BAŞKA...
Her şey o cümleyle başladı. Bu cümle, öylesine güçlü bir cümleydi ki daha bir çift göz onu gördüğü anda başlamıştı pek çok şeyi değiştirmeye.
Karar verildi ve yeniden yazılmaya başlandı hayat defterine satırlar.
Hayal bile edemeyecek...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hikmet Koçak denen garip adam gittikten sonra yaptığımız kısa sohbetin ardından Demir Bey beni eve göndermişti. Bir işi olduğunu söylemişti ve beni kendi elleriyle taksiye bindirmişti. Gitmek istememiştim ama peşinde takılmak için de bir şey uyduramamıştım. Sadece dikkatli olmasını söylemiştim. Ve bana aynı gün içerisinde ikinci kez gülümsemişti. "Sen dikkatli ol Sakar." demişti.
Yastığı yüzüme bastırdım. Çok güzel gülümsüyordu ve onun için çok endişeleniyordum. Yastığı yüzümden çektim. Çok güzel gülümsemesinin onun için endişelenmemle bir ilgisi yoktu ama... Komodinin üzerinden telefonumu aldım. Rehberden adını bulup uzun uzun baktım. Arasam kızar mıydı? Dudaklarımı ısırdım kararsızlıkla. Onun yalnız ve mutsuz olması beni çok üzüyordu. Dün ilk defa güldüğünü görmüştüm. Demek ki hala umut vardı onun için. Hala hayatı sevmesine değecek bir şeyler bulabilirdi. Her şey adım adımdı. Önce küçük bir gülümseme sonra...
Odamın kapısı tıklatıldıktan sonra babamın sesi duyuldu. "Ada, hadi kahvaltını et de çıkalım kızım."
"Geliyorum baba." Telefonu bir kenara bırakıp tavana bakmaya başladım. Çok güzel gülümsüyordu.
Babamı ve babaannemi öptükten sonra kahvaltı masasına oturdum. "Günaydınlar sevgili ailem."
"Günaydın." dedi onlar da bir ağızdan.
"Babaannen şikayetçi." dedi babam, çay bardağının ardından bana bakarken. "Sabahları doğru dürüst bir şey yemeden çıkıyormuşsun."
"Melek Sultan sen de hep ispiyonluyorsun beni."
Babaannem kızarmış ekmeye sürdüğü yağın üzerine biraz da bal sürdükten sonra bana uzattı. "Hiç öyle bakma hiç yemek yemiyorsun sen?"
Ekmeği alırken gözlerimi devirdim. "Ben mi yemek yemiyorum? Oburum ben babaanne yapma ne olur?"
