[ Verkocht ]

31.

Masons pov

Ik kijk naar Lydia en ik knik. Ze begint te typen;

Naar onbekend: ik ben er bijna en nu?

'Zou hij of zij daar voor vallen?' Vraagt Jack. Ik schud mijn schouders. Ik hoop het maar. Dan horen we een geluidje.

'Wat zegt hij?'

Van Onbekend: Dan bij Jomanapad naar links en dan aan de rechterkant.

Jomanapad?

'Dat ligt in het noorden. Ik ben er wel is geweest.' Danson kijkt me aan. 'Waarom?' Vraag ik.'Vanwege John.' Antwoord hij. Ik knik. I see. 'Wat zit daar dan?' Vraag ik door. 'Genoeg ellende. Dat kan ik je wel zeggen.' Antwoord hij. 'Zullen we gaan dan?' Stel ik voor en ik spring op. Ze kijken me een beetje suf aan.

'Zonder een plan?' Vraagt Jack. 'We improviseren wel.' Antwoord ik. Lydia schudt haar hoofd. 'We gaan er naar toe. Maar we moeten onderweg wel een plan bedenken.' Verteld ze. 'We kunnen beter niet gaan.' Zegt Danson dan. 'Waarom niet?' Vraag ik geïriteerd.
'Als ze daar inderdaad is. Dan is ze verloren.' Mompelt hij net verstaanbaar.

'Hoe bedoel je verloren.' Vraag ik, maar ik krijg geen reactie. 'Danson!'

Ik loop naar hem toe. Ik kijk hem boos aan en ik trek hem aan zijn trui van de stoel af en dan duw ik hem tegen de dichtstbijzijnde muur. 'Vertel op!' Schreeuw ik. En ik duw hem opnieuw tegen de muur. 'Mason-'

'Nu!' Schreeuw ik weer. 'Mason!' Schreeuwt hij terug. Ik kom bij zinnen en ik laat hem snel los. 'Zeg gewoon wat daar is.' Probeer ik nu rustig. Hij zucht en knikt dan.

'Dat is de plek waar John zijn handel heeft.'Ik kijk hem verontrustend aan. 'Dus gewoon nog een soort kazerne?' Vraag ik. 'Nee.' Zegt hij en hij kijkt naar de grond. 'Hij verkoopt daar zijn drugs-'

'Welke drugs?' Vraag ik. 'Bentle.' Antwoord hij. 'Maar waarom is ze dan verloren?' Vraag ik. Ik snap het niet. 'Omdat hij niet alleen drugs verkoopt.' Antwoord hij. Hij kijkt mij weer aan. 'Maar ook vrouwen.'

'Wat!' Schreeuw ik. Ik word weer boos en mijn hand veranderd in een vuist. Ik stomp hem zo hard dat hij met zijn hoofd tegen de muur valt. 'Mason!' Schreeuwt Lydia geschrokken.

Ik draai me om naar haar en dan storm ik de kamer uit. Ik sla op de muur in de gang ik zak dan naar beneden. Dit kan niet waar zijn!

Vrouwen worden verkocht. Als, als ze haar hebben en ze doen het ook bij haar. Dan herleeft ze haar grootste nachtmerrie opnieuw. Dit is allemaal mijn schuld! Ik had haar moeten beschermen! Ik voel allemaal emoties door elkaar. Verliefd, haat, verdriet, woede.

Wat als ik haar niet kan redden? Wat als ik te laat ben? Hoe kan ik zonder haar leven? De deur gaat open en Jack loopt naar me toe.

'Mason. De drugs worden geleverd via de vrouwen. We moeten gaan. Als er wat met haar gebeurd-' Hij stopt zijn zin en ik zie dat hij zijn angst probeert te verbergen. 'Drugsverslaafden zijn gevaarlijk, ik zou niet weten wat ze met haar gaan doen.' Zeg ik. Hij steekt zijn hand uit. 'We moeten het tegenhouden.' Ik pak zijn hand aan en hij trekt mij overeind. We lopen terug de kamer in. Ik zie dat Danson op de bank ligt.

'Is hij oké?' Vraag ik.'Hij is door de klap van zijn hoofd, buiten westen geraakt.' Antwoord Lydia. 'Dan moeten we wachten.' Zegt Jack.

'Daar hebben we geen tijd voor!' Schreeuw ik. 'En nou is het genoeg!' Schreeuwt Lydia. Ze staat op en loopt naar mij toe. 'Het is mijn dochter! Weet je wel niet hoe dat voor mij voelt!' Schreeuwt ze.

