebeurd gister. We hebben gewoon gezoend en zijn in slaap gevallen.

Ik maak me los uit zijn omhelsing en dan word hij wakker.

'Moest je het moment persé verspesten?' En ik zie hem glimlachen.

'Moet je ook echt elk moment verpesten?'

'Sorry? Ik wist niet dat we momenten hadden?'

'We hadden inderdaad een moment.'

'Liana?'

Ik schrik op uit mijn gedachtes en Devin staat voor me.

'Alles goed?'

Ik knik.

'Ja niks aan de hand. Ik ga even douchen.'

En ik loop naar de badkamer. Ik stap de douche in en verdiep me in het geluid van het vallende water.

Wie was die stem? Het klonk zo bekent. Het klinkt als muziek in me oren. Ik voel dat mijn lichaam warm word en dat is niet van de douche.

Ik sta met mijn gezicht tegen de muur en ik voel een hand over mijn lichaam gaan.

Van schrik draai ik me om, maar er staat niemand.

Ik draai me weer terug en opnieuw voel ik een hand over mijn lichaam gaan. Nee, het voelt anders als.. als een washandje.

'Liana, er is niemand. Je hallucineert.' Roep ik mezelf toe.

Ik zet de douche uit en ik begin aan mijn ochtend routine.

Ik loop de keuken in, maar ik zie Devin nergens. Ik kijk in de woonkamer, maar daar is hij ook niet.

'Devin!' Roep ik.

Er is helemaal niemand. Ik ben alleen.

'Je bent mijn bezit.'

Ik draai me om, maar ik zie niemand.

'Ik kan doen met je wat ik wil.'

'Hou op!' Schreeuw ik terwijl ik mijn handen op mijn oren zet.

'Laat me met rust!'

'Je bent niet ongewenst. Je bent thuis. Nee, je hoort hier thuis.'

Ik loop terug naar de keuken en zet de waterkoker aan.

'Mijn bezit.'

'Ik ben niemands bezit!' Schreeuw ik opnieuw.

'Liana? Wat is er aan de hand.'

Ik draai me om en Devin komt naar me toegelopen. Hij omhelst me en geeft me dan een zoen.

'Ik zei toch dat je alleen van mij was?'

De stem echoot in mijn hoofd.
Ik word gek volgens mij.

'Het spijt me?'

'Wat spijt je?'

Devin kijkt me aan. Shit, ik zei dat hard op.

'Sorry, ik voel me niet zo lekker.'
Ik loop naar de bank en ga zitten.

'Weetje wie ik gister zag?' Probeer ik om de aandacht op iets anders te zetten.

Hij gaat naast me zitten en kijkt me vragend aan.

'Ik zag Madelin, je weet wel, die actrice?' Vertel ik.

'Je zag Maddie? Wat zei ze?' Vraagt hij.