BAŞKA...
Her şey o cümleyle başladı. Bu cümle, öylesine güçlü bir cümleydi ki daha bir çift göz onu gördüğü anda başlamıştı pek çok şeyi değiştirmeye.
Karar verildi ve yeniden yazılmaya başlandı hayat defterine satırlar.
Hayal bile edemeyecek...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İyi okumalar.
Peri gittikten sonra bir süre daha oturdum çardaklarda. Her şeyin bir anda nasıl bu kadar değiştiğini, hayatlarımızın kontrolünü nasıl yitirdiğimizi düşünüyordum. Hangi ara büyüyüp de yetişkin sorunlarını sorunlarımız haline getirmiştik? Neden kimse büyümek için can attığımızı gördüğü halde bize büyümenin gerçekten ne demek olduğunu anlatma zahmetine girmemişti? Neden bu korkunç oyuna girerken bu denli heyecanlı olmamızı yüzlerinde ufak bir gülümsemeyle izlemişlerdi? Hevesimizi kırmak, bizi korkutmak istememişlerdi belki de. Önünde sonunda onların ulaştığı yere ulaşacağımızı bildiklerinden en azından yolculuğumuz süresince mutlu olmamız için bize izin vermişlerdi.
Büyümek berbat bir şeydi. Çünkü büyüdüğümüz zaman hayalini kurduğumuz o tozpembe dünyadan çıkıyor, gerçek dünyanın soğukluğuna, acımasızlığına atılıyorduk. Birbirine benzer sorunlarımız, düşüncelerimiz, hayatlarımız oluyor, kurulan düzen içinde bize ayrılan yere geçip diğerlerinden biri oluyorduk. Sorunlar, sorunlar, sorunlar... Bizim hayatlarımız ne zaman düzene girecekti? Ya da daha büyük bir soru: Düzene giren hayat var mıydı?
Peri kürtaj konusunda karar vermişti. Onu vazgeçirmek için bir şey yapamazdım. Hayat onun hayatıydı. Tek istediğim sonunda pişman olmamasıydı. Kaan ciddi anlamda pisliğin teki çıkmıştı ve artık onun psikolojik sorunları olduğuna emindim.
Peri kürtaj için iyi bir kadın doğum uzmanı bulmuştu ama bunun için yeterli parası yoktu. Benim de yoktu maalesef. Peri de benim gibi bursluydu. Ailesinden asla böyle bir para isteyemezdi. Kaan'dan da hiçbir şekilde bir şey istemiyordu. Zaten Kaan bebeğin ondan olmadığını iddia ediyordu. Aklıma Güven Kozcu'dan borç para istemek gelse de bu düşünceyi hemen kafamdan kovdum. Güven Kozcu söylemese bile Gaye Hanım'ın ve Taner Bey'in bunu bir şekilde öğreneceklerini ve onlardan para sızdırmaya çalıştığımı düşüneceklerini biliyordum. Bora'dan isteyebilirdim. Bora hemen çıkarıp verirdi ama neden istediğimi de öğrenmeye çalışırdı. Çünkü daha önce ondan hiç böyle bir talebim olmamıştı. Acil bir durum olduğunu anlayacağı için öğrenene kadar peşimi bırakmazdı. Ve Peri kesinlikle durumunu arkadaşlarımızdan kimsenin öğrenmesini istemiyordu. Böylece geriye tek bir kişi kalıyordu. Demir.
