[ Verkocht ]

45

Ik sta voor de deur van het appartement. Ik durf niet. Wat als hij weer is zoals eerst? Wat als hij hier helemaal niet is. Ik zucht. Wees is een keer sterk. 

Ik bel aan en de deur gaat open en dan zie ik hem. Zijn bruine ogen kijken verbaast naar mij.

'Liana? Hoe.. Wat?' vraagt hij stotterend. Ik glimlach en loop naar binnen.

Het is zo raar om weer hier te zijn. Ik loop de woonkamer in en ik kijk door de ramen naar buiten. Viata...

'Wat doe je hier?' vraagt hij.

Ik draai me om naar hem en hij kijkt geïrriteerd. 

'Normaal als je liefde word beantwoord, rennen ze niet weg.' zeg ik.

Hij zucht en gaat op de bank zitten. 'Ben je daarom hier?' 

'Ik ben hier voor jou.' zeg ik. Hij kijkt verdrietig.

'Wat is er aan de hand?' vraag ik.

'Heb je, je geheugen niet terug?' vraagt hij.

'Jawel.' antwoord ik.

'Waarom ben je dan hier? Waarom ben je dan op zoek naar mij?' vraagt hij.

Ik ga naast hem zitten en ik draai zijn hoofd mijn kant op.

'Devin, ik meende ook wat ik zei.' 

Hij raakt de onderkant van zijn lip aan met zijn tong en hij kijkt bezorgd. 

'Hoe, hoe kan je me nog aankijken na wat ik je heb aangedaan. Wat ik in het algemeen heb gedaan.' vraagt hij.

'Zo.' zeg ik en ik zoen hem.

Hij hapert maar dan pakt hij me vast en zoent me terug. Ik ga op zijn schoot zitten en dan maakt hij onze zoen los.

'Liana.'

Ik zucht en  wacht op een uitleg.

'Ik ben niet weggegaan omdat ik bang was. Ik uh.. Ik was opzoek naar John.'

'Voor wat?' vraag ik.

'Ik wou hem stoppen. Ik wou dat hij je met rust liet.'  Ik kijk hem met grote ogen aan.

'Ik wou dat je eindelijk rust had. Maar ik kon hem niet vinden, dus ben ik hier ondergedoken totdat ik een nieuw plan had bedacht.' 

'Devin....' 

'Het spijt me echt Liana.' 

Ik zie tranen in zijn ogen en ik veeg ze weg. 

'Ik weet het. Toen ik bij je was, ik zag hoe je echt bent. Het is allemaal John's schuld. Devin ik vergeef het je.' 

Hij glimlacht en zoent me weer.

'Maar je moet weg.' zegt hij dan.

'Als John mij vind, dan zit je in de problemen.' 

'Ik laat je niet achter!' roep ik en ik sta op. 'Hij komt maar.' 

Ik loop naar  de gang en Devin volgt mij dan duwt hij me tegen de muur.

'Weetje,' zegt hij terwijl hij zijn hand op mijn wang rust. 'Het is grappig hoe onzichtbare draden ons verbind.' 

Ik glimlach en hij zoent me. Ik zoen hem terug en dan tilt hij me op. Hij neemt me mee naar de slaapkamer en legt me op bed.

'Oké, nieuw plan.' zegt hij. 

Ik ga zitten en kijk hem vragend aan.

'We moeten John pakken en ik denk dat ik weet hoe we hem kunnen vinden.'