[ Verkocht ]

62

'Dat klinkt verleidelijk, maar helaas moest ik nog wat met je doen.' Ik kijk hem vragend aan. 'Jou doden!' roept hij speels. Zijn handen willen naar mijn keel grijpen, maar ik ben hem voor. Ik zet de G10 mes tegen zijn keel. 'Niet zo snel!'  

Zijn handen pakken mijn armen vast en hij duwt me weer op een grind. Hij komt weer op mij en hij kijkt nog bozer dan daarnet. Het mes valt neer op de grond en hij pakt hem. Er schijnt wat ligt naar binnen en dan zie ik zijn gezicht goed. Er zitten allemaal snijwonden op zijn gezicht. En dan zie ik ze ook bij zijn polsen.

'Wat hebben ze met je gedaan?' vraag ik. Dan verdwijnt het licht weer. Hoe? Ik kijk langs Mason en dan zie ik Robin staan.

'Laat haar los!' roept hij. Mason kijkt geïrriteerd om. 'Of wat?' vraagt hij. Robin laat zijn pistool zien en maakt een beweging dat hij gaat schieten. 'Dat laat ze toch niet toe.' zegt Mason lachend. Hij trekt zijn broek goed, maar staat dan op. Hij draait zijn hoofd om naar mij. 'Ik kom voor je.' zegt hij en dan rent hij weg.

Ik voel mijn lichaam shaken en ik kijk hoe Mason wegrent. Robin komt op me afgelopen en trekt zijn shirt uit. Ik zie zijn spieren en dan zie ik dat hij onder de tatoeages zit. Dat zag ik niet aankomen. Hij trekt me overeind, maar door mijn trillende benen val ik weer op de grond. Hij trekt mijn T-shirt uit, omdar er op bloed zit en overhandigd mij zijn shirt.

'Dankje.' zeg ik zacht. Hij kijkt om zich heen, naar de dode mensen. 'Heeft Mason dit gedaan?' vraagt hij en ik knik zachtjes. 'Kan je lopen?' vraagt hij. Ik kijk hem een beetje droog aan. Hij tilt me op en neemt me mee naar buiten. Als we bij de auto aankomen, zie ik niemand meer. 'Waar is John?' vraag ik. Hij zet me op de motorkap en kijkt weg. 'Ik hoorde je schreeuwen. Ik ben toen gelijk gekomen. Waarschijnlijk is hij met Mason mee.' antwoord hij.

Dan hoor ik een auto aankomen. Ik kijk om en er komt inderdaad een auto aangescheurd. Hij staat nog niet eens stil of de deur word al open gegooid. Dan zie ik Devin naar me toe rennen. 'Niet naar binnen gaan!' schreeuwt hij. 'Het is een val!' Robin loopt op hem af en geeft hem een stomp in zijn gezicht. 'Beetje te laat!' roept hij boos.

Devin kijkt naar mij en pakt me vast. 'Je leeft nog. Thank god!' Ik pak hem vast en begin te janken. 'Ma-Mason.' zeg ik snikkend. 'John heeft dat gedaan.' zegt hij. Ik duw hem van me af en kijk hem vragend aan. 'Hoe bedoel je?' Robin gaat naast me staan en pakt voorzichtig mijn hand vast. 'Hij heeft Bentle in hem.'

Ik knik dat wist ik. 'Maar daardoor zou hij niet zo tegen mij doen. Alleen zou die wat agressiever er van worden.' Hij knikt. 'Maar hij hallucineert.' Ik kijk hem met grote ogen aan. 'Hoe bedoel je?' Vraag ik. 'John heeft wat op een mes gesmeerd en Mason daar mee gesneden. De drugs belanden in zijn bloed en daardoor hallucineert hij.' Verteld Devin.

'En samen met Bentle...' Devin knikt. 'Lopende bom.' Ik voel mijn lichaam warm worden en Devin kijkt naar wat ik aan heb en dan kijkt hij naar Robin.

'Wat heb je gedaan?' Vraagt hij nog rustig. 'Je kan beter vragen wat heeft Mason gedaan.' Antwoord Robin. Devin kijkt naar mij, maar ik schud mijn hoofd. Ik wil het er niet over hebben.