'Ik snap je pijn. Maar wij hebben ook pijn! Het is mijn kind-' Ze begint tranen te krijgen en dan huilt ze.

'Mijn dochter, die ik al weer kan verliezen-' Ze verbergt haar hoofd in haar handen. Jack loopt naar haar toe en omhelst haar.
Ik loop naar de deur en ik ga naar buiten. Ik heb lucht nodig.

Buiten het hotel ga ik op een bankje zitten. Ik heb Lydia nog nooit zo gezien.

Ik pak een sigaret en ik steek hem op. Hier kalmeer ik wel even van. Ik kijk naar de sigaret. Er staat wat in het klein opgeschreven.

Bentle.

Bentle? 'Verdomme!' Schreeuw ik. Ik gooi hem weg en ik loop terug naar boven. Als ik binnenkom zie ik dat Danson wakker is geworden. Ik loop naar hem toe en ik stomp hem.

'Maso-'

Dan trek ik hem overeind en duw ik hem opnieuw tegen de muur.'Bentle toch?' Vraag ik. 'Mason laat hem los.' Zegt Lydia. Ik draai mijn hoofd naar haar toe. 'Hou je mond!' Schreeuw ik. Ze kijkt geschrokken en gaat dan zitten. Ik draai mijn hoofd weer terug naar Danson.

'Bentle!' Schreeuw ik. 'Wat is daar mee?' Vraagt hij rustig. 'Wat is daar mee zegt hij dan.' En ik begin te lachen. 'Wat is er aan de hand?' Vraagt Jack. 'Danson hier zo, werkt nog steeds voor John!' Roep ik.

'Wat?!' Schreeuwt Danson. 'Dat is niet waar!' Roept hij boos. 'Oh, nee?' Vraag ik.'In mijn sigaretten zit de drugs Bentle in.'

'Bentle?' Vraagt Lydia. 'Ja, Bentle. De drugs die John verhandeld. En van wie kreeg ik steeds sigaretten?' Vraag ik. 'Danson.' antwoord ze. 'Inderdaad.'

'Ik wist niet dat, dat erin zat!' Probeert hij. 'Geef me niet die bullshit!' Roep ik. 'Ik heb al sinds dat we hier aankwamen die sigaretten gebruikt.' Ik duw hem op de stoel.

'Vertel me, wat doet het met je?' Vraag ik. Hij zucht.'Je word er gefocust door. Door deze missie dacht ik dat het handig voor je was. Je was nogal afgeleid.' Zegt hij twijfelend. 'Afgeleid?' Hij knikt. 'Je was nog steeds alleen maar bezig met andere dingen. Je zag niet dat Liana je nodig had.'

Ik lach geïrriteerd. 'Dus dan geef je me Bentle?' Vraag ik. 'Maar een paar.' Antwoord hij onschuldig. 'Wacht is.' Hoor ik Lydia zeggen. Ze staat op en loopt naar ons toe. 'Er is altijd een keerzijde aan drugs.' Danson grijnst. 'Ik weet nu waar Liana haar intelegentie vandaan heeft. Zegt hij met een lach.

'Vertel op!' Schreeuw ik weer. 'Woede aanvallen.' Antwoord Danson. 'Hij word een levende bom.' En hij glimlacht. 'Maar als hij ontploft.' Lydia kijkt me bang aan. 'Wat dan?' Vraagt ze. 'Boem.' Zegt hij en hij begint te lachen.

'We moeten gaan!' Roept Jack opeens. 'Misschien is dit wel de plan van John. Door tijd te rekken kan hij Liana van alles aan doen.' Ik kijk naar Jack. 'Hij heeft gelijk, we moeten gaan.' Zegt Lydia. Ik knik.

'Bind hem vast. Hij mag niet achter ons aan.' Ze knikt en pakt handboeien uit haar tas (waarmee ik zat vastgebonden) en ze bind zijn voeten vast aan de stoelpoten met touw en zijn handen achter zijn rug met de handboeien.

'Is iedereen klaar?' Vraagt Jack. 'Wacht even.' Ik pak mij koffer en ik haal er twee pistolen uit en ik doe ze in mijn broek.

'Klaar.'

--------
GUYSS OMYGODD

Mijn verhaal staat op nummer 1 in spannend!!!

Thank you so much❤❤