It's Just A Game

4

POV CHASE

"Leuke meid die Ise, heeft een relaxte vibe." Zegt Scott als we haar alle vier nakijken. Haar bruine haren deinzen vrolijk op en neer en ze geeft haar broertje, denk ik, een speelse duw die in de lach schiet. Ze viel me toen in die winkel ook al op, ze heeft iets bijzonders wat niet veel mensen hebben, ze trekt alle aandacht, maar niet op een negatieve manier.

Ik trap mijn sigaret uit en knak mijn vingers. Wat me gelijk een stoot van Noen oplevert. "Je weet dat ik dat echt een onwijs goor geluid vind Chase, kap er nou eens mee." Zucht hij. "Aansteller." Grijns ik. Hij rolt met zijn ogen en ik moet moeite doen om niet in de lach te schieten.

"Jullie gaan het nooit geloven." Begin ik om de aandacht van de andere te trekken, die mij inderdaad allemaal vragend aankijken. "Dit was de laatste sigaret die ik ooit gerookt heb." Zeg ik en Noen schiet meteen in de lach. "Net zoals de vorige tien zeker?" Lacht hij en ik geef hem een speelse duw. "Nu echt, elf keer is scheepsrecht." Lach ik. "Zal ik ook stoppen dan?" Vraagt Scott terwijl hij met zijn aansteker speelt. "Met pyromaan zijn ja." Grinnikt Austin, waarop Scott zijn tong uitsteekt.

"Ik weet niet hoe het met jullie zit maar ik ga richting huis." Zeg ik terwijl ik mijn auto open doe. "Ik ga met je mee." Besluit Noen, zonder enig overleg. "Iemand anders nog?" Vraag ik aan Scott en Austin, die allebei hun hoofd schudden. "Ik moet trainen." Zegt Austin schouderophalend. "En jouw smoes?" Grinnik ik terwijl ik naar Scott kijk. "Ik heb gewoon geen zin." Grinnikt hij. "Snap ik ook wel, wie wil nou ook nog na school met Noen omgaan?" Lach ik en Scott schiet ook in de lach. "Je kan niet meer zonder mij hoor Chase." Grijnst Noen. "Jammer genoeg niet, maar soms kan ik je nek wel omdraaien." Grinnik ik, ik krijg een klap van hem tegen mijn achterhoofd als reactie daarop.

"Nou doeii." Zeg ik als ik achter mijn stuur kruip. "De ballen." Zegt Austin die al richting het sportveld loopt. "Tot morgen." Zegt Scott terwijl hij in zijn auto stapt. Noen ploft op de bijrijdersstoel en gooit de deur met een harde klap dicht. "Hij hoeft niet kapot hoor." Zeg ik terwijl ik de motor start. "Oh, niet? Ik dacht van wel." Zegt Noen bijdehand en ik schud grinnikend mijn hoofd.

"Die Ise zagen we ook in die skate winkel toch?" Vraagt Noen als ik het parkeerterrein afrij. "Volgens mij wel." Ik kijk naar Noen die de aux kabel pakt en zijn Spotify opent. "Wat vind je van haar?" Vraagt hij terwijl hij door zijn afspeellijst scrolt, opzoek naar een leuk liedje. "Ze ziet er uit als een relaxte meid, en je kan wel lachen met d'r, wat te zien was bij wiskunde." Antwoord ik terwijl ik me weer op de weg concentreer. "Maar Scott kan om iedereen lachen." Zegt Noen en ik moet even grinniken. "Daar heb je een punt." Grinnik ik.

Ik plof op de bank en gaap uitgebreid. "Ben er klaar mee voor vandaag." Mompel ik terwijl ik de afstandsbediening pak. Noen komt aanlopen met twee glazen cola en geeft er mij eentje aan. "Thanks." Zeg ik en ik neem gretig een slok.

"Zullen we wat bestellen?" Vraag ik na een tijdje. Ik kijk naar Noen die in slaap is gevallen en ik zucht eventjes. "No, wakker worden." Zeg ik tegen hem. "Ik ben wakker." Mompelt hij slaperig en ik moet even om hem grinniken. "Niet wakker genoeg." Grinnik ik. "Rot op Chase." Mompelt hij en ik schiet in de lach. "Noooooeeeeeen." Lach ik terwijl ik aan zijn arm schud. "Flikker op." Zucht hij terwijl hij moeizaam zijn ogen opent. "Héhé, het leeft. Zullen we eten bestellen?" Vraag ik. "Sushi." Antwoord hij terwijl hij comfortabel gaat liggen op de bank. "Oké, omdat jij het bent." Zeg ik terwijl ik mijn telefoon uit mijn zak haal. "Eten je ouders niet thuis dan?" Vraagt hij en ik haal mijn schouders op. "Weet ik niet, maar bestellen is lekkerder dan mijn moeder haar kookkunsten." Geef ik grinnikend toe en Noen moet ook even grinniken.

Ik trek een sprintje naar de deur als er aangebeld wordt. Als ik open doe zie ik de bezorger staan, hij geeft me de tas aan en ik geef hem zijn fooi. "Dankjewel en eet smakelijk." Bedankt hij mij vriendelijk. "Jij ook bedankt en het zelfde." Zeg ik vriendelijk terug. "Nee wacht shit, niet eet smakelijk maar een fijne avond." Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan. Hij lacht eventjes en daarna loopt hij terug naar zijn scooter. Ik doe de deur dicht en loop naar de keuken, waar ik twee borden pak. Waarom kan ik dingen binnen no-time ongemakkelijk maken? Dat is volgens mij echt mijn enige talent, dingen ongemakkelijk maken.

Als ik de woonkamer inloop zie ik dat Noen opnieuw in slaap is gevallen. Grinnikend schud ik mijn hoofd terwijl ik de borden op tafel zet. Ik verdeel de sushi over de twee borden en prik daarna met een stokje in Noen zijn wang, die meteen wakker schrikt.

"Kan je stoppen met mij op zulke vervelende manieren wakker te maken?" Hij grist het stokje uit mij hand en ik schiet in de lach. "Als jij nou gewoon 's nachts slaapt, dan hoef ik je niet steeds wakker te maken overdag." Grinnik ik. "Grappenmaker." Mompelt Noen terwijl hij zijn bord pakt en in kleermakerszit op de bank gaat zitten. "Aansteller." Grinnik ik terwijl ik een stukje sushi in mijn mond stop.

"Hoi!" Roept Nick enthousiast, gevolgd door de deur die hij met een onwijs harde klap dicht laat vallen. "Hey." Zeggen Noen en ik tegelijkertijd zonder op te kijken van de televisie. Hij loopt de woonkamer in en hij krijgt meteen een glimlach op zijn gezicht als hij de sushi ziet. "Niet voor jou vriend." Grijns ik. "Oh zo wel." Hij loopt naar me toe en probeert een stukje sushi van mijn bord te pakken. Ik pik met mijn stokjes in zijn hand, die hij meteen geschrokken terug trekt. Noen schiet in de lach en geeft Nick lachend een stukje van zijn sushi. "Neem eens een voorbeeld aan Noen, jij bent echt een vervelende oude broer Chase." Zucht Nick terwijl hij op de bank ploft. "Dat zal ik onthouden als je de volgende keer weer aan mij vraagt of we een macflurry gaan halen." Grinnik ik. "Oké, jij wint." Zegt Nick. "Tuurlijk win ik, ik win altijd." Zeg ik. "Jammer genoeg wel ja." Zucht hij, waardoor Noen en ik om hem moeten lachen.