Hij knikt en ik spring van de auto af. 'Robin?' Hij kijkt om naar mij. 'Evan ligt daar nog binnen.' Hij knikt en rent naar binnen. 'Is Evan?' Devin stopt zijn zin en ik voel tranen opkomen. 'Mason heeft hem vermoord.' Zeg ik huilend. Hij haalt zijn hand door zijn haren. 'Verdomme!' Schreeuwt hij.

Even later komt Robin naar buiten. Hij draagt Evan en ik open de achterdeur. Hij legt Evan er in.

Robin stapt zelf voorin en ik ga bij Evan achterin zitten. Devin neemt zijn eigen auto.

Ik pak mijn telefoon en bel Jacob.
'Hallo?' Begint hij. 'Jacob laat iedereen bij de rivier van Viata verzamelen. Nu. En neem Evans auto mee.' Zeg ik en dan hang ik op.

Ik pak Evan vast en zijn hoofd ligt op mijn schoot. 'Dit is allemaal mijn schuld.' Zeg ik. 'Je had mij ook moeten meenemen.' Hoor ik Robin opeens zeggen. Ik kijk naar hem en dan kijk ik naar buiten. 'Nee, anders lag jij nu in mijn armen en dat had ik echt niet getrokken.' Zeg ik zacht. Hij kijkt me aan met grote ogen en start dan snel de auto.

'Naar de rivier?' Ik knik. We rijden richting de rivier met Devin achter ons. 'Wat gaan we daar doen?' Vraagt Robin dan. 'Evan zei tegen mij dat als hij dood gaat, hij met zijn auto gaat.' Antwoord ik.

Als we zijn aangekomen, zijn de meeste er al. We parkeren de auto bij ergens achterin. Robin pakt Evan en we lopen naar zijn auto die bij de rand van de rivier geparkeerd staat.  'Zet Evan voorin.' Hij knikt en zet Evan achter het stuur. Jacob komt naar me toegelopen. 'Wat gaan we doen?' Vraagt hij. 'Heb je mijn moeder.' Hij knikt en wijst naar Nick, die komt aangelopen. 'Nick!' Wil ik beginnen, maar hij is me voor. 'Ik was erbij.' Hij zet mijn moeder naast Evan. 'Ik weet wat we gaan doen.' Zucht hij.

'Jacob, haal Stormi.' Hij rent naar Em en samen halen ze Stormi eruit en zetten haar achterin in de auto van Evan. We sluiten de deuren en ik ga voor de menigte staan.

'Vandaag nemen we afscheid van drie bijzondere mensen.' Ik voel de tranen weer opkomen, maar laat ze door stromen.

'Waaronder twee vrienden en mijn moeder.' Mijn vader staat ergens achterin en kijkt me met moeite aan. Danson zit er naast, maar doet geen eens moeite om me aan te kijken.

'We zullen hierbij denken aan, hoe ze vochten voor vriendschap. Vochten voor elkaar en vochten voor ons. Zonder hun word de wereld somberder, maar ze zijn altijd nog bij ons. Waken over ons. En ze blijven altijd op onze gedachtes. Stormi en Evan, jullie waren mijn beste vrienden.  Ik weet niet wat ik zonder jullie moet. Mam, het spijt me dat ik dit nog nooit eerder tegen je heb gezegd,  maar ik houd van je.'

Ik probeer op adem te komen en Robin komt naast me staan. Hij knuffelt me en praat verder.

'We zullen jullie eer doen door John te vermoorden. Mogen jullie hierbij in een betere plek zijn en bij elkaar.'

Dan is het voor een hele lange tijd stil. Sommige hoor je huilen, waaronder ik en sommige kijken naar de lucht en doen hun eigen zegje.

'Het is tijd.' Zeg ik dan. Ik pak een aansteker van Steven aan en steek hem aan. En dan gooi ik hem op de auto.

Even later ontploft hij en lopen we allemaal weg.

'Vaarwel.'

--
En ik heb gewoon nog een hoofdstuk af. Ben echt op dreef! Haha.